ออกตัวก่อนนะว่าผมยังไม่แก่มาก ยี่สิบปลายๆ

แต่สมัยผมมัธยม เมื่อก่อน ยังจำได้แม่น ว่า ไปแอบปิ๊ง รุ่นน้องคนนึง ที่ รร.

ก็ไปตามสืบเบอร์เค้า สมัยนั้นมือถือยังอันเท่ากระติกน้ำ และ โค ตะ ระ แพง

และแล้วก็ได้เบอร์บ้านน้องเค้ามา

รร.มัธยม ของผมเป็น รร.ประจำ ต้องรอ ร๊อ รอ จนได้กลับบ้าน วันศุกร์ (รร.ประจำ กลับบ้านวันพฤหัสเย็น)

รวบรวมความกล้า กดโทรไปหา ในวันศุกร์ เพราะโทรวันเสาร์ อาทิตย์ ไม่ได้ เดี๋ยวพ่อแม่จะรู้ว่าโทรไปจีบสาว

ตอนโทรก็ยังต้องลุ้นอีกว่า พ่อ แม่ เค้าจะรับป่าวว๊าาาา

หรือถ้าน้องเค้ารับ เราจะเริ่มรุกไงดี มันตื่นเต้น ไปหมด

ผมยังจำได้ดี และยังชัดเจนถึงทุกวันนี้ ครั้งแรกที่โทรคุยกัน คุยกันถูกคอมาก เกือบ 1 ชม

แต่ก็มีเวลาคุยแค่วันเดียวแหละครับ จากนั้นก็ต้องกลับ รร พอเจอหน้ากันจังๆ ก็ใบ้กิน

คิดๆดู ความรักสมัยก่อน มันตื่นเต้นดีนะครับ ถึงแม้มันจะเป็นรักของเด็กน้อยๆ

ไม่เหมือนสมัยนี้ เจอกัน ก็ขอ Line ขอ Face มันไม่ค่อยลุ้นเท่าไหร่เน๊อะ

ปล. สมัยผมยังทัน จดหมายน้อยด้วยนะ เขียนแล้วพับๆฝากเพื่อนไปส่ง แล้วมันก็เปิดอ่านทุกที T^T

ใครทันประสบการณ์แบบนี้มาแชร์กันครับ