คือหัตถาครองพิภพ ในความทรงจำของป้าบุญรอด...ถึงแม้ป้าจะยังไม่ได้มีโอกาสอ่านวรรณเรื่องนี้ แต่จากที่เคยดูทางละครทีวีในยุคนั้น และเคยอ่านจากคำสัมภาษณ์ของคุณน้ำอบ...ที่ป้าสังเกตได้คือรู้สึกว่า คุณน้ำอบ เธอจะตั้งใจเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อลูกชายของท่าน เพราะตอนนั้นคุณธรรม์ ก็ยังคงมีชีวิตอยู่ในโลกของความเป็นจริง และสำหรับโลกของนิยายของท่าน ท่านจึงสร้างตัวละคร พจน์ ขึ้นมาเพื่อเป็นตัวแทน(โดยที่ท่านไม่ทราบล่วงหน้ามาก่อนเลยว่า ตัวละครตัวนี้จะได้กลายเป็นอนุสรณ์สำหรับลูกชายของท่านในเวลาต่อมาซึ่งไม่นานนัก) สังเกตว่าตัวละครของ คือหัตถาคองพิภพ ทุกตัวล้วนจะมี Conflict อยู่ในตัวละครนั้นทุกตัว ทักตัวล้วนหม่นๆเป็นสีเทา ไม่ขาวบริสุทธิ์และไม่ดำสนิท...ยกเว้น ตัวละคร พจน์ ที่ท่านเขียนตัวละครตัวนี้ออกมาได้แบบขาวบริสุทธิ์และงดงาม ให้โลดแล่นท่ามกลางโลกสีหม่นๆเทาๆ...ซึ่งในช่วงเวลานั้น ธรรม์ โทณะวณิก ก็กำลังประสบกับปัญหาบนโลกสีหม่นๆเทาๆอยู่จริงๆ โดยที่เธอก็ไม่ได้ล่วงรู้มาก่อน จนวันที่เธอต้องสูญเสียอย่างใหญ่หลวง เธอจึงได้เอะใจ

จนเมื่อมาถึงกาลที่ดาราวีดีโอ จะนำบทประพันธ์ของท่านมาถ่ายทอดลงละคร ในตอนนั้น...ซึ่งพอดาราวีดีโอ และ ศัลยา ผู้เขียนบทได้อ่านประพันธ์นี้เสร็จ ถึงกับเข้าพบและขอคำปรึกษาจากคุณน้ำอบ และมีข้อซักถามว่าตัวละคร พจน์ ดูมีความบริสุทธิ์งดงามกว่าตัวละครอื่นๆ เพราะเหตุใด คุณน้ำอบจึงได้เปรยๆว่า บทนี้ท่านเขียนให้ลูกชายอันเป็นที่รัก อันเป็นแก้วตาดวงใจของท่านโดยเฉพาะ...เท่านั้นแหละค่ะ ดาราวีดีโอ และ อ.ศัลยา ถึงกับต้องขออนุญาตท่าน เพื่อจะให้ท่านอนุญาตให้คุณธรรม์ มารับบทที่เป้นตัวตนของเขาเอง ที่แม่ของเขาเขียนขึ้นมาเพื่อเขา...ถือว่า ดาราวีดีโอ และ อ.ศัลยา เคารพในบทประพันธ์ของท่านมากๆ...แต่ในครั้งแรกคุณธรรม์ ก็บ่ายเบี่ยงปฏิเสธไปตามประสาเด็กดื้อ จนคุณหลุย ดาราวีดีโอ และ อ.ศัลยา ถึงกับถอดใจ จนคุณน้ำอบ ท่านจึงเกลี่ยกล่อมเจรจาให้ และบอกเหตุผลว่า บทละครตัวนี้ แม่ของเขาเขียนขึ้นมาเพื่อเขา เท่านั้นแหละ ธรรม์ โทณะวณิก จากที่เป็นเด็กดื้อ ก็ยอมศิโรราบต่อผู้เป็นแม่ในที่สุด ความประสงค์ของคุณหลุย จึงเป็นจริงขึ้นมา...แต่ก็น่าเศร้าใจ ที่ลูกชายของท่านมีโอกาสได้เพียงแค่ฟิตติ้ง และถ่ายละครชุดนี้ไปได้ไม่เท่าไร ความประสงค์ของคุณน้ำอบก็ต้องมาพังทลาย เมื่อลูกชายของท่านต้องมาด่วนจากท่านไปก่อนวัยอันควร

เรื่องเล่านี้ ป้าบุญรอดเคยอ่านจากบทสัมภาษณ์ของคุณน้ำอบ ในนิตยสารฉบับหนึ่ง ภายหลังจากงานฌาปนกิจศพของคุณธรรม์ โทณะวณิก เสร็จสิ้นลง...หลังจากนั้นคุณน้ำอบ ท่านก็เก็บตัวเงียบๆอยู่ในห้องพระและหมั่นปฏิบัติธรรมที่วัดอย่างลำพัง โดยไม่ยอมให้สื่อมวลชนสัมภาษณ์อีกเลย ท่านคงจะมีเรื่องราวมากมายในใจที่อยากจะบอกและขับกล่อมลูกชายของท่านให้นอนหลับสบายในอ้อมอกไปชั่วนิจ และอยากจะใช้สองมือไกลเปลนั้นไซร้แต่ไรมา "คือหัตถาครองพอภพจบสากล" จวบจนถึงวันสุดท้ายของท่าน