เมื่อคืนนี้เลยหมาดๆ อินมากกก ละครสนุกมากค่ะ แกงส้มหนูนาและผองชนชาวสมาพันธรัฐเลือดขัตติยาเล่นกันได้ดีจริงๆ

รอบที่เราไปดูเจอคนดังหลายคนเลยค่ะ แอบเห็นคุณโมเมและดาราอีก2-3ท่าน จำชื่อไม่ได้และ 555 (ไม่รู้ว่านั่งตรงไหนกันบ้าง) บรรยากาศคึกคักมาก ผู้คนให้ความสนใจถ่ายรูปบู๊ทกับแสตนดี้ของพระนางกันเยอะแยะเลย ของที่ระลึกขายดีโผด  งานนี้ผู้บริหารของซีนาริโอ้คงกำลังนั่งยิ้มกันแก้มแตกกับกระแสตอบรับดีขนาดนี้

เข้าเรื่อง

ซีนแรกที่ชื่นชอบ
ฉากที่พระพี่เลี้ยงอโณทัยกับเจ้าฟ้าชายสิทธิประวัติพูดถึงหญิงคนรักของตัวเอง
ต่างคนก็ต่างไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว หญิงสาวที่พวกเค้าหลงรัก แท้จริงแล้วเป็นหญิงสาวคนเดียวกัน
ฉากนี้ร้องไปเต้นไป มีการประดาบหยอกเย้ากันด้วย
ชอบตรงที่ ถึงแม้จะเป็นเพลงที่ร้องร่วมกัน เป็นเพลงเดียวกัน แต่แกงส้มกับอาร์มเค้าก็แบ่งพาร์ทให้เห็นบุคลิกลักษณะที่แตกต่างกันให้เห็นจนเด่นชัดดี
ใส เริงร่า มองโลกบวก และหลงรักหญิงสาวคนหนึ่งสุดหัวใจ คือบุคลิกที่เจ้าฟ้าชายอาร์มสื่อออกมาให้เห็นชัดเจน
ขรึม สุขุมนุ่มลึก แอบเก็บกักอารมณ์นิดหน่อย และคัมภีรภาพ แกงส้มเฟดให้บุคลิกตัวเองแปลกแยกและแตกต่างเพื่อให้เกิดความคอนทราสต์กับบุคลิกของอาร์ม แต่ในขณะที่ต้องคงไว้ซึ่งเส้นเดียวกันกับอาร์มอยู่ นั้นคือ หลงรักหญิงสาวนางนั้นสุดหัวใจ และแกงส้มทำตรงนี้ได้ดีทีเดียว

ซีนต่อมาที่ชื่นชม
ฉากพระองค์เจ้าภาณุประภัสร์(แม่ของหญิงดารา)สอนลูกสาวด้วยบทเพลง (เกิดมาเป็นดาว)
คุณบอยเก่ง!!
ไม่แน่ใจว่าการมาของน้องหนูนาหนึ่งธิดาในบททิพยรัตน์ดารา เกิดขึ้นก่อนหลังการมารับบทภาณุประภัสร์ของพี่เจี๊ยบนนทิยา
แต่ต้องบอกว่า เป็นคู่แม่ลูกที่ดูแล้วเหมาะสมกันแบบสุดๆ ทั้งโครงหน้า น้ำเสียง และแววตาที่แม่มองลูก ลูกซบอกแม่ แม่ลูบหัวลูกสาวตัวเอง
..เคมีแม่ลูกพุ่งแบบสุดๆ.. เหมือนพี่เจี๊ยบเป็นแม่ของหนูนาจริงๆยังไงยังงั้น
ฉากนี้เสียงพี่เจี๊ยบยังคงเอกลักษณ์เช่นเดิม แว่วหวาน อาจจะไม่ดังมากมายแต่ก็ไพเราะ
และในขณะนั้น ลูกหญิงผู้ที่ไม่มีแม้แต่บทพูดใดใด
แต่แววตาที่สื่อสารชัดเจนว่าได้รับสารมาจากเสียงเพลงของผู้ที่เป็นแม่ รับมาแล้วเสพ เสพเสร็จเธอก็ส่งกลับไปให้ที่มาของเสียง คนที่ร้องได้รับปุ๊ป ก็ร้องได้อินขึ้น ตีมรวมๆของซีนนี้มันก็เต็มขึ้น คนดูที่จับสารนั้นได้ก็อินมากขึ้น
บราโว่!! หนึ่งธิดา

