ขอผู้ว่าก่อนนะครับ หลังจากผมดู EP Dead Weight ไป
สภาวะจิตใจผู้ว่า เห็นได้ชัดว่าเขาป่วยนะครับ  ออกแนว psychopath เลยหละ  คือไม่ใช่คนปกติ  แต่เป็นแบบ high-functioning
พวกมีปัญหาทางจิตแบบไฮฟังชันนิ่ง คือพวกที่สามารถทำตัวปกติได้เนียนมาก มีเหตุผลของตัวเอง รู้จักคิดวางแผน เข้ากับสังคมได้ดีมาก

ใน 2 ตอนที่ผู้ว่าโซโล ได้เปิดปมเขาไว้ดีมากว่าเขามาจากครอบครัวที่พ่อทำร้ายเขากับน้องชาย (ไรว้า เหมือนเมริลกับดาริลเลย ไม่รู้ผู้ว่าอำหรือเปล่า) ทำให้เขามีปมด้อย อยากแสดงอำนาจอยู่เสมอ

การตัดสินใจของผู้ว่า อยู่บนพื้นฐานของการ "เอาตัวรอด" เขาเชื่ออย่างหนักแน่นว่าตนถูก คือมีปม self-righteous "ตูถูกตลอด ตูดีเสมอ ตูมีเหตุผลของตู"
การตัดสินใจทุกอย่างบนพื้นฐานว่าา "ตูต้องรอด" ทำให้เขาทำได้ทุกอย่างแม้เรื่องที่ไม่ควรทำ เช่น การตัดสินใจสังหารลูกน้องเก่า หรือหัวหน้าใหม่
ก็เพราะเขา "ตัดสินพิพากษา" คนพวกนี้ไปแล้วว่า "ขืนมีเอ็งเป็นหัวหน้า ครอบครัวข้าตายแน่ๆ"

การกระทำของเขา มักใช้ The end justifies the mean คือ "อยากได้ผลลัพธ์ต้องไม่คำนึงถึงวิธีใช้"


ริค
สภาวะจิตใจของริคคือคนปกติธรรมดาที่ต้องการทำ "สิ่งที่ถูกต้อง" แต่ด้วยสถานการณ์พาไป หลายครั้งทำให้เขารู้สึกอ่อนล้า และเกิด self-doubt คืออาการลังเลสงสัยในตัวเอง  
พื้นฐานริคเป็นคนดีมีคุณธรรมสูงมาก ทำให้เมื่อเขารู้ว่าตนเองจะไปไม่ไหว ก็ยินยอมถอย 1 ก้าว ให้คนอื่นขึ้นนำแทน โดยไม่หวงอำนาจ

การตัดสินใจของริค มักอยู่บนพื้นฐาน "คิดเห็นแก่ส่วนรวมเสมอ"  กลุ่มจะอยู่อย่างไร จะมีอะไรกินไหม จะปลอดภัยหรือไม่  หลายครั้งเขาตัดสินใจถูก และหลายครั้งเขาก็ตัดสินใจผิด เพราะที่สุดแล้วริคก็เป็นมนุษย์ปุถุชน

การกระทำของริค  ก่อนหน้าโลกล่มสลาย เขาเป็นผู้ชายที่ทำสิ่งถูกต้องเสมอ และใช้เหตุผลเป็นหลักเอามากๆ จนผลักคนใกล้ชิดออกจากตัว เช่น เมียตัวเอง  แต่หลังการร่วมหัวจมท้ายกับกลุ่ม Atlanta เขาเริ่มมองเห็นโลกมีทั้งสีขาวและสีดำมากขึ้น

ผมชอบตัวละครริคมากเพราะเขาคือตัวแทนของคนปกติที่มีผิด ถูก เข้มแข็ง อ่อนแอ ล้มเหลว สำเร็จ เหมือนพวกเราทุกคน  แต่สิ่งที่ทำให้ริคเป็นผู้นำที่ดีมาก ก็เพราะ "ทุกครั้งที่เกิดวิกฤต เขาจะก้าวออกมาข้างหน้าและทำเพื่อส่วนรวมเสมอ"  



ดาริล
ผมนึกถึงตัวละคร "อาฮุย" ในฤทธิ์มีดสั้นขึ้นมาแบบสุดๆเลยครับ  จากคนหนุ่มที่หยาบกระด้าง ไร้การขัดเกลา เติบโตมากับชีวิตคับแค้น และฝึกดาบอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยความอาฆาต จึงเข้าวงยุทธจักรมาเพียงเพื่อจะแก้แค้น
แต่เขาโชคดีมากที่คนที่เขาเจอคนแรกคือ "ลี้คิมฮวง"
มีดบินลี้น้อยมองเห็น "ความดีในตัวเขา" และดึงมันออกมา  ส่งผลให้อาฮุยกลายเป็น "วีรบุรุษ" ในที่สุด

