ผมอยากได้นายกที่เป็นผู้หญิงบ้างครับ แต่ก่อนผมจะคิดเสมอว่า เรื่องการเมืองและเรื่องฟุตบอล มันเป็นเรื่องของเพศชาย มีแต่การต่อสู้ ฉกชิง แก่งแย่ง แข่งขัน ชิงดีชิงเด่น แต่การเมืองจะต่างกับกีฬา ตรงที่ กีฬามันต้องใช้พละกำลังและมันสมอง และ การเมือง ใช้แค่เรี่ยวแีรงความคิดและมันสมองอย่างเดียว ก็ได้
พอคุณยิ่งลักษณ์มาเป็นนายก ด้วยความที่เป็นผู้หญิง ผมรู้สึกว่าอะไรรอบๆ ตัวมันเปลี่ยนไป รู้สึกว่าเมืองไทยมันดูสดใสและอบอุ่นขึ้น ได้เห็นคุณยิ่งลักษณ์แต่งหน้า แต่งตัวสวย แฟชั่น สีนั้นสีนี้ ได้เห็นเขายิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง ทะเล้นบ้าง ร้องไห้บ้าง หลากหลายอารมณ์ บางทีก็เข้มแข็ง บางทีก็อ่อนไหว ซึ่งอารมณ์อ่อนไหวและเสน่ห์ในแบบเพศหญิง แบบนี้เนี่ย นักการเมืองชาย มันไม่มีแน่นอน การเมืองสมัยก่อน มันมีแต่ผู้ชายและผู้ชาย
บอกตรงๆ ว่าเปิดทีวีทีไร เครียดมาก ไม่เคยเจอคนสวยเลย 555 เจอแต่เพศชายที่หน้าเครียดๆ ความรู้สึกหยาบกร้าน กระด้างกระเดื่องแบบผู้ชายที่รับเข้ามาทุกวัน มันเลยทำให้มองการเมือง เป็นเรื่องน่าเบื่อ ไม่สวยงาม เพราะเห็นแต่ความบ้าอำนาจของเพศชาย พอคุณยิ่งลักษณ์เข้ามาในการเมือง ผมว่าเหมือนดอกไม้ ดูการเมืองมีสีสันขึ้นมา เอาจริงๆ คืองานการเมืองมันหนักมาก มันไม่ใช่งานของผู้หญิงที่ต้องทำเลย คือผมหัวโบราณอ่ะ คิดว่า ผู้หญิงควรจะดูแลสามี เลี้ยงลูกอยู่กับบ้าน ส่วนผู้ชายเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นฝ่ายหาเลี้ยง คือที่บ้านมีแต่พี่น้องผู้หญิง เขาจะเลี้ยงแบบว่า ให้เราให้เกียรติผู้หญิง เพราะเห็นเป็นเพศแม่อ่อนแอ เราก็เลยค่อนข้างที่จะไม่รู้สึกแอนตี้หรืออิจฉาอะไร "หากประเทศจะมีผู้หญิงขึ้นมาเป็นผู้นำผู้ชายบ้าง" เพียงแค่รู้สึกว่า เอ่อ เก่งดี น่าชื่นชม...เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่ยังสามารถเป็นผู้บริหารประเทศได้
ถึงผมจะชอบแนวคิดและประชาธิปไตย แบบ คุณสุเทพ ที่เป็นคนมีอุดมการณ์แรงกล้า น่าสนับสนุน แต่ไม่ได้หมายความว่า ผมชอบในสิ่งที่สุเทพทำทั้งหมด บางอย่างผมก็รับได้ บางอย่างผมก็รับไม่ได้ เช่น อย่างเมื่อวานที่เห็นคุณยิ่งลักษณ์ร้องไห้ แล้วเอามาวิจารณ์นั่นนี่ ว่าร้องไห้แบบเสแสร้งบ้าง ไม่ได้เสียใจจริง ทำนองนั้น บอกตรงๆ ว่าผมเองก็ไม่สบายใจ ที่จะล่วงล้ำความรู้สึกกันขนาดนั้น