เมื่อกี้คุยกับพี่คนนึงในห้องสยาม เกี่ยวกับเรื่องมิตรภาพดีๆ
มิตรภาพที่เราต่างคนก็ต่างไม่รู้จักแต่ดันมีให้กันซะงั้น
นึกเเล้วก็ทำให้ยิ้มได้ขึ้นมา ห้องสยามเป็นที่ที่ทำให้เเต๋วมีความสุขเสมอ
และเเต๋วรู้หลายๆคนก็คิดไม่ต่างจากเเต๋วหรอก ... ใช่มั๊ยคะ ^^
คุยกันไปคุยกันมาก็ทำให้เเต๋วนึกถึง "เพื่อนคนเเรก" ขึ้นมา
"เพื่อนคนเเรก" ที่เข้ามาทักทายเรา
หรือ
"เพื่อนคนเเรก" ที่เราไปทักทายเขา
แต่ไม่ว่าจะใครทักใครก่อนยังไงก็ได้เป็นเพื่อนคนแรกของเราเเล้วนี่นา ฮ่าๆๆ
"เพื่อนคนแรก" ของเเต๋วเขามาทักเเต๋วก่อนด้วยล่ะ (โอ๊ยย ตื่นเต้นมีหนุ่มมาทัก ฮ่าๆ)
ไม่ได้พูดอะไรเลยนะ พูดเเค่ "ราตรีสวัสดิ์ครับ" มาบอกฝันดี
ไม่เเนะนำตง ไม่แนะนำตัวกันเลยยยพ่อคู๊ณณณณ >////<
แต่ก็นะ ... แต๋วก็ตอบกลับไปแหละ หลังไมค์ครั้งเเรกเลยนะเนี๊ยย ฮ้าๆๆ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆเลยยย คุยกันเรื่องโน้น เรื่องนี้
บางครั้งเราก็มาบ่นๆกันสองคน ถึงเรื่องในชีวิตที่เกิดขึ้น บลาๆๆ
มีอยู่ครั้งนึงแต๋วไปโพสกระทู้เกี่ยวกับเพื่อนในพันทิปเเละเเต๋วพูดถึงเขา
บอกว่าเเต๋วจะเป็นเพื่อนกับเขา เป็นเพื่อนจริงๆ เพื่อนที่จะหวังดีแก่กันเเละกัน
และเพราะความเห็นนั้นก็มีพี่คนนึงบอกให้เเต๋วรู้จักระวังตัวอย่าไว้ใจใคร
ในนี้น่ะเขาจะหลอกอะไรเราก็ได้ เพื่อนคนนี้จะไว้ใจกันได้เเค่ไหนเชียว
ง๊าาาา ! แอบกลัวซิ เเต่เเต๋วก็ยังมั่นใจในเพื่อนคนนี้อยู่ดี
ก็เลยพูดกับเขาตรงๆเลย ประมาณว่า
"อย่าหลอกเรานะ เพราะเราตัดสินใจเเล้วว่านายจะเป็นเพื่อนของเรา
เพื่อนที่เราจะหวังดี เพื่อนที่เราจะเห็นว่าเป็นเพื่อนจริงๆ"
เขาก็บอกว่า "ให้เชื่อเขานะ เขาไม่ได้หวังร้ายอะไรแน่นอน"
ก็นะ ... มันก็เเค่คำพูด เเต่เรื่องอย่างนี้เราก็ต้องลองเสี่ยงดูซิ
ถ้าเรามัวเเต่กลัวเเละหลีกหนี บางทีเราอาจจะพลาดมิตรภาพดีๆไปก็ได้ใครจะรู้
เอาก็เอา (ว่ะ) ตัดสินใจเเล้ว คนนี้เเหละจะเพื่อนของเรา !!!