ดาริลก็แทบไม่แตกต่าง  จากหนุ่มบ้านนอกที่ไร้การขัดเกลา หยาบกระด้าง โดดเดี่ยว ไม่สุงสิงกับใคร  มีเพียงฝีมือยิงธนูและแกะรอย ที่ทำให้เขามีประโยชน์สำหรับกลุ่มแอตแลนต้า
แต่เมื่อเกิดวิกฤต ดาริลกลับยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยคนอื่น  ซึ่งในนิยายกำลังภายในของโก้วเล้งจะมีบทแบบนี้บ่อยมากครับ คือ "ขอเพียงท่านเคยช่วยชีวิตคนหนึ่งครั้ง ชีวิตท่านจะเปลี่ยนไปตลอดกาลนาน"  ดาริลก็เป็นเช่นนั้น

การตัดสินใจของดาริล มักเป็นไปเพื่อปกป้อง (พูดง่ายๆ ริคมีคุณสมบัติ Leader แต่ดาริลมีคุณสมบัติ Protector สูงมาก)  
ผมไม่รู้ว่าบทจะนำดาริลไปทางไหนนะครับ  แต่จากการวางนิสัยใจคอตัวละครของดาริล  ดาริลเป็นคนภายนอกกระด้างเย็นชาแต่หัวใจอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความละเมียดละไม  
ดาริลจะเป็นพ่อและสามีที่ดีกว่าริคมาก ถ้าเขามีโอกาส   เพราะริคมักทำสิ่งที่ถูกต้องและมีเหตุผล(นิสัยเดิม)  แต่ดาริลจะยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อครอบครัวที่เขารัก



ที่จริงผมอยากเสริมการดำเนินเรื่องที่ผมชอบใน TWD  ซึ่งผมไม่รู้ว่าในคอมิกจะมีหรือเปล่านะครับ  แต่ในซีรีส์มันชัดมากๆ
คือ กลุ่มแอตแลนต้าเป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า "สังคมที่เราอยู่ มีผลมากต่อการหล่อหลอมเรา ให้เป็นคนเช่นไร"  
สังคมแอตแลนต้าคือสังคมที่ทุกคนช่วยกัน ไม่ทอดทิ้งกัน หนุนใจซึ่งกันและกัน ในยามที่พ่ายแพ้หมดรูป ก็ดึงมือกัน ลุกขึ้นมาสู้ใหม่

ริค จะไม่อาจแสดงความเป็นผู้นำที่มีคุณธรรมได้ขนาดนั้นในตอนแรก ถ้าไม่เพราะริค "รับฟัง" ลุงเดลเตือนสติ ให้คิดถึงมนุษยธรรมให้มากๆ
แล้วพอหนีจากไร่ลุงเฮอร์เชลมาอยู่ที่คุก ในความอ่อนแอสุดขีดของริค ริคก็ได้ลุงเฮอร์เชลมอบชีวิตไว้ในมือเขาและเป็นผู้หนุนใจริคตลอดมา

ขณะเดียวกัน ดาริลที่ฉายประกายนักรบผู้เปี่ยมคุณธรรม ก็เพราะเขาได้แรงสนับสนุนและ "การเห็นคุณค่าในตัวเขา" จากกลุ่ม เช่น ริค แครอล เฮอร์เชล เกล็น ฯลฯ

สังคมแอตแลนต้าสอนให้เห็นว่าเราเอาตัวรอดอย่างโดดเดี่ยวไม่ได้ เราต้องเกาะกลุ่มกันไว้ และดึงด้านที่ดีที่สุดของกันและกันออกมา

* เสริมนะครับ
ริคกับผู้ว่ามีแนทางการปกครองที่คล้ายกัน คือ 2 คนนี้มีการบริหารจัดการสังคมที่เป็นระเบียบมากทั้งคู่  แบ่งหน้าที่คนในชุมชนอย่างชัดเจน
ตามหลักการบริหารวิกฤตที่ผมเคยอ่าน แต่ผมดันจำไม่ได้ว่าใครคือต้นคิด ขอโทษด้วยจริงๆครับ  
คือหลักการบริหารวิกฤต ต้องให้คนในสถานการณ์นั้น "มีอะไรที่เป็นกิจวัตรทำ" จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
สังคมที่ริคเป็นผู้นำ กับที่ผู้ว่าเป็นผู้นำ ทุกคนมีภาระหน้าที่ประจำหมด  จะไม่เหมือนสังคมคนเถื่อนแบบกลุ่มอื่นๆ (รวมทั้งกลุ่มของมาร์ติเนซใหม่)

แต่ริคดันเป็นผู้นำแบบประชาธิปไตย(หลังจากเผด็จการมาแล้วแล้วไม่รอด)  ผู้ว่าเป็นผู้นำแบบ absolute power corrupts absolutely ซะงั้น


เมื่อยแล้ว จบดื้อๆนะครับ