วันนี้เป็นอีกวันที่ไม่มีอะไรมาก
ออกมาจากที่พัก ร้านรวงต่างๆสองข้างทางเปิดแล้ว
แต่แถวนี้ก็ไม่ใช่ย่านที่คึกคักอะไรมากนัก
แวะเซ่เว่น ซื้อข้าวปั้นและไส้กรอกออกมายืนกินข้างเซ่เว่น
จริงๆแล้ว การยืนกิน ดูเป็นมารยาทที่ไม่ดีเลยอะ
แต่ไม่รู้ว่าจะไปนั่งกินที่ไหน -.-'
รีบโซ้ยลงท้องกันอย่างรวดเร็ว
แล้วเดินไปขึ้นรถไฟ เพื่อไปชิบูย่า

แต่ก่อนที่จะเดินเข้าสถานี
ได้พบเจอกับแก๊งค์คนไทย สามถึงสี่คน
วันก่อนๆที่ผ่านมา เราได้เจอคนไทยมาโดยตลอด
ไม่ว่าจะแบ็คแพ็คมาเอง หรือมากับทัวร์
แต่เราก็ไม่ได้คิดที่จะทักทาย ในฐานะคนไทยด้วยกัน
แค่เดินผ่านไปเฉยๆ
วันนี้เจอแก๊งค์คนไทยชุดนี้
กำลังงงกับการเปลี่ยนสายรถไฟ
เพราะแถวนี้มีทั้งรถไฟแบบ Metro และแบบJR
เค้าเดินหาแผนที่ และยืนเถียงกันกับคนในแก๊งค์
เราเลยอยาก ว็อท! นีท! เข้าไปช่วยเหลือ
ก็เลยบอกเค้าไปว่า "ดูแผนที่นี้มั๊ย" (ซึ่งเป็นแผนที่รถไฟฟ้า)
ด้วยใจที่หวังว่า ถ้าเค้าดูเราอาจจะช่วยเหลืออะไรเค้าได้บ้าง
(ดูเป็นคนดีนะ)
แต่ผู้หญิงในแก๊งค์ตอบกลับมาว่า
"ไม่เป็นไรคะมีแล้ว" และหันไปเถียงกับเพื่อนต่อ..
….กา กา....

เราก็เลยบอกแก๊งค์ของเราบ้างว่า
"เออช่างมัน เผื่อเค้าอยากมีอารมณ์หลงทางบ้าง"
(ดูเลวขึ้นมานิดๆละตรู)

ต่อๆ
เมื่อมาถึงชิบูย่า เดินไปหาฮาชิโกะ หม๊ะหมาผู้ซื่อสัตย์ก่อนเลย
เคยดูหนังมาทั้งเวอร์ชั่นฝรั่งและญี่ปุ่น
ซึ้งมากอะ ดูแล้วน้ำตาไหลย้อย

ก็เลย แชะ แชะกับฮาชิโกะ
ท่ามกลางฝูงชนคนญี่ปุ่น คนเยอะมากกกก
เหมือนจะนัดรวมตัวกันไปประท้วงยังไงยังงั้น
เมื่อถ่ายรูปเสร็จ ก็อยากจะเดินไปดูแยกทั้งห้าของชิบูย่า
เคยเห็นแต่ในหนัง วันนี้ได้เห็นของจริงละ
อยากจะเดินข้ามให้ครบทุกแยกเลย