เราขอเล่าเรื่องนี้ ตั้งแต่ต้น ยาวหน่อยนะคะ.....
เรากับแฟน คบกันมา เข้าปีที่ 4 ชีวิตไม่ได้สวยงามอะไร ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อ 3 เดือนแรกที่คบกัน เราไปเที่ยวกับแฟน ขากลับเกิดอุบัติเหตุ
รถคว่ำไม่มีคู่กรณี จำเหตุการณ์ไม่ได้ เราไม่เป็นอะไร แต่แฟนเราเรานี่ปางตายเลยค่ะ
จากอุบัติเหตุครั้งนั้น ทำให้แฟนเราโดนที่ทำงานยื่นซองขาว เพราะร่างกายไม่ปกติเหมือนเดิม
แฟนเรากลายเป็นคนตกงาน รักษาตัวอยู่ร่วม 2ปี ต้องเข้าออกโรงพยาบาลตลอดจนถึงปัจจุบัน
อาการก็ดีขึ้นมากแล้ว เหลือแต่ตาข้างซ้ายที่ไม่สามารถ กระพริบตา ได้ตลอดชีวิต
แต่ด้วยอายุอานาม ปาเข้าไปจะ 35 แล้ว งานสมัยนี้คงไม่มีใครรับทำงานแล้ว
เมื่อปีที่แล้ว เราจึงตัดสินใจออกมาอยู่กินกับแฟน อย่างไม่ถูกต้องตามประเพณี
เพราะเรากลัวว่า ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง ปล่อยเวลาผ่านไป เราจะไม่มีโอกาสได้สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน เราเก่งเรื่องทำอาหาร และค้าขาย
เราวาดฝันไว้ว่าจะเปิดร้านเล็ก หน้าบ้านแฟนที่กรุงเทพ แต่ด้วยเศรฐกิจและทำเลไม่ดี
ทำให้เราขาดทุน และเลิกร้านไปในที่สุด จนเรามาได้ที่ใน สนง .ราชการแห่งหนึ่ง
รายได้จากการขาย พออยู่ได้นะ แต่ไม่มากพอที่จะมีลูก มีรถ มีบ้านได้
พนักงานที่นี่ ออกไปทำงาน ตจว. บ่อยเราขายไม่ได้เลยก็ขาดทุน
จนตอนนี้เราท้อมากเลยค่ะ มีกินมีใช้ แต่ไม่มีเก็บ เราไม่เคยใช้ฟุ่มเฟือยนะ บางทีกินมาม่าทั้งอาทิตย์ก็เคย เพราะขายไม่ดี และต้องเก็บเงินไว้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ.......
จนตอนนี้ พ่อ ที่เราจากมาก ซูบผอมเพราะตรอมใจ และงานที่บ้านก็หนักมาก
บ้านเราค้าขาย ขายดีและพีอก็แก่ตัวลงไปมาก กับ 1 ปีที่เราจากบ้านมา.....
เราอยากจะกลับไปช่วยพ่อ ไปดูแลพ่อ แต่ก็สุดแสนจะลำบากใจกับทางบ้านแฟน
เพราะแม่แฟน ลงทุนให้เรากับแฟนค้าขายหมดไปร่วมครึ่งแสน
ตอนแรก แม่แฟนให้เรากลับบ้าน เราก้ไม่กลับ ดึงดันที่จะสร้างอนาคตกับแฟนให้ได้
จนแม่แฟนยอมให้เราอยู่ และลงทุนให้ และดีกับเรามากๆ คอยช่วยเหลือจุนเจือทุกอย่าง
ถ้าเราจะกลับไปช่วยพ่อตอนนี้ แฟนเราที่ไม่มีอาชีพ ทำอะไรไม่เป็น จะทำอย่างไรดี
พ่อของเราไม่ค่อยเหมือนใคร ไม่อยากให้เรามีแฟน ฉะนั้นทุกครั้งที่เราอยากจะคุยกับพ่อ
ว่าหนูมีแฟนนะ พ่อจะขับรถออกจากบ้านไปเลย ไม่ยอมฟัง.......
