ไม่เกี่ยวครับ

กลไกรักษาความร้อนของร่างกาย ไม่ได้ทำอย่างนั้นแน่นอน

มันเป็นเรื่องของฟิสิกส์เรื่องการพาความร้อน และกลไกทางสรีรวิทยาครับ

ปกติแล้วเวลาที่ร่างกายเจอกับอุณหภูมิภายนอกที่เย็น ๆ เช่น ตอนอาบน้ำเย็น
เมื่อน้ำเย็นสัมผัสผิวหนัง ร่างกายจะสูญเสียความร้อนที่ผิวหนังผ่านทาง "การพาความร้อน"

เลือดประกอบด้วยน้ำ ซึ่งน้ำเป็นสารที่มีความจุความร้อนจำเพาะสูง ร่างกายเรามีอุณภูมิ 37 องศาเซลเซียส เลือดก็จะมีอุณหภูมิเท่ากันด้วย
การดังนั้น การดึงเอาพลังงานความร้อนออกจากเลือด จึงเป้นการดึงเอาพลังงานความร้อนออกจากร่างกายในปริมาณมากพอควรเลย

เพื่อไม่ให้เกิดการพาความร้อนออกจากเลือด ร่างกายจึงเกิดการหดตัวของหลอดเลือดที่ผิวหนัง (Vasoconstriction) เมื่อหลอดเลือดหดตัว
มันก็มีรัศมีเล็กลง และมีความต้านทานมากขึ้น เพื่อลดปริมาณของเลือดที่มาที่ผิวหนังครับ  (ควานต้านทางของท่อจะแปรผกผันกับรัศมี เหมือนกับเวลาที่เราบีบสายยางนะครับ น้ำจะมาได้น้อยลง)
พอเลือดมาที่ผิวหนังน้อยลง ก็จะมีการพาความร้อนออกไปน้อยลง

คุณจึงเห้นว่า เวลาอากาศหนาว ๆ มือเท้าจะเย็นเฉียบ ถ้าหนาวมาก ๆ หลอดเลือดจะหดตัว มีเลือดมาน้อยซะจน ปลายมือปลายเท้าเขียว หรือ ชาไปเลยก็มี ใช่ไหมครับ มันอธิบายได้ด้วยกลไกนี้

"แต่หลอดเลือดที่มาเลี้ยงผิวหนังนั้น มันไม่เกี่ยวอะไรกับหลอดเลือดที่มาเลี้ยงทางเดินอาหารเลย" มาจากคนละตอกันเลยครับ
ต่อให้ที่ผิวหนังคุณหด ก็ไม่ได้จำเป็นว่าที่กะเพราะอาหารจะต้องหดเหมือนกันด้วย


หลอดเลือดของทางเดินอาหาร จะมีการขยายตัว (Vasodilation) เมื่อ มีอาหารในทางเดินอาหาร เพื่อรับสารอาหารไปยังร่างกาย ครับ
เวลาคุณกินข้าวใหม่ ๆ จะง่วงหนังตาหย่อน เพราะเลือดมัวแต่ไปเลี้ยงทางเดินอาหารไงครับ (เลยไปสมองกับกล้ามเนื้อลดลง ห้า ๆๆ)

เมื่อไม่มีความจำเป้นต้องใช้ทางเดินอาหาร เช่น เวลาไม่ได้กินอะไรเลย มันจะมีการหดตัว (vasoconstriction)
และจะหดรัดจนแน่นปั๋ง ในกรณีทีเกิดเหตุฉุกเฉิน เช่น ถ้า คุณโดนมีดตัดแขนขาดเสียเลือดมาก ต้องสำรองนำเลือดไปเลี้ยงอวัยวะสำคัญ เช่น สมอง หัวใจ เป็นต้น ร่างกายจะคิดว่า ตอนนี้เลือดน้อยนะ เอาไปให้สมองดีกว่า ไม่ต้องเอามาที่ทางเดินอาหารหรอก เพราะสมองขาดเลือดแล้วตาย แต่ทางเดินอาหารพอทนไหว

ดังนั้น ไม่เกี่ยวกันครับ