สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 19
ถ้าเอาสะใจก็ตามคนอื่นๆว่าครับ แต่ถ้าความจริง ที่แม่เพื่อนจขกท.ก็พูดถูกครับ แต่อาจแรงและดูถูกคนเกินไปบ้าง
เอาง่ายๆเลยครับอาจารย์มหาลัยนั้นนอกจากการสอนหนังสือยังมีการทำวิชัย สร้างผลงานทางวิชาการ ตำแหน่งทางวิชาการมาเกี่ยว ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับเป้าหมายคุณว่าจะเป็นอย่างๆร
จากคำถามง่ายๆก่อน คุณไปหาจำนวนมาซิครับว่าแต่ละมหาลัยมีอาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการยังไงอย่างไรบ้าง
ต่อมาอาจารย์เอกชนนี่ต้องแยกก่อน สภาพอาจารย์เอกชนจริงๆไม่ได้ต่างจากพนักงานบ.เท่าไหร่ครับ ก็คือลูกจ้างคนนึง เงินเดือนจะสูง แต่แน่นอนถ้าคุณจะหวังก้าวหน้าทางวิชาการ ตำแหน่งวิชาการ มันค่อนข้างยากครับ ผมมองว่าเหมาะกับคนที่เข้ามาเพราะอยากสอนหนังสืออย่างเดียว
ส่วนอาจารย์ม.รัฐดังๆกับไม่ดังๆนั้นย่อมต่างกันมากอยู่แล้ว คุณคิดง่ายๆว่าถ้าคุณเป็นเจ้าของบ.ใหญ่ ต้องการงานวิจัยตัวนึง มีเงินทุนค่อนข้างเยอะ คุณจะจ้างม.อะไรในการทำวิจัย ตรงนี้เองเป็นคำตอบง่ายๆ เมื่องานวิจัยผ่านมาเยอะ ทั้งเงินทุนอุปกรณ์ มันก็จะเอื้ออำนวยการวิจัยมากขึ้น คุณเข้ามาใหม่ๆก็จะมีอาจารย์รุ่นพี่ที่เค้ามีงานวิจัยแนวทางเดียวกับคุณเยอะ ทำให้ง่ายในการปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น การทำวิจัยของคุณก็จะง่าย เมื่อผลงานดีโอกาสก้าวหน้า ตำแหน่งวิชาการต่างๆมันก็ง่ายขึ้น เปรียบเทียบกับอีกมหาลัยนึงซึ่งเป็นมหาลัยเล็ก ไม่ต้องพูดถึงอุปกรณ์เลย อาจารย์ ผู้รู้ งานวิจัยที่ป้อนมาในแบบที่คุณถนัดจะมีหรือเปล่าไม่รู้ นี่ไม่รวมถึงงานบรรยาย ต่างๆที่อาจารย์ม.ดังๆมักจะมีเครดิตดีกว่า
เด็กที่เรียนก็มีส่วนครับ ว่ากันตรงๆถ้าเทียบกับการทำอาหารเด็กก็คือคุณภาพวัตถุดิบ ถ้าเชฟเก่ง แต่วัตถุดิบห่วย มันก็ยากจะทำให้อร่อย ผมไม่ได้บอกว่าในมหาลัยไม่ดังจะไม่มีเด็กเก่ง แต่มันจะมีเพชรในตมอย่างนั้นกี่คน แต่ในภาพรวมสุดท้ายมหาลัยดังๆก็มีเด็กเก่งเยอะกว่า เด็กเก่งผลงานวิจัยของเค้าเยี่ยม มันก็พลอยให้อาจารย์ที่ปรึกษามีผลงานไปด้วย เด็กเก่งมีแนวโน้มประสบความสำเร็จ วันนึงเป็นเจ้าของกิจการ เป็นผู้บริหารระดับสูงบ.ยักใหญ่ เวลาเค้าอยากได้งานวิจัยซักตัว คุณว่าเค้าจะนึกถึงม.อะไร เห็นมั้ยครับมันเป็นลูปวนอยู่แบบนี้
แน่นอนสุดท้ายคนจะได้ดีไม่ได้ดีมันอยู่ที่ตัวบุคคล แต่ว่าสภาพแวดล้อมปัจจัยอื่นๆก็มีผลอย่างมาก คุณจะหลอกตัวเองก็ได้ว่ามหาลัยไม่ดังก็มีคนเก่ง แค่สุดท้ายคุณก็ปฏิเสธสถิติที่เด็กเก่งอยู่ในมหาลัยดังมากกว่าไม่ได้ แต่นะถ้าคุณเป็นอาจารย์ด้วยจิตวิญญาณที่อยากสอน อันนั้นคุณคงเป็นที่ใหนก็ได้ แต่ถ้าโจทย์ของคุณคือความก้าวหน้า อันนี้คุณปฏิเสธไม่ได้หรอกว่ามหาลัยดังๆเครดิตดีกว่า
