เท้าความนิดนึง เรื่องมีอยู่ว่านี้เราอายุ27 แฟน22 เราคบกันมา3ปีกว่า ตั้งเเต่เเฟนเรียนปวสปี1.ตอนนั้นเเฟนก็ย่าง19 ดิฉันทำงานร้านอาหารในห้างดังในพัทยาค่ะ เจอกันเพราะเเฟนมาทำงานพิเศษที่ร้านช่วงปิดเทอม เเฟนเป็นคนไม่หล่อ พอดูได้ นิสัยเงียบๆ ไม่ค่อยพูด เสมอต้นเสมอปลาย
ช่วงเเรกที่คบกันเฟนย้ายมาพักที่ห้องดิฉันค่ะ คบกันได้ซักพักเค้าก็พาไปหายายไปช่วยยายขายของ(ร้านตามสั่ง)ตอนนั้นจำได้ว่าตื่นเต้นมาก
ยายก็ถามว่าอยู่ยังไงกินยังไงกัน คุยกันซักพักยายบอกจะให้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านอีกหลังที่ให้ฝรั่งกับเมียคนไทย
เช่าอยู่ เพราะฝรั่งกับเมียจ่ายค่าเช่าไม่ตรงนานเเล้ว
บ้านเช่า8000 2ปีหลังจ่ายเเค่เดือนล่ะ1000-1500 เเต่ยายก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะยายใจดี บวกกับคนเเก่คิดว่าดีกว่าไม่มีคนอยู่ แต่จริงๆคนเช่ามีเยอะเเยะไป...พอตกลงกันว่าจะให้คนเช่าย้ายออกเเละให้ดิฉันกับเเฟนมาอยู่ เรื่องก็เริ่มตรงนี้ คือ เเม่กับเเฟนเขาก็บอกจะย้ายเข้ามาอยู่ด้วย เรา4คนเลยย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้ด้วยกัน บ้านที่อยู่เป็นบ้าน2ชั้นค่ะ เเฟนดิฉันเรียนหนังสือ ดิฉันทำงานคนเดียวชีวิตก็ลุ่มๆดอนๆ แม่ไม่ทำงานอยู่บ้านเฉยๆ ทั้งชีวิตแม่ไม่น่าจะเคยทำงาน
ดิฉันรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเนต ก็มียายช่วยบ้าง ให้เงินใช้บ้าง เพื่อนเเละครอบครัวเราที่รู้เรื่องเค้าก็บอกให้เลิกกับเเฟนจะทนลำบากอยู่ทำไม  เราเข้าใจความหวังดี แต่เราคิดว่าผู้ชายดีๆ ซื่อสัตย์ ไม่เจ้าชู้นั้นหายาก เราเลยเลือกที่จะรอ เมื่อไหร่ที่พร้อมเราจะสร้างอนาคตไปด้วยกัน
เเฟนเเม่ทำงานร.ป.ภ ก่อนจะเปลี่ยนมาขับวินมอไซ เเฟนเเม่นั้นเป็นคนกินเหล้าเเล้วชอบเปิดเพลงเสียงดังลั่นบ้านตี3ตี4ก็ยังไม่หยุดกิน เทลาะกันบ่อย ปีเเรกแม่กับเเฟนเลิกกัน2-3ครั้งได้ เเฟนเเม่เสียงดังดิฉันกับเเฟนก็ไม่พอใจ แต่ก็ไม่เคยปริปากว่า เเต่จากที่คุยกันถูกคอก็เริ่มไม่พูดกัน แม่กับเเฟนเเม่ชอบเข้ามาใช้คอมที่อยู่ในห้องเราเล่นเกมส์ทุกวัน โดยที่ไม่เกรงใจ ไม่มีความเกรงใจจริงๆ 4-5ทุ่มดิฉันเลิกงานมายังนั่งเล่นเกมส์กันอยู่ ดิฉันอยากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องเเบบคนธรรมดาก็ไม่สามารถ ต้องเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ - -
