มีเรื่องอยากปรึกษา ขอความเห็นเพื่อนๆสมาชิกค่ะ เนื่องจากเราเติบโตมาในครอบครัวธรรมดาๆ พ่อเป็นผู้ชายเจ้าชู้ ที่รักครอบครัว (จริงๆ ขัดแย้งกันเนอะ) เราเอง โตมากับการรับรู้ว่ามีแม่เรา และมีแม่อีกคน (เข้าใจเนอะ) แต่ครอบครัวเรา ไม่เคยมีปัญหาใดๆ หรืออย่างน้อย แม่ของเราก็ไม่เคยแสดงปัญหาใดๆ ออกมาให้ลูกรับรู้ บอก และสอนเราตลอดมาว่า พ่อรักลูก ถึงแม้พ่อกับแม่จะมีปัญหากัน พ่อกับแม่ ก็ยังเป็นพ่อกับแม่ ที่รักลูก และเราเอง ก็รักพ่อค่ะ
เมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา พ่อเริ่มมีผู้หญิงอีกคน และอาจจะเพราะลูกโตแล้วแม่จึงเริ่มระบายและเล่าความทุกข์ใจให้เราฟัง (เรามีครอบครัวแล้วค่ะ อายุ 30 up) ตอนที่มีเรื่องกันแรงๆ คุยกับแม่แล้ว ว่าแม่จะเลิกกับพ่อก็ได้ แล้วมาอยู่กับลูก ลูกๆ อยู่ กทม. พ่อกับแม่ อยู่ ตจว. แต่สถานการณ์ก็ดีขึ้น ทั้งสองยังคงใช้ชีวิตร่วมกันต่อไป
เราเองเคยคุยกับพ่อชัดเจนว่า เรารับไม่ได้ รับไม่ได้มาก ถ้าพ่อไม่รักแม่แล้ว อยากมีคนใหม่ เราจะพาแม่มาอยู่ด้วย พ่อถึงกับเครียดหนัก และให้สัญญากับเราว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีก เรื่องราวต่างๆ เหมือนจะดีขึ้นนับจากนั้น แต่เนื่องจากเราเองไม่ได้อยู่ใกล้ชิด พอจะได้ข่าวมาบ้างว่าเรื่องมันไม่จบจริง แต่เราก็ไม่ตาม ไม่ขุดคุ้ย
วันนี้ค่ะ โทรไปชวนพ่อมา กทม. ช่วงวันพ่อ พ่อพูดจาอ้อมไปมา สรุปก็คือ ตอนนี้ อยู่กทม แล้ว แต่เดี๋ยวจะกลับบ้านแล้วจะขึ้นมาอีกทีวันทีเราชวนพร้อมแม่ คือว่า เราเองไม่อยากจับผิดพ่อตัวเอง แต่เอาเป็นว่ารู้ว่าพ่อโกหกเรา แล้วด้วยประโยชน์ หรือโทษก็ไม่รู้ของ social network ทำให้รู้ว่าพ่ออยู่กับใคร
ความรู้สึกตอนนี้คืออยากจะโกรธพ่อ แต่ด้วยความเคารพ ด้วยความรัก ก็รู้สึกผิดที่จะทำแบบนั้น อยากจะฟ้องแม่ (อารมณ์เด็กๆ) แต่ก็รู้ว่าไม่ควรทำ เพราะแม่ก็จะเสียใจอีก แต่ก็เหมือนกลายเป็นเราคือคนที่โกหกแม่สะเอง อยากจะพูดให้พ่อรู้ว่าเรารู้ ก็กลัวพูดถึงเอ่ยถึงแล้วเราเองจะคุมสติและอารมณ์ตัวเองไม่ได้ (เคยเป็นมาแล้ว) แล้วสุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดก็เป็นแม่อีก
