เห็นสถานการณ์บ้านเมืองเป็นแบบนี้แล้ว ให้หดหู่หัวใจเป็นที่สุด

มีแต่คนเขาเรียกร้องประชาธิปไตย แต่ประเทศไทยเรียกร้องไม่เอาประชาธิปไตย

มีในหลวงอันเป็นที่เคารพรักอย่างสูงสุด แต่ก็มีคนกลุ่มหนึ่งดึงฟ้าสูงลงมาต่ำ ดึงพระองค์ท่านมาแปดเปื้อน
ทำอะไรกับประเทศชาติด้วยคำพูดที่แสนจะดูดี แต่พฤติกรรมต่ำทรามอย่างที่สุด ทำอะไรกันไม่เคยเห็นพระองค์ท่านอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย

กฎหมายที่ควรจะศักดิ์สิทธิ์ ก็อ่อนปวกเปียก คนทำผิดไม่ต้องรับผิด อย่าว่าแต่ทักษิณที่หนีไปต่างประเทศเลย กบฎที่อยู่ตรงหน้า ทำลายชาติทำลายแผ่นดิน
ก็ไม่มีปัญญาจัดการ

ทหารที่บอกอยู่ข้างประชาชน ก็นั่งดูประเทศและประชาชนล่มจมไปด้วยกันเลยก็แล้วกัน

สะท้อนใจและเสียใจว่า ต่อไปสิ่งที่เคยร่ำเรียนมา เรื่องประชาธิปไตย คงไม่สามารถจะสอนลูกสอนหลานได้ถูก
ว่าประชาธิปไตยคืออะไร มีกฎกติกาอย่างไร การยอมรับเสียงข้างมาก แม้ว่าเราจะไม่เห็นด้วยเป็นอย่างไร

ประเทศไทยตอนนี้เหมือนเรือที่กำลังจะจม เราคนที่อยู่ในเรือ จะนั่งดูดายให้เรือมันค่อยๆจมลงไปในที่สุด
หรือจะช่วยกันทำกฎกติกาสังคมที่มีให้เกิดขึ้นได้จริง

และเทิดทูนสถาบันกษัตริย์ไว้เหนือหัว ไม่ดึงพระองค์ลงมาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวหรือกลุ่มคนบางกลุ่ม

ไม่รู้ว่าเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้า จะได้เลือกตั้งจริงหรือเปล่า หรือเราจะต้องคิดเสียใหม่ว่า

"ประเทศไทยไม่ใช่ของเราคนเดียว จะล่มจมอย่างไรก็ช่างมันเถอะ" อย่างนั้นหรือ