อายุก็ไม่ใช่น้อยๆเเม่44แล้วตอนนี้เเฟนเเม่นั้น37ได้ แต่อายุก็ไม่ช่วยให้มีความคิด หรือความเกรงใจ เลย จนเราทนไม่ไหวต้องเอ่ยปากบอกแฟนให้พูดกับเเม่ แม่ก็บอกเข้าใจเเต่เหตุการณ์ก็ดีขึ้นได้ไม่ถึงอาทิตย์ก็กลับเป็นเหมือนเดิม ถึงตอนนี้เเฟนจบ ปวส แล้วติดทหาร1ปี ดิฉันก็อยู่บ้านเเฟนต่อไป ต้องทนดูเเม่กับเเฟนเลิกกันบ่อยๆ แรกๆก็เป็นที่ปรึกษาให้เเม่ หลังๆนั่งฟังอย่างเดียว วันไหนเราเลิกงานตี1กลับมายังเห็นเเฟนเเม่อยู่ในห้องพอเขาออกไปเราจะปิดประตูเสียงดังใส่เลยก็มี โมโห ถึงตอนนี้ เรากับเเฟนเเม่เกลียดขี้หน้ากันมากเเล้ว
จนเมื่อเดือนมีนาที่ผ่านมาเเม่เราไม่สบายป่วยหนัก เรากลับไปดูเเลเเม่ แล้วเเม่เราก็เสีย แฟนเราก็ลาทหารมางานศพแม่เราพร้อมกับเเม่เขา แฟนกับเเม่ก็กลับ เรากลับมาพัทยาเมื่อ ปลายเดือนเมษา แม่โทรไปตามบอกว่าเเฟนเเม่หนีกลับไปอยู่บ้านเขาเเล้ว ให้มาอยู่เป็นเพื่อนเเม่หน่อย
โอเคเราก็มา มาถึง2วัน แฟนแม่มา แล้วเทลาะกันอยู่หน้าบ้าน ลงเอยด้วยเเม่บอกจะเลิก แม่ไล่เเฟนเเม่กลับเเละบอกว่าวันนี้จะนอนบ้านยาย
จากนั้นก็ออกไปพร้อมกัน ซักพักแฟนเเม่ก็กลับมา ดึงสายเนตบ้านออก -- ดูมันทำ ช่วงที่เรากลับไปดูเเลเเม่ มันจ่ายค่าเนตไง มันคงคิดว่ามันมีสิทธิ์ เราเลยโทรบอกแฟนเเละโทรหาเเม่เเบบประชุมสาย สรุปว่าเราต้องไปจ้างร้านคอมมาทำให้ เขาคิด200 ตอนนั้นเราเพิ่งเสียแม่ไปอารมย์กำลังอ่อนไหว ไม่อยากรับรู้ปัญหาใดๆอีกแล้วกะว่าถ้ามันมาขอคืนดีกับแม่เราจะไม่อยู่
2วันต่อมามันมาง้อแม่จริงๆ.... เราออกไปด่ามันเรื่องสายเนต ครั้งเเรกเลยที่ด่ามัน เราเเบบสั่นไปทั้งตัวขึ้นกูด้วย มันจะเดินมาตบเราเราก็ยืนเฉย เชิดหน้าด่ามันต่อ สรุปคือมันไม่กล้า ไม่รู้เพราะมันเกรงใจรึอะไร อาจจะเป็นเพราะเราด่ามันด้วยความจริงล้วนๆมั้ง
เลิกกันรอบนี้มันเข้าไปหายายที่บ้านกราบยายขอโอกาสเเก้ตัว บอกจะไม่กินเหล้าอีกแล้ว พอแม่จะคืนดีกับมันเราเลยโทรบอกพี่ชายมารับ
ไปอยู่ด้วย อาทิตย์นึงที่เราอยู่บ้านพี่ชาย แม่โทรมาหาฉันตอนตี3 ว่าน้า(แฟนแม่)ไปแล้ว ให้กลับมาอยู่เป็นเพื่อนเเม่หน่อย
เราก็เข็ดอ่ะนะ เราเลยบอกแม่รออีกอาทิตย์ก่อนได้ไม๊ เผื่อน้ากับเเม่จะคืนดีกัน เเกก็บอกไม่เอาคืนเเล้ว ขอร้องยายให้โทรมาตามเรากลับบ้าน
