เราเป็นพนักงานบริษัทค่ะ มีโอกาสได้เจอพี่คนนี้เพราะเค้าเป็นลูกค้าที่มาซื้อของกับเราค่ะ(ขออนุญาตเรียกว่าพี่ถึงจะแก่กว่าพ่อเราก็ตาม) เค้าบอกว่าคุยกับเราแล้วประทับใจเรามากเลยซื้อของกับเราถึงราคาจะหลักแสนก็ตาม หลังจากนั้นตอนนั้นเราก็ลาออกจากที่ทำงานแต่เพื่อนเราไปเจอพี่เค้าบังเอิญในห้าง พี่เค้าก็ถามหาเราเพื่อนเราก็ไปบอกว่าเราเลิกกับแฟนแล้ว  เพื่อนเราให้เราโทรหาพี่เค้าถามสารทุกข์สุขดิบเพราะเห็นเป็นลูกค้าเก่า แต่พอเราโทรไปปรากฏว่า...

พี่เค้า  : เราเป็นไงบ้างทำงานที่ไหน หายไปเลยนะ คืองี้เอาตรงๆพี่ชอบเรามากนะ มาเป็นแฟนพี่มั๊ย แล้วมาคุยกันว่าค่าห้อง ค่าเทอม ค่าดูแลเราเท่าไหร่ คบกับพี่มีแต่เจริญรุ่งเรืองพี่อาจจะให้เราไปเรียนภาษาเพิ่ม ไม่เหมือนคบกับวัยรุ่นหรอก คบกับวัยรุ่นเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน เสียใจอีก แต่คบกับพี่พี่ไม่ตามอาทิตย์นึงอาจจะเจอ2-3ครั้ง หรือเดือนนึงครั้งนึง คนเก่าพี่ให้ใช้เดือนละ 4-5 หมื่นตอนนี้จบป.โท ไปแล้วเค้าอยากทำธุรกิจพี่ก็แนะนำให้แล้วก็ลงทุนให้ 5-6 แสนอะไรก็ว่าไปแค่ครั้งเดียวที่เหลือก็ไปต่อยอดเอาเอง อีกคนนึงคบกับพี่แล้วก็เลิกกันไปคบกับวัยรุ่นสุดท้ายก็กลับมา เห็นพี่เป็นขอนไม้ให้เราไปถึงฝั่งก็ได้

เรา : เอ่อ พี่ค่ะ เดี๋ยวถ้าหนูสนใจหนูจะโทรไปนะค่ะ

พอตกกลางคืนพี่เค้าโทรมาถามอีก

เรา : เอ่อ คือ คือพี่ค่ะ หนูนับถือพี่แบบพี่อ่ะค่ะ ถ้าให้คบกับพี่แบบนั้นคงไม่อ่ะค่ะ(ตอบแบบเกรงใจสุดๆพี่เค้ามีเมีย 1 ลูก 2 กิ๊กอีก 2 คนคนนึงอายุน้อยกว่าเราอีก)
พี่เค้า : ไม่เป็นไรจำไว้ว่ายังมีคนชอบเราอยู่นะ ถ้าเดือนร้อนเมื่อไหร่อย่าลืมนึกถึงพี่แล้วกัน

บอกตรงๆว่าในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะมีเสี่ยมาเลี้ยงดู เงินเดือนเราก็ไม่ได้เยอะอะไรแถมยังไม่จบป.ตรี หนี้สินอีกเพียบ เค้ามีทุกอย่างที่เราต้องการก็จริงแต่ถ้าเราตกลงก็คงไม่แตกต่างอะไรกับผู้หญิงแบบนั้น เราแค่คิดว่าถ้าแม่รู้แม่คงเสียใจที่ลูกเป็นเมียน้อยคนอื่น แถมบาปอีก ศักดิ์ศรีกินไม่ได้ก็จริงแต่เราก็ภูมิใจที่มีมันนะค่ะ  แล้วเพื่อนอ่ะค่ะคิดยังไงถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนเรา