ผมรู้สึกเฉยๆกับลูกยิงประตูแรกของหงส์ ที่ซัวเรสยิงวอลเลย์แบบไดว์ชู๊ตนะ ผมว่ามันเป็นจังหวะยิงส่งเดชลองดูไปอย่างนั้นมากกว่า เพียงแต่เผอิญมันตรงกรอบ  ถ้าให้ยิงใหม่ ผมว่าโอกาสเข้าแค่10%

แต่ผมรู้สึกทึ่งกับลูกที่3มากกว่า เป็นจังหวะที่วิ่งแล้วกระดกบอลข้ามหัวกองหลังนอริช แล้วบอลตกพื้น ถ้าไม่ระดับโลกจริงๆ หลายคนยิงตั้งแต่ลูกตกพื้นทันที คงไม่แคล้วที่จะกลายเป็นยิงนกลอยโด่งไป แต่ลูกนี้หลุยส์ รู้ได้ทันทีไม่ควรรีบยิง รอดึงจังหวะตั้งหลักให้คงที่ก่อน จึงง้างเท้ายิงสับไกยัดลงพื้นเข้าประตูไป ขอยอมรับว่า ลูกนี้สัญชาตญาณระดับโลกในเสี้ยววินาทีจริงๆ

ผมเล่นบอลบ่อย เลยรู้ว่าลูกไหนเล่นยาก เล่นง่าย