ปกติจะเข้ามาอ่านอย่างเดียว น้อยมากจะตั้งกระทู้
ที่มาตั้งกระทู้วันนี้ไม่มีไรมากค่ะ คือแค่อยากจะมาเล่าความภาคภูมิใจเล็กๆให้ฟัง
ถึงมันจะฟังดูเป็นเรื่องเล็กๆ แต่มันเป็นความรู้สึกก้อนใหญ่มากในใจของเรา ฮ่าๆ

เกริ่นก่อนนะคะว่า จขกท.เนี่ยกำลักศึกษาอยู่ ปี2 ในมหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังท็อป 5 ของประเทศในกทม.
เราเป็นคนต่างจังหวัดค่ะ จบจากโรงเรียนมัธยมประจำอำเภอ ห้องวิทย์-คณิต(ท้ายๆ)ไม่ได้เรียนสองภาษา
แต่เพราะความมุ่งมั่นของตัวเองและบวกกับโชคที่คอยเข้าข้างมาตลอดทำให้ได้เข้าม.ดังได้
และมีความใฝ่ฝันมาตลอดว่าอยากเรียนต่อต่างประเทศ
ที่จะเราก็คือว่า เราเนี่ยชอบเข้าบอร์ดพันทิพบ่อยๆ ว่างก็เข้ามาดูห้องที่จะเข้าบ่อยๆก็คือห้อง ไกลบ้าน สยาม โต๊ะแป้ง
วนอยู่สามห้องเนี่ยแหละค่ะ แน่นอนว่าจะต้องได้อะไรติดไม้ติดมือกลับไปทุกครั้ง 55555
อย่างที่บอกตอนแรกค่ะ ว่ามีความใฝ่ฝันว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศให้ได้ แต่ต้องไปด้วยทุนเต็มหน่วยนะ
จะไม่รบกวนแม่เด็ดขาด เพราะฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยดีค่ะยอมรับ ดังนั้นเลยคิดว่าถ้าเราจะไปเรียนต่อเนี่ย
เราต้องหาทุนไปเอง หรือไม่ก็ทำงานเก็บเงินไปเอง จะไม่ขอตังแม่สักบาทเดียว
ด้วยความคิดที่มุ่งมั่นค่ะ กอร์ปกับการที่เราชอบในภาษาอังกฤษ เราเลยสนใจกระทู้ที่เกี่ยวกับการฝึกฝนภาษาอังกฤษ
มีเยอะแยะมากมายหลายกระทู้มากค่ะ ซึ่งจากการได้อ่านประสบการณ์ของแต่ละคนที่มาเล่านั้น ก็ทำให้เราเกิดความรู้สึก
ว่าเออ ลองทำบ้างมั้ย เราเองชอบอยู่เลย เราเป็นคนชอบดูหนังฝรั่ง ฟังเพลงสากล สถานีวิทยุยังเลือกเปิดของตปท.เลยค่ะ
เลยทำให้เราได้ซึมซับมันไปเรื่อยๆ จากฟังไม่ค่อยได้ก็เริ่มจับใจความได้ละ บางครั้งเปิดวิทยุไปทำอย่างอื่นไป
ยังรู้เลยว่าเค้าเล่าเรื่องอะไรกันอยู่ แต่ก็ไม่ได้ฝึกแค่ฟังอย่างเดียวนะคะเราก็ฝึกอ่านบทความด้วย เริ่มจากบทความที่สนใจ
ไปจนถึงนิยายอีบุคเป็นเล่มๆ ดาวน์โหลดมาเก็บไว้อ่านในมือถือแปลออกบ้างไม่ออกบ้าง แต่มันทำให้เราอ่านภาษาอังกฤษได้คล่องขึ้น
จากตอนเข้ามาปีหนึ่ง ภาษาอังกฤษของตัวเองต่ำต้อยมากกก ก็รู้สึกว่ามันเริ่มพัฒนาขึ้นเยอะล่ะตอนนั้นยังแค่รู้สึกเองคิดเอง
ไม่รู้ว่าskill อย่างเราคนจะมองว่าดีระดับไหน จนมาเทอมนี้ค่ะ มีวิชาทักษะการพูดและฟังภาษาอังกฤษสำหรับวิชาชีพ
แล้วเราได้เรียนกับอาจารย์ต่างชาติ หลักๆวิชานี้คือจะเน้นการพูดและการฟัง ซึ่งมีการให้ presentation เป็นภาษาอังกฤษ บ่อยๆ
และนี่แหละค่ะคือจุดหลักของเรื่อง(เกริ่นมาซะยาว ฮ่าๆ) สองอาทิตย์ก่อนมีการให้นำเสนอหน้าห้องเป็นภาษาอังกฤษทำเป็นคู่ค่ะ
แต่เก็บคะแนนเดียวการนำเสนอก็ต้องพูดเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ซึ่งตอนนี้แหละค่ะ ทำให้เราได้ดึงเอาไอ่ทักษะที่เราฝึกเอาไว้
ออกมาใช้ เชื่อมั้ยคะว่าเพื่อนๆอึ้ง และอาจารย์ชมว่าเราสำเนียงดีมาก การนำเสนอดูเป็น professional มาก อาจารย์ชมไม่หยุดเลยค่ะ
และอาจารย์เองก็ชอบมาก อาจารย์บอกว่าเราทำได้ดีมาก ในใจเรานี้แบบดีใจมากและภูมิใจในตัวเองอย่างมากเลยค่ะ
เหมือนเป็นรางวัลเล็กๆของการฝึกฝนให้กับเรา ซึ่งทำให้รู้สึกมีกำลังใจในการทำต่อไป ทำให้เรามีความมั่นใจในก้าวต่อๆไป

รู้นะคะว่าสำหรับบางคนมันจะดูเหมือนไม่มีไรมาก แต่สำหรับเรามันเป็นเรื่องที่น่าภูมิใจจริงๆค่ะ
ต้องขอบคุณทุกเรื่องราวในพันทิพที่เอามาแบ่งปันกันค่ะ ทำให้เรามีแรงบันดาลใจมีกำลังใจ
เราก็เลยอยากจะส่งต่อแรงบันดาลใจนี้ให้กับคนที่มีความใฝ่ฝันเหมือนอย่างเราทุกคนค่ะ
ไว้ถ้ามีความภูมิใจดีๆอีก จะมาเล่าให้ฟังใหม่นะคะ

คืนนี้ฝันดีนะคะ <'3