เป็นเพื่อน คิดว่าเราควรทำอย่างไรคะ การที่เราเงียบไปถือว่าทำผิดกับแม่ตัวเองหรือเปล่า หรือหากเราจะโกรธพ่อตัวเองจะดีไม๊ (คือโกรธอยู่แต่ยังไม่แสดงออก) ขอคำแนะนำสิ่งที่ลูกที่ตกอยู่ในสถานะเช่นนี้ควรทำนะคะ ต้องขออนุญาตทุกท่านงดการวิพากษ์ และวิจารณ์ในท่านทั้งสองค่ะ
ถ้าเราโกรธบุพการี ควรแสดงออกอย่างไร
เมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมา พ่อเริ่มมีผู้หญิงอีกคน และอาจจะเพราะลูกโตแล้วแม่จึงเริ่มระบายและเล่าความทุกข์ใจให้เราฟัง (เรามีครอบครัวแล้วค่ะ อายุ 30 up) ตอนที่มีเรื่องกันแรงๆ คุยกับแม่แล้ว ว่าแม่จะเลิกกับพ่อก็ได้ แล้วมาอยู่กับลูก ลูกๆ อยู่ กทม. พ่อกับแม่ อยู่ ตจว. แต่สถานการณ์ก็ดีขึ้น ทั้งสองยังคงใช้ชีวิตร่วมกันต่อไป
เราเองเคยคุยกับพ่อชัดเจนว่า เรารับไม่ได้ รับไม่ได้มาก ถ้าพ่อไม่รักแม่แล้ว อยากมีคนใหม่ เราจะพาแม่มาอยู่ด้วย พ่อถึงกับเครียดหนัก และให้สัญญากับเราว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจอีก เรื่องราวต่างๆ เหมือนจะดีขึ้นนับจากนั้น แต่เนื่องจากเราเองไม่ได้อยู่ใกล้ชิด พอจะได้ข่าวมาบ้างว่าเรื่องมันไม่จบจริง แต่เราก็ไม่ตาม ไม่ขุดคุ้ย
วันนี้ค่ะ โทรไปชวนพ่อมา กทม. ช่วงวันพ่อ พ่อพูดจาอ้อมไปมา สรุปก็คือ ตอนนี้ อยู่กทม แล้ว แต่เดี๋ยวจะกลับบ้านแล้วจะขึ้นมาอีกทีวันทีเราชวนพร้อมแม่ คือว่า เราเองไม่อยากจับผิดพ่อตัวเอง แต่เอาเป็นว่ารู้ว่าพ่อโกหกเรา แล้วด้วยประโยชน์ หรือโทษก็ไม่รู้ของ social network ทำให้รู้ว่าพ่ออยู่กับใคร
ความรู้สึกตอนนี้คืออยากจะโกรธพ่อ แต่ด้วยความเคารพ ด้วยความรัก ก็รู้สึกผิดที่จะทำแบบนั้น อยากจะฟ้องแม่ (อารมณ์เด็กๆ) แต่ก็รู้ว่าไม่ควรทำ เพราะแม่ก็จะเสียใจอีก แต่ก็เหมือนกลายเป็นเราคือคนที่โกหกแม่สะเอง อยากจะพูดให้พ่อรู้ว่าเรารู้ ก็กลัวพูดถึงเอ่ยถึงแล้วเราเองจะคุมสติและอารมณ์ตัวเองไม่ได้ (เคยเป็นมาแล้ว) แล้วสุดท้ายคนที่เสียใจที่สุดก็เป็นแม่อีก
เป็นเพื่อน คิดว่าเราควรทำอย่างไรคะ การที่เราเงียบไปถือว่าทำผิดกับแม่ตัวเองหรือเปล่า หรือหากเราจะโกรธพ่อตัวเองจะดีไม๊ (คือโกรธอยู่แต่ยังไม่แสดงออก) ขอคำแนะนำสิ่งที่ลูกที่ตกอยู่ในสถานะเช่นนี้ควรทำนะคะ ต้องขออนุญาตทุกท่านงดการวิพากษ์ และวิจารณ์ในท่านทั้งสองค่ะ