ซีนที่เห็นแล้วยิ้มๆ
ฉากสิทธิประวัติเตรียมงานวันเกิดให้หญิงดารา
อาร์ม เหมือนฟ้าส่งผู้ชายคนนี้ให้เกิดมาเพื่อเล่นบทสิทธิประวัติ เจ้าฟ้าชายแห่งยโสธร
"น้องหญิงคะ น้องหญิงคะ !!"
ใบหน้าฉีกยิ้มเต็มข้อ ร้องเต็มเสียง อาร์มเล่นได้น่ารัก เค้าเป็นคนที่ทำให้โทนหม่นของเรื่องมันกลับมาเป็นเทาๆเพราะความใสสว่างร่าเริง
มิวสิคัลเรื่องนี้มันเป็นดราม่า เป็นความรักที่เกี่ยวพันกับชาติและบ้านเมือง และเมื่อคนดูได้เห็นความใสสว่างร่าเริงที่มีสอดแทรกเข้ามา ก็เป็นเหมือนการได้ผ่อนคลายกับเส้นดราม่าของเรื่อง
และในขณะที่ผู้คนกำลังเริ่มที่จะเอ็นดูเจ้าฟ้ารัชทายาทลำดับที่1คนนี้มากเท่าไหร่ บั้นปลายของชีวิตเค้าก็จะบีบรัดให้คนที่รักเค้าต้องใจสลายมากเท่านั้น
นี่มันวางยากันชัดๆ!!

ซีนที่หลงรัก
รุ่งอรุณและปาฎิหาริย์  2เพลงรักต่อเนื่อง แม้ไม่ได้หวานปานน้ำตาลเมืองเพชร แต่ก็น่ารักจับจิตจับใจไม่น้อย
ชอบการสื่อสารทางแววตาของหนูนา เป็นคนที่สื่อสารทางดวงตาได้เก่งมากๆ
ฉากนี้มันเริ่มต้นมาจากความสิ้นหวังในรักที่เป็นไปไม่ได้ องค์หญิงน้อยเล่าผ่านบทเพลงไพเราะ
เอิ่มๆ คือจริงๆต้องบอกว่าเนื้อเพลงนี้มันไม่เพราะจับใจเท่าไหร่ แต่เสียงหวานใสของเธอก็ทำให้มันไพเราะขึ้นมาได้ซะเฉยๆ
สวยหวาน ตัวเล็กน่ารัก แต่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยอารมณ์สับสนซับซ้อน
ดูแล้วคล้อยตามว่าเกิดอะไรขึ้น เธอกำลังจะเล่าอะไร?
แล้วฉากก็สลับมาเป็นภาพเมื่อสมัยก่อนของเธอกับชายคนรัก ..อโณทัย
ชอบคู่นี้เวลาเค้ากุ๊กกิ๊กกันมากๆ
มันมุ๊งมิ๊งฟรุ้งฟริ้งค์ จุ๊กกะดิ๊กจุ๊กกะดุ๋ย
เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นอโณทัยในพาร์ทสดใส (ทั้งเรื่องก็มีซีนเดียวนี่แหละ 55)
ต้องบอกว่าเคมีคู่นี้ดีจริงๆค่ะ อโณทัยหุ่นองอาจกับหญิงดาราตัวเล็กน่ารักแต่คาริสม่าผ่องๆ
ดูแล้วเลิฟ
แต่จริงๆแล้ว อยากจะบอกว่า ถ้าคู่นี้จะมีผลงานกันอีกนะ ขอเถอะค่ะ
โรแมนติกคอมมาดี้บทแจ่มๆ เคมีจะรุนแรงและกระฉูดยิ่งกว่านี้อีกเยอะ

