ใกล้ช่วงรับปริญญา เห็นรุ่นน้องโพสรูปชุดครุยแต่ละสถาบันลงเฟสกันยกใหญ่ หวนกลับมาคิดถึงตัวเอง ณ ตอนนั้น เมื่อไม่นานมานี้ ความรู้สีกก็ไม่ต่างกันเลยเเม้แต่นิดเดียว มันทั้งตื่นเต้น ดีใจ ตื้นตันใจ ภาคภูมิใจ และใจหายคละเคล้ากันไป ตื้นเต้นเพราะวันที่ตั้งหน้าตั้งตารอคอยในที่สุดก็มาถึง ดีใจเพราะการได้เข้ารับปริญญาเป็นเหมือนรางวัลจากความตั้งใจในการเรียนมาตลอดระยะเวลา 4 ปี ตื้นตันใจ เพราะจะได้สวมชุดอันทรงเกียรติภาคภมิใจที่ทำฝันของตัวเองและพ่อแม่ให้เป็นจริงซักที  ใจหาย เมื่อนึกถึงมิตรภาพความผูกพันธ์ตลอดระยะเวลา4ปีที่ผ่านมา แล้ววันนึงก็ต้องจากกันไปทำความฝันที่เหลืออยู่ของแต่ละคนกันต่อไป  
      และสำหรับน้องๆที่กำลังทำฝันของตัวเองกันอยู่ ก็อย่าเพิ่งท้อถอยกับอุปสรรคใดๆนะคะ ให้มองว่าความยากลำบากและบทเรียนแห่งความพ่ายแพ้ที่เราได้พบเจอนั้น คือยาชูกำลังอันล้ำค่าที่จะทำให้เราแข็งแกร่งและก้าวเดินไปยังจุดหมายได้ และที่สำคัญอย่าล้มเลิกความฝันของตัวเองเพียงเพราะคนอื่นบอกว่า เราทำมันไม่ได้ จขกท.ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆให้น้องๆทำความฝันของตัวเองเป็นจริง    ทำไมเขียนไปเขียนมามันชักจะดราม่าก็ไม่รู้ อย่าถือสากันเลย วันนี้พี่ขอ

      เอิ่ม ลืมไปว่าเป็นทู้โพสรูป เพราะงั้นมาโพสรูปกันเถอะจ๊ะเบบี๋ นี่รูปจขกท.

ชุดครุย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์


ตอนเป็นนักศึกษา<<< รูปเดี่ยวในคอม ไวรัสรับประทานเกลี้ยง เหลือแต่รุปในเฟสที่เพื่อนเเท้กมาให้


ปอ อยากเห็นสาวๆในชุดนักศึกษามากๆๆ นะๆๆๆๆ
ปอ อยากเห็นชุดครุยของแต่ละสถาบันด้วยคะ