ปกติขับรถไปทำงานจะผ่านถนนคู้บอนทุกวัน

ที่เจอปัญหาบ่อยจะเป็นแยกคู้บอน 27  (ซ.สยามธรณี) ซึ่งแต่ก่อนไม่มีสัญญาณไฟจราจร รถก็ขับเลี้ยวเข้าเลี้ยวออกกันมั่วซั่ว และรถเลนซ้ายจะสามารถตรงไปได้ตลอด

พอมีสัญญาณไฟ ก็เป็นระเบียบกันขึ้นมาหน่อย แต่ติดที่ว่ารถเลนซ้ายไม่สามารถผ่านตลอดได้อีกแล้ว ต้องรอสัญญาณไฟเขียวถึงจะไปได้

จนเมื่อเช้าเราก็ขับมาปกติ พอใกล้จะถึง คู้บอน 27 ก็เห็นว่าไฟทางตรงแดงอยู่ แต่ไม่มีรถคันไหนจอดเลย ขับฝ่าไปแดงกันเฉย

พอมาถึงเรา เราก็จอดเพื่อรอสัญญาณไฟ แป๊บนึงก็มีมอเตอร์ไซค์มาจอดรอข้างๆ อยู่ 2-3 คัน

แต่อยู่ดีๆก็มีมอเตอร์ไซค์คันนึงมาจากด้านหลังขับฝ่าไฟแดงไป !!!

กลายเป็นว่า มอเตอร์ไซค์หลายคันที่จอดรออยู่ก็ขับฝ่าตามไปเลย

เหลืออยู่คันเดียว ซึ่งเรามองอาการแล้ว เค้าก็ ตัดสินใจอยู่เหมือนกันว่า จะฝ่าไม่ฝ่าดี เพราะรถมอเตอร์ไซค์ที่ขับมาทีหลัง ก็ฝ่าไปหมด (แต่สุดท้ายเค้าก็ตัดสินใจรอไฟเขียว)

และตอนที่เรากำลังมองดูมอเตอร์ไซค์ฝ่าไฟแดงกันสนุกสนาน รถ taxi ที่อยู่หลังเรา ก็บีบแตรไล่เราตลอด แต่เราก็นิ่ง (คิดในใจถ้ามันลงมาด่าเรา เราจะด่ากลับ ตาบอดสีเหรอไง มันไฟแดงอยู่ ห่านจิก)

..........................

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าทำให้เราคิดได้ว่า บ้านเมืองเรา ถ้ามีใครเริ่มต้นทำอะไร ถึงแม้จะเป็นเรื่องผิด แต่ก็มีคนทำตามเสมอ เหมือนเป็นอุปทานหมู่ อย่างป้ายรถเมล์ก็เหมือนกัน ถ้ามีใครสักคนแหกกฎไปยืนรอนอกป้าย ทุกคนก็พร้อมจะแหกกฎตาม โดยไม่ได้คำนึงถึงความถูกต้องเลย

แล้วก็มาบ่นว่าบ้านเมืองเรามันไม่มีระเบียบ มันห่วยแตก แต่บางทีก็ไม่ได้ดูว่า ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะพวกคุณบางคนเพิกเฉย และยอมเอาตามสบายๆไม่สนใจกฎหมายบ้านเมืองด้วยนั่นแหละ -*-



จากรูปจะเห็นได้ว่า มีไฟแดง (ถึงแม้บางครั้งจะเปิดกระพริบ แต่เวลาเปิดใช้สัญญาณไฟ ก็มีคนฝ่าไฟแดงอยู่ตลอดเวลา)

สิ่งที่เราเจอเมื่อเช้า อารมณ์ประมาณการ์ตูนเรื่องนี้เลยแหละ (เครดิตตามภาพเลยค่ะ)