โจโฉเป็นมหาเสนาบดี ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยชอบธรรมจากพระเจ้าเหี้ยนเต้ เป็นก๊กที่มีอำนาจทางทหารและทางการเมืองมากที่สุดในสามก๊ก แต่ด้วยความที่มีอำนาจและอิทธิพลเป็นอย่างมาก ทำให้ศัตรูของโจโฉคอยเล่นงานโจโฉด้วยข้อหาแข่งบุญญาบารมีกับพระเจ้าเหี้ยนเต้บ้าง ข้อหาไม่จงรักภักดีบ้าง การที่โจโฉใช้อำนาจในมืออย่างเด็ดขาดทำให้โดนประณามว่าเป็นเผด็จการ(รัฐสภา)บ้าง ดังนั้นรัฐบาลของโจโฉจึงถูกพรรคฝ่ายค้าน นำโดยเล่าปี่คอยโจมตีด้วยสารพัดข้อหาอยู่บ่อยๆ ทั้งที่ในหนังสือสามก๊ก มีบทพูดอันแสดงถึงความจงรักภักดีของโจโฉ และการกระทำอันเป็นการเชิดชูพระเกียรติของพระเจ้าเหี้ยนเต้อยู่เสมอ และท้ายที่สุด ในบรรดาโจโฉ เล่าปี่ และซุนกวน ก็มีเพียงโจโฉผู้เดียวเท่านั้น ที่มิได้ตั้งตนขึ้นเป็นฮ่องเต้

หนังสือสามก๊ก คือผลผลิตของข้อกล่าวหาของโจโฉ ที่ทำให้คนรุ่นหลังยังคนท่องจำว่าโจโฉคือตัวโกงในประวัติศาสตร์จีนเรื่อยมา

ปล.เล่าปี่เป็นศัตรูของโจโฉ ที่คอยอ้างความไม่จงรักภักดีของโจโฉ อ้างว่าการกำจัดโจโฉจะทำให้ฮ่องเต้หายเคืองพระราชหฤทัย คอยโจมตีชื่อเสียงของโจโฉอยู่เสมอ และทำตัวเป็นผู้สมถะ เป็นจอมสร้างภาพว่าเป็นผู้ใสสะอาดมิเคยคดโกง และไม่ทะเยอทะยาน (ทั้งที่บทแรกของสามก๊ก เล่าปี่ยังเคยพูดอยู่บ่อยๆสมัยยังเป็นคนทอเสื่อยากจน ว่าวันใดกูได้เป็นฮ่องเต้ จะเอาต้นหม่อนมาทำเศวตฉัตร) อีกทั้งความสามารถอะไรก็ไม่มี ได้แต่พึ่งพาผู้อื่น แต่กลับหักหลังผู้มีพระคุณมานับไม่ถ้วน