เห็นอะไรๆ ก็แม่ตลอด พ่อหยิบยื่นอะไรให้ ถึงจะรับมาบ้างแต่ก็คิดถึงแม่อันดับแรก
สันต์คงจะน้อยใจ แต่ดูๆ แล้วเป็นห่วงลูกมากกว่าและมองลูกอย่างคนที่เข้าใจ (คงต้องชื่นชมพี่ป๋อที่ทุกวันนี้พัฒนาฝีมือมาไกลมาก แสดงอย่างมีมิติ)

ถ้ามองกันตามตรงแล้ว สันต์เพียบพร้อมทั้งหน้าที่การงาน มีเงินใช้ มีภรรยาที่ดีเคียงข้างเสมอ แต่ก็หวังกับลูกชายคนโตนี้ไว้บ้างแหละ

ถ้าเป็นผมก็คงจะมีน้อยใจหน่อยๆ

ทว่าฉากม้าโยกฉากนั้นฉากเดียว คงทำให้คนเป็นพ่ออิ่มเอมใจได้ทั้งชีวิต