ขอเล่าง่ายๆสั้นละกันเนอะ

เราเคยกิ้กกันกับคนในบริษัท

เราโทรหากันทุกวัน คุยกันทุกวัน เป็นห่วงเป็นใย แคร์ซึ่งกันและกัน

เราให้เกียรติเธอมากมาย เคยไปดื่มด้วยกันเราเมามาก

เธอกลัวเรากลับบ้านไม่ไหว เธอให้เราค้างด้วย เราขอนอนที่พื้นเองเลย

เราอยากให้เกียรติเธอ ทำดีกับเธอเท่าที่เราจะทำได้

แต่เวลาผ่านไป เธอได้เปลี่ยนไป แต่ไม่สิ้นเชิง เธอยังคงหยอกล้อมาคุยกับเรา ถึงแม้จะไม่มากแต่มันทำให้คนๆนึงนั่งยิ้มคนเดียวได้ทั้งวัน

ต่อมาเธอเลิกกับแฟน และ เธอมีคนมาจีบ เป็นคนในบริษัทเดียวกันนี่แหละ

คนๆนั้น คอยไปรับไปส่งเธอทุกวัน

เราได้แต่ยืนมอง มองอย่างคนไม่มีสิทธ์อะไร

อยากเตือน อยากบอกว่า เธอกำลังเล่นกับไฟอยู่นะ เล่นกับคนเจ้าชู้

เคยเตือนไปในฐานะเพื่อน เธอโกรธเราจริงจังมาก เราเสียใจ เสียความรู้สึก

จนเวลาผ่านไปเหตุการณ์ที่ผมกลัวก็เกิดขึ้น

เขาทั้ง 2 อยุ่ด้วยกันแล้วครับ ทั้งๆที่ยังคบกันไม่เกินครึ่งปี

เรามองตัวเธอผิดไป ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ เสียใจ อยากย้ายงาน แต่ด้วยภาระหน้าที่ ต้องจำใจทำ เพราะ เงินดี ถึงแม้จะงานหนัก

วันที่ผมได้รู้ความจริง ผมเห็นแฟนเขาขับรถเข้าไปในซอยหอเธอ

ผมข้องใจมาก เลยขับตามไปดู เห็นรถจอดอยู่ใต้หอเธอ ณ ตอนนั้น 5 ทุ่มแล้ว

มันคงเป็นอย่างที่ผมคิดไปแล้วล่ะ ผมตามไปดูให้แน่ใจ เที่ยงคืนอีกวัน

ก็เป็นไปตามนั้น รถเขาจอดอยู่ที่หอเธออีกแล้ว ไม่รู้ว่าอยู่ด้วยกันนานยัง แต่ที่แน่นอน คือคบกันไม่ถึงครึ่งปี

คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัว สับสนมาก

หลังจากผมเห็นเขาจอดรถไว้ใต้หอเธอ ผมช้อกครับ อึ้ง ขับรถกลับบ้านไปคิดๆๆๆๆๆ

แต่ผมไม่มีน้ำตาซักหยดเลยตอนนั้น เหตุการณ์ผ่านมาได้หลายวันแล้วล่ะ แอบมีร้องไห้บ้าง

ผมคงได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เราได้ทำดีและให้เกิยรติผู้ ญ คนนึง เท่าที่เราจะทำได้แล้วล่ะ

จากนี้ไป คงไม่มีอีกแล้ว เราต้องเปลี่ยนแล้วล่ะถึงแม้จะยาก แต่ต้องทำให้ได้ ...ทำให้ได้ ซักวัน

เราเสียน้ำตาให้เขามามากพอแล้วล่ะ ได้เวลาแคร์ตัวเองแล้วนะ

ทำไมมันเจ็บอย่างงี้ไม่หายซักที เจ็บจริงๆ

แค่อยากระบาย ขอบคุณที่รับฟัง