เพราะเรื่องน้ำตามันเป็นเรื่องของความรู้สึกของผู้หญิงคนนึงที่โดนกดดัน และผมก็คิดว่า "คุณยิ่งลักษณ์ร้องไห้จากข้างในจริงๆ ไม่ได้แกล้ง" คือมองจากแววตา มันมองออกนะ ว่าเธอรู้สึกกดดันและเจ็บปวดจริงๆ ถึงร้องออกมาอย่างนั้น ผู้หญิงคนนึงร้องไห้ มีมารยา กับ ไม่มีมารยา ความรู้สึกของผู้ชาย ทำไมเราจะมองไม่ออก และผมก็คิดว่า นายกร้องไห้เพราะเสียใจจริงนั่นแหละ
มันไม่ใช่วิสัยของสุภาพบุรุษที่ดีที่จะมาเยาะเย้ยกัน แต่ผมก็ไม่ได้เห็นว่าการบริหารของคุณยิ่งลักษณ์มันจะถูกต้องไปซะหมด โอเคคนเราเกิดมาไม่มีใครเพอร์เฟค เราต้องให้โอกาสท่านนายก ออกทีวีพูดผิดบ้างนิดหน่อย ผมถือว่าธรรมดามากสำหรับผู้หญิง เพราะบางทีก็ตื่นเต้น เจอนักข่าวเอาไมค์มาจ่อในสถานการณ์ที่ใจไม่สู้ดี คุณยิ่งลักษณ์ก็ปุถุชนคนนึงเหมือนกัน เขามีสิทธิที่จะตื่นเต้น หวั่นไหว แล้วยิ่งเป็นผู้หญิงด้วย ความรู้สึกมันก็ต้องอ่อนไหวกว่าผู้ชายเป็นธรรมดา เอาเป็นว่า หากคุณสุเทพจะเดินหน้าต่อไป คงเป็นสิทธิที่ทำได้ ถ้าอยู่ภายใต้กฎหมายนะครับ แต่กับเรื่องความรู้สึกส่วนตัวของคุณยิ่งลักษณ์ บางทีการที่คุณเข้ามาก้าวก่าย มาซ้ำเติม สำหรับผมแล้ว มันเหมือน "การรังแกผู้หญิง" ขอโทษด้วยนะครับ ที่พูดตรงๆ เผอิญไม่ได้เข้าฝ่ายไหน แค่พูดจากใจที่เป็นกลาง !
ถ้าผมชอบนายกยิ่งลักษณ์ แต่ไม่นิยมเสื้อแดง เขาจะรับเข้ากลุ่มไหมครับ เพียงแต่คิดว่า การเมืองมีผู้หญิงประดับไว้บ้างมันก็ดี
พอคุณยิ่งลักษณ์มาเป็นนายก ด้วยความที่เป็นผู้หญิง ผมรู้สึกว่าอะไรรอบๆ ตัวมันเปลี่ยนไป รู้สึกว่าเมืองไทยมันดูสดใสและอบอุ่นขึ้น ได้เห็นคุณยิ่งลักษณ์แต่งหน้า แต่งตัวสวย แฟชั่น สีนั้นสีนี้ ได้เห็นเขายิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง ทะเล้นบ้าง ร้องไห้บ้าง หลากหลายอารมณ์ บางทีก็เข้มแข็ง บางทีก็อ่อนไหว ซึ่งอารมณ์อ่อนไหวและเสน่ห์ในแบบเพศหญิง แบบนี้เนี่ย นักการเมืองชาย มันไม่มีแน่นอน การเมืองสมัยก่อน มันมีแต่ผู้ชายและผู้ชาย
บอกตรงๆ ว่าเปิดทีวีทีไร เครียดมาก ไม่เคยเจอคนสวยเลย 555 เจอแต่เพศชายที่หน้าเครียดๆ ความรู้สึกหยาบกร้าน กระด้างกระเดื่องแบบผู้ชายที่รับเข้ามาทุกวัน มันเลยทำให้มองการเมือง เป็นเรื่องน่าเบื่อ ไม่สวยงาม เพราะเห็นแต่ความบ้าอำนาจของเพศชาย พอคุณยิ่งลักษณ์เข้ามาในการเมือง ผมว่าเหมือนดอกไม้ ดูการเมืองมีสีสันขึ้นมา