เมื่อคืนหลังเลิกงาน ได้ไปรอรถเมล์กลับบ้านตามปกติ
ขอออกตัวก่อนว่า เมื่อคืนเลิกงานช้ากว่าปกติประมาณ 1 ชั่วโมง
ณ เวลานั้น เป็นเวลา เที่ยงคืนครึ่ง แล้ว ตอนที่ไปยืนรอรถเมล์คะ


ขอเท้าความก่อนนะคะ

ป้ายรถเมล์ที่เราลง จะต้องเข้าทางคู่ขนานคะ
พอเลยสนามบินดอนเมือง จะเจอทางยูเทิร์นกลับเข้าสนามบิน และ ทางเข้าฐานทัพอากาศ
ถ้าเป็นรถเมล์ หรือ ต้องเข้าไปทางโลคัลโรด ก้อต้องเบี่ยงออกไปทางคู่ขนานคะ

บ้านใครอยู่ระหว่างสนาบินดอนเมือง - รังสิต คงจะพอนึกออกว่า เป็นป้ายไหนที่เราลง
รถเมล์ที่เป็นของเอกชนส่วนใหญ่ จะไม่ยอมเข้าไปจอดป้ายบ้านเราคะ

วันไหนที่เลิกงานราว ๆ นี้ ก้อมักจะได้ขึ้นรถเมล์ที่มี พขร และ พกง คนเดิม
เป็นรถเมล์ที่วิ่งมาจากสนามบินสุวรรณภูมิ - รังสิต

พกง คนนี้จะชอบชักสีหน้าใส่เราทุกครั้ง ที่เราขึ้นคันที่เค้าประจำอยู่ค่ะ
สังเกตมาเป็นปีกว่า ๆ แล้ว

เข้าเรื่องคะ.....

เมื่อคืนค่ะ เจอ พกง คนนี้อีกแล้ว
แต่คราวนี้ระหว่างที่เธอเก็บค่าโดยสารเรา
เธอพูดขึ้นมาเบา ๆ ว่า

"ทำไมไม่รอรถครีมแดง"

เราก้อบอกว่า "ก้อรอนานแล้ว"

เธอก้อพูดปิดท้ายว่า "ก้อไม่อยากเข้าไปทางนั้นนี่" แบบเบา ๆ

ในความคิดของเราคือ
คุณทำหน้าที่บริการ มีเลือกที่จะไม่จอดป้ายด้วยหรอ
รอรถเมล์หลัง 5 ทุ่ม ไม่เหมือนรอรถเมล์เวลาปกตินะคะ
รอนานกว่าเดิม เป็นชั่วโมงนะคะ
วันไหนเลิกงานเร็ว หรือ สามารถติดรถพี่ ๆ น้องที่ทำงานไปลงแถวบ้านได้คะ
เจอพนักงานให้บริการแบบนี้ ใช่ว่าอยากจะง้อนะคะ

แล้วรถเมล์คันนี้ มักจะชอบปิดไฟในรถด้วย
ไม่เข้าใจว่าปิดทำไม.... ทั้ง ๆ ที่ผู้โดยสารก้อนั่งอยู่

เสียอย่างเดียว ไม่ได้จดทะเบียนรถ พยายามมองหมายเลขข้าง ๆ รถ ก้อหาไม่เจอ
แต่ไม่กลัวคะ รอวันไหนเลิกงานประมาณนี้อีก ยอมยืนรอ เพราะจำได้อยู่ว่า คันนี้มักจะมาเวลานี้ตลอด
แล้วจะจดทะเบียน แล้วโทรแจ้งอีกรอบซะ
เมื่อเช้าโทรไปแล้ว แต่ไม่มีหมายเลขทะเบียนรถ จึงทำอะไรได้ไม่มากกว่าการเตือนคะ

จบการระบายเพียงเท่านี้คะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ ^^