ตอนสุดท้ายของเรื่องที่พระวันเฉลิมพูดถึงศรัทธาของคน
"ทำไมต้องสร้างศาสนสถานใหญ่โต ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้คนพ้นทุกข์" (และยังขัดกับหลักศาสนาพุทธในเรื่องไม่ยึดติดกับวัตถุ ตรงนี้มันเป็นอะไรที่ขัดใจเรามานานมาก ไม่เข้าใจว่าทำไมคนต้องระดมเงินสร้าง เจดีย์ พระพุทธรูป อะไรกันนักหนา)

พระวันได้เฉลยให้เรารู้ว่า ศรัทธานั้นก็แค่ความต้องการหาสิ่งยึดเหนี่ยวในจิตใจของคน อะไรที่ทำได้แล้วเค้าเกิดความสบายใจ รู้สึกว่าได้อะไร เค้าก็จะทำ เหมือนกับผู้หญิงในแม่น้ำคงคา จับได้แต่น้ำก็วักมาลูบตัวเพื่อให้รู้สึกว่าเป็นสิริมงคล ถ้าจับได้มากกว่า แม้จะเป็นท่อนไม้ลอยมาก็อาจเอาไปบูชา

เมื่อรู้ได้อย่างนี้เราก็คงไม่ไป judge ใครแล้วค่ะ

ซึ้งในปรัชญาพุทธมากค่ะ

และมีอีกหลายๆอันเลยวันนี้ ยอดเยี่ยมมากละครเรื่องนี้