3คำ ที่พูดได้เลยตอนนี้คือ ฟินจนจุก มันมาครบทั้งน้ำตา ทั้งความเศร้า ทั้งความสุข ทั้งรอยยิ้ม และความว่างเปล่า เรือนกาหลงมาเต็ม จัดเต็มทุกความรู้สึก เศร้าแต่ซึ้ง เจ็บปวดแต่ยังรู้สึกสุข ท้อทุกข์แต่ยังมีความหวัง เป็นตอนจบที่สมบูรณ์แบบ เป็นตอนจบที่ได้ข้อคิด และจบด้วยหลักธรรมที่เป็นสัจธรรมและทุกชีวิตหนีไม่พ้น รักเนือนกาหลงจริงๆ

ขอบคุณค่ายพอดีคำ  ผู้กำกับ  คนเขียนบท และทีมงานที่ทำให้พวกเราประชาชนที่ชอบการดูละคร ได้รับชมละครที่มีคุณภาพ ที่สนุก ดราม่า   ตลก และบีบคั้นหัวใจแบบนี้ กล้าพูดได้เต็มปากว่า ไม่ได้ดูละครด้วยความรู้สึกเต็มเปี่ยมด้วยความชื่นชอบ หลงใหล ต้องดูทุกวันที่ออกอากาศ ขาดไม่ได้สักตอน ขอบคุณจริงๆ

ขอบคุณนักแสดงทุกคน  นิว ปุ้กลุ้ก รถเมล์ และคนอื่นๆที่ทำหน้าที่ของนักแสดงอย่างเต็มที่ ทำให้พวกเราร้องไห้เสียน้ำตา ตลกเฮฮากับมุขตลก และสัมผัสถึงความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัวที่นักแสดงทุกคนแสดงออกมา รู้ไหมว่า มันทำให้คอละครรู้สึกอิน ซึมซับ และรักตัวละครแต่ละตัวและละครเรื่องนี้ไปโดยปริยาย พวกคุณเยี่ยมจริงๆ

สุดท้ายขอบคุณข้อคิดที่ได้จากละครเรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความรักที่ลึกซึ้งของกาหลงกับไม้ มันไม่ได้เป็นแค่รักที่ยิ่งใหญ่อย่างเดียว แต่มันแฝงข้อคิดว่า การรักเดียวใจเดียวมันทำให้สถาบันครอบครัวเหนี่ยวแน่น รักที่มั่นคงมันเกิดจากอุปสรรคที่ผ่านมาด้วยกัน ความอดทน สติ จะประครองให้ความรักของคนสองคนเดินไปจนกาลนิรันดร์เสมอ หรือในแง่ของหเรื่องที่เป็นสัจธรรม ทุกสิ่งเป็นอนัตตา ไม่เที่ยงมีแตกดับเสมอ ทุกครั้งที่เจอกับสิ่งที่ไม่คลาดคิด สติต้องมีเสมอ จะเห็นได้จากการเชื่อใจของกาหลงกับพุดจีบเมื่อโดนยุแยง และเราขาดสติการผิดใจเกิดได้เสมอ หรือแม้แต่การยอมรับความจริงว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นแล้ว เช่นการตายของกาหลง มันย้อนกลับไม่ได้สิ่งที่ทำได้คือก้าวเดินต่อและอยู่เพื่อคนที่เรารักที่ยังอยู่ข้างหลังเราอยู่ สุดท้าย เมื่อเรามีชีวิตอยู่ อยากทำอะไรจงรีบทำ เพราะตายไปเราทำไม่ได้แต่อย่าพึงลืมว่าต้องตั้งมั่นอยู่ในความดี

ป.ล.  พี่โขงแอบน่าฟัดนะ เอิ้กกกกกกกกก 555