เอาง่ายๆเลยครับอาจารย์มหาลัยนั้นนอกจากการสอนหนังสือยังมีการทำวิชัย สร้างผลงานทางวิชาการ ตำแหน่งทางวิชาการมาเกี่ยว ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับเป้าหมายคุณว่าจะเป็นอย่างๆร
จากคำถามง่ายๆก่อน คุณไปหาจำนวนมาซิครับว่าแต่ละมหาลัยมีอาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการยังไงอย่างไรบ้าง
ต่อมาอาจารย์เอกชนนี่ต้องแยกก่อน สภาพอาจารย์เอกชนจริงๆไม่ได้ต่างจากพนักงานบ.เท่าไหร่ครับ ก็คือลูกจ้างคนนึง เงินเดือนจะสูง แต่แน่นอนถ้าคุณจะหวังก้าวหน้าทางวิชาการ ตำแหน่งวิชาการ มันค่อนข้างยากครับ ผมมองว่าเหมาะกับคนที่เข้ามาเพราะอยากสอนหนังสืออย่างเดียว
ส่วนอาจารย์ม.รัฐดังๆกับไม่ดังๆนั้นย่อมต่างกันมากอยู่แล้ว คุณคิดง่ายๆว่าถ้าคุณเป็นเจ้าของบ.ใหญ่ ต้องการงานวิจัยตัวนึง มีเงินทุนค่อนข้างเยอะ คุณจะจ้างม.อะไรในการทำวิจัย ตรงนี้เองเป็นคำตอบง่ายๆ เมื่องานวิจัยผ่านมาเยอะ ทั้งเงินทุนอุปกรณ์ มันก็จะเอื้ออำนวยการวิจัยมากขึ้น คุณเข้ามาใหม่ๆก็จะมีอาจารย์รุ่นพี่ที่เค้ามีงานวิจัยแนวทางเดียวกับคุณเยอะ ทำให้ง่ายในการปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น การทำวิจัยของคุณก็จะง่าย เมื่อผลงานดีโอกาสก้าวหน้า ตำแหน่งวิชาการต่างๆมันก็ง่ายขึ้น เปรียบเทียบกับอีกมหาลัยนึงซึ่งเป็นมหาลัยเล็ก ไม่ต้องพูดถึงอุปกรณ์เลย อาจารย์ ผู้รู้ งานวิจัยที่ป้อนมาในแบบที่คุณถนัดจะมีหรือเปล่าไม่รู้ นี่ไม่รวมถึงงานบรรยาย ต่างๆที่อาจารย์ม.ดังๆมักจะมีเครดิตดีกว่า
เด็กที่เรียนก็มีส่วนครับ ว่ากันตรงๆถ้าเทียบกับการทำอาหารเด็กก็คือคุณภาพวัตถุดิบ ถ้าเชฟเก่ง แต่วัตถุดิบห่วย มันก็ยากจะทำให้อร่อย ผมไม่ได้บอกว่าในมหาลัยไม่ดังจะไม่มีเด็กเก่ง แต่มันจะมีเพชรในตมอย่างนั้นกี่คน แต่ในภาพรวมสุดท้ายมหาลัยดังๆก็มีเด็กเก่งเยอะกว่า เด็กเก่งผลงานวิจัยของเค้าเยี่ยม มันก็พลอยให้อาจารย์ที่ปรึกษามีผลงานไปด้วย เด็กเก่งมีแนวโน้มประสบความสำเร็จ วันนึงเป็นเจ้าของกิจการ เป็นผู้บริหารระดับสูงบ.ยักใหญ่ เวลาเค้าอยากได้งานวิจัยซักตัว คุณว่าเค้าจะนึกถึงม.อะไร เห็นมั้ยครับมันเป็นลูปวนอยู่แบบนี้
แน่นอนสุดท้ายคนจะได้ดีไม่ได้ดีมันอยู่ที่ตัวบุคคล แต่ว่าสภาพแวดล้อมปัจจัยอื่นๆก็มีผลอย่างมาก คุณจะหลอกตัวเองก็ได้ว่ามหาลัยไม่ดังก็มีคนเก่ง แค่สุดท้ายคุณก็ปฏิเสธสถิติที่เด็กเก่งอยู่ในมหาลัยดังมากกว่าไม่ได้ แต่นะถ้าคุณเป็นอาจารย์ด้วยจิตวิญญาณที่อยากสอน อันนั้นคุณคงเป็นที่ใหนก็ได้ แต่ถ้าโจทย์ของคุณคือความก้าวหน้า อันนี้คุณปฏิเสธไม่ได้หรอกว่ามหาลัยดังๆเครดิตดีกว่า
แสดงความคิดเห็น
อาจารย์มหาวิทยาลัยถ้าเลือกสอนมหาวิทยาลัยเอกชน, รามคำแหง, ราชภัฎ จะไม่มีอนาคตไม่ก้าวหน้าจริงๆ เหรอคะ ?