หลังจากนั้นเเต๋วก็บอกกับเขานะ ว่าเราจะมาติดต่อพูดคุยกันบ่อยๆคงเป็นไปไม่ได้อะ
ไม่ว่าจะหายไปไหน ไม่ว่าจะหายไปนานเท่าไร ขอแค่อย่าหายไปเลยโดยไม่ทักทายกันอีก
เราสองคนก็เลยสัญญากันว่าจะต้องกลับมาตอบหลังไมค์กันบ้าง
นานๆครั้ง เเค่เล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดี ให้รู้ว่าเรายังมีเพื่อนอยู่ตรงนี้
เเล้วตั้งเเต่ต้นจนถึงตอนนี้เราก็ทำอย่างที่สัญญากันไว้จริงๆค่ะ
เราไม่ค่อยได้คุยกัน หลังไมค์ น้านนน นานนนน ถึงจะตอบกลับกัน
เเต่มันก็เป็นความสุข เป็นเรื่องราวดีๆเรื่องนึงที่เเต๋วจะไม่ลืม
รวมถึงไม่ลืมมิตรภาพจากทุกคนในที่นี้ด้วย "ขอบคุณนะคะ"
[กระทู้ความทรงจำ] ยังจำกันได้มั๊ยคะ ? ใครกันนะที่เป็นเพื่อนคนเเรกของเราในห้องสยามแห่งนี้
มิตรภาพที่เราต่างคนก็ต่างไม่รู้จักแต่ดันมีให้กันซะงั้น
นึกเเล้วก็ทำให้ยิ้มได้ขึ้นมา ห้องสยามเป็นที่ที่ทำให้เเต๋วมีความสุขเสมอ
และเเต๋วรู้หลายๆคนก็คิดไม่ต่างจากเเต๋วหรอก ... ใช่มั๊ยคะ ^^
คุยกันไปคุยกันมาก็ทำให้เเต๋วนึกถึง "เพื่อนคนเเรก" ขึ้นมา
"เพื่อนคนเเรก" ที่เข้ามาทักทายเรา
หรือ
"เพื่อนคนเเรก" ที่เราไปทักทายเขา
แต่ไม่ว่าจะใครทักใครก่อนยังไงก็ได้เป็นเพื่อนคนแรกของเราเเล้วนี่นา ฮ่าๆๆ
"เพื่อนคนแรก" ของเเต๋วเขามาทักเเต๋วก่อนด้วยล่ะ (โอ๊ยย ตื่นเต้นมีหนุ่มมาทัก ฮ่าๆ)
ไม่ได้พูดอะไรเลยนะ พูดเเค่ "ราตรีสวัสดิ์ครับ" มาบอกฝันดี
ไม่เเนะนำตง ไม่แนะนำตัวกันเลยยยพ่อคู๊ณณณณ >////<
แต่ก็นะ ... แต๋วก็ตอบกลับไปแหละ หลังไมค์ครั้งเเรกเลยนะเนี๊ยย ฮ้าๆๆ
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆเลยยย คุยกันเรื่องโน้น เรื่องนี้
บางครั้งเราก็มาบ่นๆกันสองคน ถึงเรื่องในชีวิตที่เกิดขึ้น บลาๆๆ
มีอยู่ครั้งนึงแต๋วไปโพสกระทู้เกี่ยวกับเพื่อนในพันทิปเเละเเต๋วพูดถึงเขา
บอกว่าเเต๋วจะเป็นเพื่อนกับเขา เป็นเพื่อนจริงๆ เพื่อนที่จะหวังดีแก่กันเเละกัน
และเพราะความเห็นนั้นก็มีพี่คนนึงบอกให้เเต๋วรู้จักระวังตัวอย่าไว้ใจใคร
ในนี้น่ะเขาจะหลอกอะไรเราก็ได้ เพื่อนคนนี้จะไว้ใจกันได้เเค่ไหนเชียว
ก็เลยพูดกับเขาตรงๆเลย ประมาณว่า
"อย่าหลอกเรานะ เพราะเราตัดสินใจเเล้วว่านายจะเป็นเพื่อนของเรา
เพื่อนที่เราจะหวังดี เพื่อนที่เราจะเห็นว่าเป็นเพื่อนจริงๆ"
เขาก็บอกว่า "ให้เชื่อเขานะ เขาไม่ได้หวังร้ายอะไรแน่นอน"
ก็นะ ... มันก็เเค่คำพูด เเต่เรื่องอย่างนี้เราก็ต้องลองเสี่ยงดูซิ
ถ้าเรามัวเเต่กลัวเเละหลีกหนี บางทีเราอาจจะพลาดมิตรภาพดีๆไปก็ได้ใครจะรู้
เอาก็เอา (ว่ะ) ตัดสินใจเเล้ว คนนี้เเหละจะเพื่อนของเรา !!!
หลังจากนั้นเเต๋วก็บอกกับเขานะ ว่าเราจะมาติดต่อพูดคุยกันบ่อยๆคงเป็นไปไม่ได้อะ
ไม่ว่าจะหายไปไหน ไม่ว่าจะหายไปนานเท่าไร ขอแค่อย่าหายไปเลยโดยไม่ทักทายกันอีก
เราสองคนก็เลยสัญญากันว่าจะต้องกลับมาตอบหลังไมค์กันบ้าง
นานๆครั้ง เเค่เล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดี ให้รู้ว่าเรายังมีเพื่อนอยู่ตรงนี้
เเล้วตั้งเเต่ต้นจนถึงตอนนี้เราก็ทำอย่างที่สัญญากันไว้จริงๆค่ะ
เราไม่ค่อยได้คุยกัน หลังไมค์ น้านนน นานนนน ถึงจะตอบกลับกัน
เเต่มันก็เป็นความสุข เป็นเรื่องราวดีๆเรื่องนึงที่เเต๋วจะไม่ลืม
รวมถึงไม่ลืมมิตรภาพจากทุกคนในที่นี้ด้วย "ขอบคุณนะคะ"
ปล.เเล้วทุกคนล่ะคะ ยังจำเพื่อนคนเเรกในห้องสยามได้อยู่อีกหรือป่าว
ยังจำได้มั๊ยว่าเขาเป็นใคร เเล้วตอนนี้ยังติดต่อกันอยู่อีกหรือป่าว
มาเเลกเปลี่ยนภาพความทรงจำดีๆกันเถอะ