ตอนที่ สิน พ่อของวันเฉลิม เอาเงินไปให้เพื่อเอาลูกไปอยู่ด้วย

เงินแค่สองหมื่นสี่พันบาท

ฉากนี้ประทับใจลำยองประโยคที่ว่า

"ฉันเป็นคนเบ่งมันออกมา อยู่กับฉันอย่างน้อยก็ทดแทนบุญคุณแม่ผู้ให้กำเนิด "

ประทับใจประโยคนี้มาก

มันก็จริงอย่างที่ลำยองพูดนะ

จะดีหรือชั่วอย่างไร ก็เป็นแม่ของเราแท้ๆ  

แม่ผู้ให้กำเนิดเรา ให้ชีวิตเรา

ถ้าไปอยู่กับแม่เลี้ยงต่อให้เขาดีกับเราอย่างไร ก็ไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิด

สู้อยู่รับใช้แม่ผู้ให้กำเนิดไม่ดีกว่าเหรอ


ผมว่าละครเรื่องนี้สะท้อนสังคมได้เป็นอย่างดีนะครับ

พรุ่งนี้ถึงตอนที่ 9 แล้วที่ผมดูทางยูทูป น่าจะมัน เข้มข้นมากขึ้นเรื่อย ๆ

อีกฉากที่ประทับใจ ตอน ยายปั้น ด่า สั่งสอนยายแลที่เลี้ยงลูกไม่ดี จนเป็นแม่คน ที่เป็นอยู่อย่างนี้
ฉากนี้ยอมรับ ผมน้ำตาไหลเลยทีเดียว ที่ยายแลสำนึกได้

แม้ว่าสายไปแล้วก็ตาม

ชอบมากครับ ละครเรื่อง ทองเนื้อเก้า

อย่างให้ช่องสามผลิตละครดี ๆ แบบนี้ออกมาอีกเรื่อย ๆ