ชีวิตของฉัน ไม่มีเพื่อน ไม่มีพี่น้อง
มีแค่แมวตัวหนึ่ง หน้าตาธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ
แมวบ้านๆ ที่เก็บได้จากหน้าที่ทำงาน เพราะหลงทางมา
ตอนเช้าวันทำงาน แม่บ้านเรียกมาดู ลูกแมวหลงทาง สีขาวดำ ทำยังไงดี
ฉันบอกว่าเอาไปเก็บไว้ที่ห้องเก็บของก่อน เลิกงานค่อยว่ากันอีกที

ฉันไม่เคยเลี้ยงแมว เคยเลี้ยงแต่หมา ฉันพาลูกแมวกลับมาบ้านพักอย่างสับสน
จะเลี้ยงเหรอ ผิดกฏนะ เลี้ยงแมวเป็นเหรอ ไม่เคยเลี้ยงเลย ขากลับแวะคลีนิคสัตว์
ในใจคิดว่า เผื่อว่าหมอจะมีทางออกให้ แต่หมอก็ไม่ได้ว่าอะไร ถ่ายพยาธิแล้วแนะนำอาหารแมว
ลูกแมวซุกตัวอยู่ในกล่องเงียบๆ คงกลัว ฉันก็ขับรถไปเงียบๆ เข้าบ้านพัก อุ้มกล่องไปวางมุมห้อง

เดินทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย แล้วเดินกลับมาที่กล่อง ลูกแมวหายไปแล้ว ออกจากกล่อง ไปไหนนะ
ฉันเดินหาพลางเรียก เมี๊ยวๆ ไม่มีเสียงตอบกลับ ฉันก็พยายามหาไปเรื่อย จนกระทั่ง
เห็นว่าลูกแมวไปซุกตัวอยู่หลังตู้เย็น ทำยังไงก็ไม่ออกมา ไม่เป็นไร ฉันไม่ชอบบังคับใคร

ฉันปล่อยลูกแมวไว้อย่างนั้น ทำเรื่องของตัวเองไป ดูทีวี อ่านหนังสือ ตรวจงาน
เราต่างคนต่างอยู่ ฉันเทอาหาร น้ำไว้ โดยที่ไม่สนใจว่าจะออกมากินหรือเปล่า
ฉันเปิดประตูตู้ใต้ซิงค์ล้างจานทิ้งไว้ ลูกแมววิ่งเข้าไปแอบในนั้น ไม่ยอมออกมา ไม่เป็นไร

เราต่างใช้ชีวิตอยู่อย่างนั้น สามวันได้ ฉันไม่รู้ว่าแมว อึ ฉี่ที่ไหน เพราะไม่ได้กลิ่นเลย
แต่คงเริ่มกินอะไรบ้างแล้วละ เพราะเวลาที่กลับมา ฉันเห็นอาหารพร่องไปบ้างแล้ว

ลูกแมวเริ่มออกมาเดินให้ฉันเห็นบ้าง แต่เรายังไม่ทักทายกันหรอก ฉันก็มองเงียบๆ   
พอสบตา ก็วิ่งหนีหายไป ฉันก็เริ่มพยายามผูกมิตร ส่งเสียงเรียกบ้าง แต่ลูกแมวก็ยังไม่ตอบมา

ผ่านมาได้ระยะ ความคุ้นเคยเริ่มมากขึ้น ฉันเลยเอาลูกแมวใส่กระเป๋าออกมาเดินเล่นข้างนอก
มีป่าเล็กๆกับบึงน้ำ ฉันแค่คิดว่า เอาออกมาฝึกให้อึฉี่นอกบ้าน จะสำเร็จไหม ไม่รู้
แต่บางทีในใจฉันคิดไปว่า เผื่อว่าลูกแมวจะวิ่งหนีหายไป พ้นจากความรับผิดชอบของฉัน
ฉันคิดผิด ลูกแมวไม่ไปไหนไกลเลย วิ่งเล่น ตะครุบแมลงแถวนั้น พอสมควรแก่เวลา
ฉันก็เอาใส่กระเป๋า กลับเข้าห้อง ยังไม่รู้เลยว่า ลูกแมวต้องฉีดวัคซีน ไม่รู้อะไรเลย

แมวเริ่มฉี่แล้ว กลายเป็นปัญหาใหญ่ ไม่เหมือนหมาเลย ฉันจะทำยังไงดี
โทร.ไปถามเพื่อนที่เคยเลี้ยงแมว เพื่อนบอกว่า ให้ซื้อทรายแมว (???)
ไปเดินโลตัส แผนกของสัตว์เลี้ยง (ไม่เคยคิดฝันว่าจะได้มาเดิน)
ทรายแมว กระบะทราย (แพงมาก) อืม...ลองดู ไม่เสียหาย (นี่ฉันจะเลี้ยงจริงๆเหรอ)

กลับมาถึงห้องพัก จัดแจงเรื่องห้องน้ำแมว พอลูกแมวเริ่มฉี่ ฉันเอาทิชชู่ซับ เอาไปทิ้งลงกระบะทราย
ลูกแมวเดินตามมา แล้วก็เดินลงไปในกระบะ ทำธุระส่วนตัวโดยมีฉันมองอย่างทึ่ง (ไม่ต้องสอนเลยดีจัง)
ตอนนั้นฉันเล่นพันทิปนะ แต่ไม่เคยรู้ว่า ห้องจตุจักรมีคนเลี้ยงแมว แล้วฉันก็เข้าแต่ห้องรัชดา (ฉันนี่โง่จัง)
ฉันกับลูกแมว เริ่มคุ้นเคยกัน แมวเริ่มซนแล้วซิ ฉันยังกังวลเลยว่า จะเลี้ยงแมวได้ยังไง  ....