ตอนนี้ พ่อ ร่างกายแย่ จะสานต่อธุรกิจทางบ้านแทบจะไม่ไหวแล้ว เราอยากกลับไปช่วยพ่อ
แต่ก็ติดตรงบัานแฟน เพราะแม่แฟนเรา ช่วยเหลือมามากมาย ถ้าเราจะทิ้งแฟนกลับไปหาพ่อ
แม่แฟน คงไม่ยอมแน่ๆ เพราะแฟนเราค้าขายไม่เป็น จะหางานออฟฟิศ ก้ไม่มีที่ไหนรับ
ถ้าเรากลับไป แฟนเราก็จะไม่มีงานทำ หาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ซึ่งเราเครียดมากเลย
นอนร้องไห้ ห่วงพ่อก็ห่วง ห่วงแฟนก็ห่วง.... เกรงใจแม่แฟนมากๆ
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี มึนไปหมด อยู่ตรงนี้ทำไปก็เหนื่อย ไม่คุ้มผลตอบแทน
แต่แฟน เราก็ต้องดูแลเขาด้วย
เราพยายามบอกให้แฟนหางาน หาอาชีพ เราจะได้กลับบ้านไปช่วยพ่อได้
แต่แฟนก้บอกแต่ว่า แก่ป่านนี้ที่ไหนจะรับ จะค้าขายก้ต้องทีทุน แต่รถจะขนของก้ไม่มี
แถมขับรถไม่ได้แล้ว เพราะตาซ้ายจากอุบัติเหตุทำให้มองไม่ชัด เบลอมากๆ
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดกับคุณ หรือคนในครอบครัวคุณ คุณจะมีทางออกที่ดีสำหรับเขาบ้างไหมคะ
เราเครียด ห่วงพ่อ แต่ก้กลุ้มใจเรื่องแฟนมาก....... T_T
ถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะทำอย่างไร....
เรากับแฟน คบกันมา เข้าปีที่ 4 ชีวิตไม่ได้สวยงามอะไร ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อ 3 เดือนแรกที่คบกัน เราไปเที่ยวกับแฟน ขากลับเกิดอุบัติเหตุ
รถคว่ำไม่มีคู่กรณี จำเหตุการณ์ไม่ได้ เราไม่เป็นอะไร แต่แฟนเราเรานี่ปางตายเลยค่ะ
จากอุบัติเหตุครั้งนั้น ทำให้แฟนเราโดนที่ทำงานยื่นซองขาว เพราะร่างกายไม่ปกติเหมือนเดิม
แฟนเรากลายเป็นคนตกงาน รักษาตัวอยู่ร่วม 2ปี ต้องเข้าออกโรงพยาบาลตลอดจนถึงปัจจุบัน
อาการก็ดีขึ้นมากแล้ว เหลือแต่ตาข้างซ้ายที่ไม่สามารถ กระพริบตา ได้ตลอดชีวิต
แต่ด้วยอายุอานาม ปาเข้าไปจะ 35 แล้ว งานสมัยนี้คงไม่มีใครรับทำงานแล้ว
เมื่อปีที่แล้ว เราจึงตัดสินใจออกมาอยู่กินกับแฟน อย่างไม่ถูกต้องตามประเพณี
เพราะเรากลัวว่า ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง ปล่อยเวลาผ่านไป เราจะไม่มีโอกาสได้สร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน เราเก่งเรื่องทำอาหาร และค้าขาย
เราวาดฝันไว้ว่าจะเปิดร้านเล็ก หน้าบ้านแฟนที่กรุงเทพ แต่ด้วยเศรฐกิจและทำเลไม่ดี
ทำให้เราขาดทุน และเลิกร้านไปในที่สุด จนเรามาได้ที่ใน สนง .ราชการแห่งหนึ่ง
รายได้จากการขาย พออยู่ได้นะ แต่ไม่มากพอที่จะมีลูก มีรถ มีบ้านได้
พนักงานที่นี่ ออกไปทำงาน ตจว. บ่อยเราขายไม่ได้เลยก็ขาดทุน
จนตอนนี้เราท้อมากเลยค่ะ มีกินมีใช้ แต่ไม่มีเก็บ เราไม่เคยใช้ฟุ่มเฟือยนะ บางทีกินมาม่าทั้งอาทิตย์ก็เคย เพราะขายไม่ดี และต้องเก็บเงินไว้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ.......