โอเค ในเมื่อยายโทรมา ก็ได้กลับก็กลับ เรากลับมาก็ไปทำงานโรงเเรมแถวๆบ้าน พร้อมกับบอกจะดูเเลเเม่ ให้ตังค์ใช้
สงบสุขอยู่ได้อาทิตย์เดียว มันเอาพ่อเอาเเม่มาขอคืนดีกับเเม่
พร้อมกับไปสาบานเลิกเหล้าที่วัด  เเม่ก็ตายใจคืนดี เอากะเขาสิ ไม่เข็ด แต่ก็ได้ทำความตกลงกันไว้ว่าจะไม่เอาผู้ชายคนนี้เข้าบ้าน
อาทิตย์เเรกไม่เห็น อาทิตย์สองเริ่มเข้ามานั่งเล่นไวไฟ อาทิตย์สามเริ่มเข้ามานอนค้าง เราบอกแฟนให้เตือนๆแม่ ให้รักษาสัญญา
ก็ไม่ค่อยได้ความเท่าไหร่จนเเฟนปลดทหารมาวันที่1พฤศจิ มันก็บอกแม่ว่าจะเข้ามาอยู่ที่บ้าน แม่ก็ปฏิเสธบอกยังมาอยู่ไม่ได้ มันก็กินเหล้าหาเรื่องเลิกกับแม่ก็เลิกกันไป วันอาทิตย์ยายเเวะมาหาที่บ้าน แม่เลยบอกยายพูดกับเรากับเเฟนให้ ให้ดูเเลเเม่ ให้ตังค์แม่ใช้ เราะเเฟนก็โอเคเเค่เลิกกับมันได้เท่านั้น ไม่มีปัญหา ขนาดยายยังบอกจะให้ตังค์เเม่ใช้เลย สรุปลอยกระทงก็คืนดีกับมัน ยายเลยโทรไปบอกแม่ว่า ไม่ต้องเข้าบ้าน
จนกว่าจะเลิกกับมัน แม่ก็บอกโอเค แต่เป็นไงมาไงไม่รู้ไอ้นันมันขนของมาอยู่เเบบหน้าด้านๆ ตอนมันมายายก็อยู่ไล่มัน มันก็ไม่ไป หน้าด้านมากตอนนี้มันก็อยู่ มันคงคิดว่าบ้านนี้เป็นของเเม่แล้วมั้ง มันที่จดทะเบียนกับเเม่ก็มีสิทธิ์ด้วยครึ่งนึง แต่จริงๆแล้วบ้านหลังนี้ยังคงเป็นของยาย ซึ่งยายออกปากว่าจะยกให้เเฟนเรา
แต่ตอนนี้หลังจากที่มันย้ายเข้ามาอยู่ ยายเลยตัดปัญหา โดยการหาคนมาซื้อโดยที่ไม่ได้บอกแม่ และยายบอกจะยกเงินเกือบทั้งหมดให้เเฟน ยายจะเอาไว้2-3แสน เผื่อฉุกเฉินจะได้ใช้ อ้อลืมบอกไปค่ะบ้านกับที่ดินราคาประมาณ6ล้านบาทได้ อย่างไรก็ดี ตามกฏหมายเเล้วถ้ายายเสียตอนนี้บ้านจะตกเป็นของเเม่ทันที ซึ่งหายนะจะเกิดทันที หากแม่ได้บ้านไป เรากับแฟนจะอยู่บ้านนี้ต่อไปไม่ได้ หากแม่ขายเเฟนเราคงไม่ได้ซักบาท เพราะเเม่หลงแฟนมาก แต่หากแฟนเราได้บ้าน เรากับแฟนตกลงกันที่จะไล่แฟนแม่ออกจากบ้านเพราะเราสองคนมีสิทธิ์แล้ว ส่วนเเม่จะอยู่หรือจะตามมันไปก็เเล้วเเต่ หากเรากับแฟนตกลงขาย แม่จะไม่ได้เงิน แต่ถ้าเลิกกับมันเรากับแฟนก็ยังยินดีรับเลี้ยงเหมือนเดิม
...เรื่องนี้เหมือนเเย่งสมบัติกันเลย เคยเห็นเเต่ในละคร ไม่คิดว่าจะเจอกับตัว อย่างไรก็ดีหากก่อนสงกรานต์ยังขายบ้านไม่ได้ เรากับแฟนก็จะขอให้ยายโอนให้อย่างถูกต้อง ซึ่งยายก็ยินดี
....ยาวมากเรื่องนี้ จะมีใครอ่านจบรึเปล่าหนิ  ^^