ซีนที่ทำให้ทึ่งได้
ชอบเพลงเส้นขนานของอโณทัยค่ะ
สื่อสารดีมาก ดูแล้วเชื่อนะว่าอโณทัยกำลังรู้สึกอะไรยังไงอยู่ในใจ
ยอมรับว่าทึ่งไปกับแกงส้ม ก่อนเข้าไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แต่กลับออกมาเกินคาดค่ะ
ปูลม : แอบมีความรู้สึกว่าเพลงนี้ในเธียเตอร์เสียงมันจะก้องๆหน่อย แต่ฟังแล้วเพราะดีค่ะ
ตอนจบเพลงนี้ยังถูกเปิดเป็นเพลงส่งผู้คนกลับบ้านอีกด้วยนะ

ซีนที่ดีที่สุดของมิวสิคัล
ฉากประกาศนโยบายของเจ้าฟ้าหญิงดารา
ดีเจชื่อดังท่านนึงเคยให้คำนิยามสั้นๆสำหรับฉากนี้ว่า     "เลอค่า"
ไม่แน่ใจว่าทักษะการแสดงแบบล่อหลอกให้คนดูหลงเชื่อด้วยการแสดงความประหม่าทางแววตา รวมทั้งรูปร่างเธอที่ดูแบบบาง
จะเรียกได้ว่าเป็นแค่พรแสวงหรือทาเล้นท์ระดับบอร์นทูบี
แต่ตอนที่เพลงแผ่นดินของเราได้เริ่มต้นร้องขึ้น
ภาพของผู้หญิงตัวเล็กๆแต่มีแสงสีเหลืองทองจับนี่.......คือ.มันดีอ่ะ
เริ่มต้นด้วยความหวั่นใจ แล้วก็ค่อยๆมั่นใจ แล้วบอดี้แลงแควชก็มา น้ำเสียงเธอค่อยๆมีพลัง แล้วก็ทรงพลังในที่สุด
เพลงจบ เสียงปรบมือดังลั่นยังกับเสียงประทัดแตก
หนึ่งธิดา โสภณ you done it again!!

ซีนปะทะ ที่เกือบปะทุ ของ2ตัวแม่
การปะทะกันของดีว่าระดับนนทิยา จิวบางป่า กับรัดเกล้า อามระดิษ
หลายๆคนชอบซีนนี้ จขกทก็ชอบมาก
เพื่อลูกรัก เป็นเพลงมิวสิคัลที่ถูกแต่งให้ออกมามีกลิ่นบลูย์หน่อยๆ
บลูย์กับดีว่า เหมาะเหมง
ถามว่าการปะทะกันของศึกครั้งนี้ใครชนะ
ส่วนตัวให้เสมอกันค่ะ กินกันไม่ลง
แต่เพื่อนของจขกท2ที่ไปด้วยกันเห็นต่าง
คนนึงให้คุณต๊งเหน่ง บอกเสียงของเธอพุ่งกว่ามาก 500ได้ยินแน่ แต่ของพี่เจี๊ยบอาจจะไปได้ไกลแค่1,000
แต่อีกคนบอก เสียงพี่เจี๊ยบไม่พุ่งมาก แต่ลูกคอเย็นเฉียบ เสียงจะเคลื่อนที่ไปแบบนุ่มนวล ลอยออกนอกเธียเตอร์ไป แน่นอนว่าคนที่ไม่ต้องมาจ่ายตังค์ก็จะได้ยินเสียงเธอ
ตินิดหน่อย เราว่าตอนนี้ลำโพงของที่นี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เหมือน2ข้างจะไม่บาลานซ์กันหรือเปล่า?

ซีนที่ทำให้เสียน้ำตา
ฉากนี้ต่อเนื่องมาจากการฟีทกันอย่างเผ็ดร้อนตอนพิพากษาอ่ะค่ะ
ชอบไอเดียการจัดแสงสร้างคุกของทีมงานมาก
ร้องเพราะมันได้ถูกบิ้วซ์มาก่อนหน้านี้
ร้องเพราะเพลงบรรเลง
ร้องเพราะอะไร จำไม่ค่อยได้แน่ชัด แค่รู้ว่า ไปกัน3คน ร้องกันทั้ง3คนเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ปูลม อีกนิดนึง
ขอพูดถึงอาร์กับน้องแก้มกุลด้วย
เล่นร้ายได้มีเสน่ห์ดีค่ะ โดนเฉพาะอาร์ ชอบซีนถอดเสื้อโชว์แพคที่สุดอ่ะ