จนตอนนี้ พ่อ ที่เราจากมาก ซูบผอมเพราะตรอมใจ และงานที่บ้านก็หนักมาก
บ้านเราค้าขาย ขายดีและพีอก็แก่ตัวลงไปมาก กับ 1 ปีที่เราจากบ้านมา.....
เราอยากจะกลับไปช่วยพ่อ ไปดูแลพ่อ แต่ก็สุดแสนจะลำบากใจกับทางบ้านแฟน
เพราะแม่แฟน ลงทุนให้เรากับแฟนค้าขายหมดไปร่วมครึ่งแสน
ตอนแรก แม่แฟนให้เรากลับบ้าน เราก้ไม่กลับ ดึงดันที่จะสร้างอนาคตกับแฟนให้ได้
จนแม่แฟนยอมให้เราอยู่ และลงทุนให้ และดีกับเรามากๆ คอยช่วยเหลือจุนเจือทุกอย่าง
ถ้าเราจะกลับไปช่วยพ่อตอนนี้ แฟนเราที่ไม่มีอาชีพ ทำอะไรไม่เป็น จะทำอย่างไรดี
พ่อของเราไม่ค่อยเหมือนใคร ไม่อยากให้เรามีแฟน ฉะนั้นทุกครั้งที่เราอยากจะคุยกับพ่อ
ว่าหนูมีแฟนนะ พ่อจะขับรถออกจากบ้านไปเลย ไม่ยอมฟัง.......
ตอนนี้ พ่อ ร่างกายแย่ จะสานต่อธุรกิจทางบ้านแทบจะไม่ไหวแล้ว เราอยากกลับไปช่วยพ่อ
แต่ก็ติดตรงบัานแฟน เพราะแม่แฟนเรา ช่วยเหลือมามากมาย ถ้าเราจะทิ้งแฟนกลับไปหาพ่อ
แม่แฟน คงไม่ยอมแน่ๆ เพราะแฟนเราค้าขายไม่เป็น จะหางานออฟฟิศ ก้ไม่มีที่ไหนรับ
ถ้าเรากลับไป แฟนเราก็จะไม่มีงานทำ หาเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ซึ่งเราเครียดมากเลย
นอนร้องไห้ ห่วงพ่อก็ห่วง ห่วงแฟนก็ห่วง.... เกรงใจแม่แฟนมากๆ
ไม่รู้จะทำอย่างไรดี มึนไปหมด อยู่ตรงนี้ทำไปก็เหนื่อย ไม่คุ้มผลตอบแทน
แต่แฟน เราก็ต้องดูแลเขาด้วย
เราพยายามบอกให้แฟนหางาน หาอาชีพ เราจะได้กลับบ้านไปช่วยพ่อได้
แต่แฟนก้บอกแต่ว่า แก่ป่านนี้ที่ไหนจะรับ จะค้าขายก้ต้องทีทุน แต่รถจะขนของก้ไม่มี
แถมขับรถไม่ได้แล้ว เพราะตาซ้ายจากอุบัติเหตุทำให้มองไม่ชัด เบลอมากๆ
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดกับคุณ หรือคนในครอบครัวคุณ คุณจะมีทางออกที่ดีสำหรับเขาบ้างไหมคะ
เราเครียด ห่วงพ่อ แต่ก้กลุ้มใจเรื่องแฟนมาก....... T_T