ปกติเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องม๊อบค่ะ เจอปิดถนนก็เลี่ยงไปเส้นอื่น
แต่วันนี้ไม่ไหวจริงๆค่ะขอพูดเลย เพราะวันนี้เรามีธุระที่ต้องไปทำแถวสนามหลวง
เจอม๊อบที่กำลังเดินไปรวมตัวค่ะ อันนี้เรายังชิลๆค่ะเพราะส่วนใหญ่เดินบนฟุตบาท
แต่พอเริ่มได้ใกล้ขึ้นๆถนนไปต่อไม่ได้ค่ะ รถคันข้างหน้ารวมทั้งรถเมล์ยังต้องเลี้ยวรถกลับ
เพราะเจอม๊อบที่เดินเต็มถนนไม่สนใจรถ จนเราก็ต้องเลี้ยวกลับมาเจอทางแยก
ก็ไปไม่ได้เพราะรถของม๊อบทั้งมอเตอร์ไซค์และรถยนต์ขับเบี้ยดออกันอยู่4แยก
เพื่อยื่นหน้าออกมารอแทรกผ่าไฟแดง จนบางครั้งเราไฟเขียวแต่ก็ไปไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนั้นรีบก็รีบ
พอแฟนเราบีบแตรก็โดนตะโกนด่าว่าจะรีบไปไหน ไม่เห็นหรอว่าคนกำลังเดิน (เอิ่มมมมม...พี่คะ -ู รีบค่ะ)
พอเปลี่ยนมาถนนอีกเส้น เจอคนข้ามถนนที่กระทั่งไฟเขียวเราก็ยังไม่ได้ไป มีกระทั่งคนมายืนโบกไม่ให้รถไป (ทั้งที่เราไฟเขียว)
พอเราทำท่าว่าจะออกตัว ดันเป่านกหวีดใส่หน้าเราอีก
สุดท้ายจากที่จะได้กลับถึงบ้าน3ทุ่ม กลายเป็นเกือบเที่ยงคืน หวังว่าวันอื่นๆจะไม่เป็นแบบนี้นะคะ (พูดแล้วเศร้า)
เรื่องชุมนุมเราไม่ขอออกความคิดเห็นค่ะ เพราะคนเราคิดไม่เหมือนกันเห็นไม่เหมือนกัน
แต่ขอให้อยู่ในระเบียบของสังคม เราเคารพสิทธิ์ของม๊อบค่ะ แต่ม๊อบก็ช่วยเคารพสิทธิ์ของเราบ้าง
ได้โปรดเห็นใจคนที่ยังต้องทำงานแข่งกับเวลาด้วยนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันนี้เพื่อนเราก็ไปชุมนุมค่ะ เห็นคึกคักเชียว พอถามว่า...
เรา : ไปกับเค้าด้วยหรอ
เพื่อน : เราคนไทยนะ
เรา : เหตุผลที่ไป?
เพื่อน : 555
เรา : ok เข้าใจละ
ตอนนี้ก็กำลังเถียงกับเพื่อนอีกคนนึง เรื่องม๊อบไม่ผิด คนผิดคือคนที่ขับรถเข้ามา
มันบอกเค้าก็ประกาศอยู่ว่าให้หลีกเลี่ยงเส้นไหน ดันขับเข้ามาเองทั้งๆที่รู้อยู่ว่าเค้าชุมนุม
คือเราก็พยายามบอกว่าเส้นที่เราพูดถึงคือเส้นที่เราเลี่ยงมาจากเส้นที่เค้าประกาศนั่นแหล่ะ ซึ่งไกลจากที่ชุมนุมพอสมควร
เส้นไหนปิดเราก็รู้และพยายามหลีกเลี่ยง แต่เส้นที่ว่าเนี่ยเปิดให้รถวิ่งปกติ กระทั่งรถเมล์ก็ยังวิ่งอยู่เลย
เลือกได้ใครจะอยากไปแถวนั้นเวลานั้น แต่บางครั้งชีวิตคนเราก็เลือกไม่ได้
สุดท้ายเราโดนด่าว่าไม่รักชาติเป็นพวกไทยเฉยปิดหูปิดตาเอาแต่ตัวเองอยู่ได้ไปวันๆ ไม่มีสิทธิ์ด่าม๊อบที่เค้าทำเพื่อชาติ
ค่ะ เราไม่เถียงเลยเพราะเรายังต้องทำมาหากิน บ้านไม่ได้รวย ขอเงินใครไม่ได้ ไม่ทำงานคืออดตาย นี่คือความจริงของชีวิตเรา
ส่วนเพื่อนเราตกงานมันก็ไม่อดตายค่ะเพราะบ้านมันรวย ทำงานแล้วก็ยังขอพ่อแม่ใช้ได้ ที่ทำงานก็แค่พ่อแม่อยากให้มันทำอะไรบ้าง
ขอความกรุณาม๊อบด้วยค่ะ
แต่วันนี้ไม่ไหวจริงๆค่ะขอพูดเลย เพราะวันนี้เรามีธุระที่ต้องไปทำแถวสนามหลวง
เจอม๊อบที่กำลังเดินไปรวมตัวค่ะ อันนี้เรายังชิลๆค่ะเพราะส่วนใหญ่เดินบนฟุตบาท
แต่พอเริ่มได้ใกล้ขึ้นๆถนนไปต่อไม่ได้ค่ะ รถคันข้างหน้ารวมทั้งรถเมล์ยังต้องเลี้ยวรถกลับ
เพราะเจอม๊อบที่เดินเต็มถนนไม่สนใจรถ จนเราก็ต้องเลี้ยวกลับมาเจอทางแยก
ก็ไปไม่ได้เพราะรถของม๊อบทั้งมอเตอร์ไซค์และรถยนต์ขับเบี้ยดออกันอยู่4แยก
เพื่อยื่นหน้าออกมารอแทรกผ่าไฟแดง จนบางครั้งเราไฟเขียวแต่ก็ไปไม่ได้ ทั้งๆที่ตอนนั้นรีบก็รีบ
พอแฟนเราบีบแตรก็โดนตะโกนด่าว่าจะรีบไปไหน ไม่เห็นหรอว่าคนกำลังเดิน (เอิ่มมมมม...พี่คะ -ู รีบค่ะ)
พอเปลี่ยนมาถนนอีกเส้น เจอคนข้ามถนนที่กระทั่งไฟเขียวเราก็ยังไม่ได้ไป มีกระทั่งคนมายืนโบกไม่ให้รถไป (ทั้งที่เราไฟเขียว)
พอเราทำท่าว่าจะออกตัว ดันเป่านกหวีดใส่หน้าเราอีก
สุดท้ายจากที่จะได้กลับถึงบ้าน3ทุ่ม กลายเป็นเกือบเที่ยงคืน หวังว่าวันอื่นๆจะไม่เป็นแบบนี้นะคะ (พูดแล้วเศร้า)
เรื่องชุมนุมเราไม่ขอออกความคิดเห็นค่ะ เพราะคนเราคิดไม่เหมือนกันเห็นไม่เหมือนกัน
แต่ขอให้อยู่ในระเบียบของสังคม เราเคารพสิทธิ์ของม๊อบค่ะ แต่ม๊อบก็ช่วยเคารพสิทธิ์ของเราบ้าง
ได้โปรดเห็นใจคนที่ยังต้องทำงานแข่งกับเวลาด้วยนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้