ถ้าไม่ได้ ใครก็หมาย อย่าได้สม
อภิรมย์ สมมาตร ปรารถนา
หากสบช่อง ร่องใด ไม่นำพา
รีบไขว่คว้า หาทาง มาอ้างอิง

ทั้งลำเลิก เบิกประจาน ไขขานกล่าว
หาเรื่องราว คราวรุก ทุกทุกสิ่ง
แม้บางครั้ง ช่างไร้ ในความจริง
ยังยอมทิ้ง สัจจธรรม ไม่นำพา

ยึดอัตตา ตัวเห็น เป็นที่ตั้ง
เพื่อถึงฝั่ง อำนาจ วาสนา
ใช้อุบาย เล่ห์ล้น กลมายา
เมื่อได้มา ก็เลือนลบ จบกันไป

คิดว่าคน สนตะพาย ได้เสมอ
คล้ายดั่งเจอ ขนมหวาน ในจานใหญ่
ปลุกระดม เร่งเร้า เอาสาใจ
เพื่อหลอกใช้ ให้ดัน หันหน้าเดิน

ครั้นเจอภัย ใดแล้ว ช่างแกล้วกล้า
ตอนตบตี หลบหน้า ว่าขัดเขิน
คนเสียหาย ตายจาก หากเผชิญ
ให้บังเอิญ คนที่ว่า ประชาชน...