มันกัดสายหูฟังขาด
เคียวโกะ : ท่าทางจะคุยด้วยไม่รู้เรื่องแฮะ



โฮมุระ : ที่เจ้าพวกนี้กลายเป็นแบบนี้ เพราะของในกระเ๋ป๋างั้นเหรอ ?
            ถ้าเป็นแบบนี้ ของข้างในคงไม่ใช่ยาเสพติดธรรมดาซแต่เป็นอย่างอื่นที่อันตรายกว่า
            แต่ตอนนี้จะเรื่องอะไรก็ไม่สำคัญ... เราก็แค่อยากจะจบงานที่มาโดกะมอบให้อย่างเร็วที่สุด



ซายากะ : เธอว่า พวกนั้นพัฒนายาเสพติดให้กลายเป็นอาวุธที่จะสร้างกองทัพ ซอมบี้งั้นเหรอ
             แบบนั้นก็เป็นได้ว่ายาที่พวกเราจะไปชิง ก็คือยานั่นไม่ใช่รึไง
มาโดกะ : บางทีนะ
ซายากะ : ถ้าแบบนั้นเราน่าจะ...
มาโดกะ : ถ้ามีสิ่งที่จะเป็นอันตรายเข้ามาในเมือง มิตาคิฮาระ ไม่ว่าจะยังไง ฉันจะเป็นคนหยุดยั้งมันเอง
             ดังนั้นไม่ต้องห่วงนะ ซายากะ ฉันจะไม่ทำเรื่องผิดสัญญากับเธอแน่นอน
ซายากะ : มาโดกะ...





ซายากะ : ยังไงก็เถอะ ฉันก็อดห่วงสองคนนั้นไม่ได้จริงๆ
มาโดกะ : เธอก็รู้จักสองคนนั้นดีนี่นา ทั้งคู่ต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน
ก๊าาาร์์์์ !!!
เคียวโกะ : หยะแหยงโว้ย ! เอาหน้าออกไปไกลๆเลย



เคียวโกะ : ยังยืนไหวอีกแฮะ ได้สนุกล่ะคราวนี้







??? : ท่าทางดูไม่กังวลเลยนะ
โฮมุระ : นายเป็นเจ้าของสิ่งมีชีวิตพวกนี้เหรอ ?

-------------------------------------
จบแค่นี้ครับ งานของ โอคุบะ สนุกดีเลยแปลแบ่งกันอ่าน
งานก่อนหน้านี้หาอ่านได้ที่เว็บ "เด็กบ้า" นะครับ