เอาจริงๆ คืองานการเมืองมันหนักมาก มันไม่ใช่งานของผู้หญิงที่ต้องทำเลย คือผมหัวโบราณอ่ะ คิดว่า ผู้หญิงควรจะดูแลสามี เลี้ยงลูกอยู่กับบ้าน ส่วนผู้ชายเป็นหัวหน้าครอบครัว เป็นฝ่ายหาเลี้ยง คือที่บ้านมีแต่พี่น้องผู้หญิง เขาจะเลี้ยงแบบว่า ให้เราให้เกียรติผู้หญิง เพราะเห็นเป็นเพศแม่อ่อนแอ เราก็เลยค่อนข้างที่จะไม่รู้สึกแอนตี้หรืออิจฉาอะไร "หากประเทศจะมีผู้หญิงขึ้นมาเป็นผู้นำผู้ชายบ้าง" เพียงแค่รู้สึกว่า เอ่อ เก่งดี น่าชื่นชม...เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่ยังสามารถเป็นผู้บริหารประเทศได้
ถึงผมจะชอบแนวคิดและประชาธิปไตย แบบ คุณสุเทพ ที่เป็นคนมีอุดมการณ์แรงกล้า น่าสนับสนุน แต่ไม่ได้หมายความว่า ผมชอบในสิ่งที่สุเทพทำทั้งหมด บางอย่างผมก็รับได้ บางอย่างผมก็รับไม่ได้ เช่น อย่างเมื่อวานที่เห็นคุณยิ่งลักษณ์ร้องไห้ แล้วเอามาวิจารณ์นั่นนี่ ว่าร้องไห้แบบเสแสร้งบ้าง ไม่ได้เสียใจจริง ทำนองนั้น บอกตรงๆ ว่าผมเองก็ไม่สบายใจ ที่จะล่วงล้ำความรู้สึกกันขนาดนั้น เพราะเรื่องน้ำตามันเป็นเรื่องของความรู้สึกของผู้หญิงคนนึงที่โดนกดดัน และผมก็คิดว่า "คุณยิ่งลักษณ์ร้องไห้จากข้างในจริงๆ ไม่ได้แกล้ง" คือมองจากแววตา มันมองออกนะ ว่าเธอรู้สึกกดดันและเจ็บปวดจริงๆ ถึงร้องออกมาอย่างนั้น ผู้หญิงคนนึงร้องไห้ มีมารยา กับ ไม่มีมารยา ความรู้สึกของผู้ชาย ทำไมเราจะมองไม่ออก และผมก็คิดว่า นายกร้องไห้เพราะเสียใจจริงนั่นแหละ
มันไม่ใช่วิสัยของสุภาพบุรุษที่ดีที่จะมาเยาะเย้ยกัน แต่ผมก็ไม่ได้เห็นว่าการบริหารของคุณยิ่งลักษณ์มันจะถูกต้องไปซะหมด โอเคคนเราเกิดมาไม่มีใครเพอร์เฟค เราต้องให้โอกาสท่านนายก ออกทีวีพูดผิดบ้างนิดหน่อย ผมถือว่าธรรมดามากสำหรับผู้หญิง เพราะบางทีก็ตื่นเต้น เจอนักข่าวเอาไมค์มาจ่อในสถานการณ์ที่ใจไม่สู้ดี คุณยิ่งลักษณ์ก็ปุถุชนคนนึงเหมือนกัน เขามีสิทธิที่จะตื่นเต้น หวั่นไหว แล้วยิ่งเป็นผู้หญิงด้วย ความรู้สึกมันก็ต้องอ่อนไหวกว่าผู้ชายเป็นธรรมดา เอาเป็นว่า หากคุณสุเทพจะเดินหน้าต่อไป คงเป็นสิทธิที่ทำได้ ถ้าอยู่ภายใต้กฎหมายนะครับ แต่กับเรื่องความรู้สึกส่วนตัวของคุณยิ่งลักษณ์ บางทีการที่คุณเข้ามาก้าวก่าย มาซ้ำเติม สำหรับผมแล้ว มันเหมือน "การรังแกผู้หญิง" ขอโทษด้วยนะครับ ที่พูดตรงๆ เผอิญไม่ได้เข้าฝ่ายไหน แค่พูดจากใจที่เป็นกลาง !