07.00 น. เช้าวันที่ 3 ธ.ค.56  ช่วงเวลาที่ตึงเครียดได้เริ่มขึ้น เมื่อมีมวลชนเคลื่อนกำลังเข้ามาที่หน้า บช.น.
เหล่ามวลชนผู้รักชาติ รักแผ่นดิน ล้วนเตรียมหน้ากาก ผ้าขนหนู น้ำ กระสอบ และอุปกรณ์ต่อต้านอาวุธจากอากาศยาน(แก๊สน้ำตา . . .)
เพื่อวันนี้  ต่างหมายมั่นจะเข้าถล่มยึด บช.น. ตามที่แกนนำ สุเทพ ได้ประกาศเอาไว้  
จนเวลาล่วงเลยไปเกือบ 10.00 น. ระหว่างนั้นก็มีการเจรจาเพื่อขอเข้าไปในพื้นที่  
เมื่อตกลงกันได้ ฝ่ายตำรวจเป็นผู้เปิดแนวกั้นบาริเออร์ ให้มวลชนเข้าไปได้ โดยตำรวจยอมทิ้งโล่ กระบอง อาวุธยุทโธปกรณ์ เปิดให้เข้ามา
...หลังจากเปิดแนวกั้นบาริเออร์นั้น มีตำรวจที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ทิ้งโล่กระบอง ยืนรอต้อนรับมวลชนที่เดินผ่านเข้ามา
เมื่อมวลชนเดินผ่านเข้ามาพบกับตำรวจที่รอต้อนรับด้วยรอยยิ้ม  
เพียงแค่นั้นครับ น้ำแต่แห่งความเห็นอกเห็นใจ ความเหน็ดเหนื่อย  ความโกรธแค้นเกลียดชังของมวลชนกับตำรวจ  การต่อสู้ที่ผ่านมาแทบเทียบไม่ได้เลยกับภาพที่เห็น  ต่างกันกับเมื่อวานแบบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ
น้ำตากระผมก็ปริ่ม ๆ อยู่แต่ยังไม่ล้นออกมา  . . . ซึ้งกับสิ่งที่เห็น
ด้วยภาพที่เห็นนั้น มันประทับใจ มันดีใจ มวลชนโผกอดตำรวจ บอกว่าขอบคุณที่เราไม่ทำร้ายกัน ขอบคุณที่ให้เข้ามา
ตำรวจเป็นของประชาชน ทุกคนต่างลืมความเกลียดชังที่ถูกยัดเยียดจากใครต่อใคร ให้เกลียดกัน กลับมารักกันกอดกันได้
ตำรวจดีใจได้กลับบ้าน  ไม่ต้องต่อสู้กับคนไทยด้วยกัน
มวลชนดีใจกับชัยชนะแบบอารยะที่เขาต้องการ ได้เดินผ่าน จับมือ โผกอด ขอบคุณกันและกัน
ขอบคุณในพื้นที่แห่งนี้ ขอบคุณน้ำใจคนไทยยังไม่หายไปไหน
เพราะแม้คุณจะรบราฆ่าฟันกัน ก็ยังเป็นคนไทย เมื่อทุกอย่างสงบ เราก็ยังกลับมารักกันได้ กอดกันได้
ขอบคุณครับที่ยังรักกัน