มันค่อยๆอิน มันไปของมันเรื่อยๆ

เริ่มต้นด้วยเรื่องราวที่ถูกจับมาขมวดอย่างรวบตึง แต่พอเข้าใจได้ถึงที่มาที่ไป ตัดสลับไปกับบทพูดไพเราะและบทเพลงกึ่งบทพูด ไม่ใคร่คิดว่าจะอินมากมายขนาดไหนเพราะมันเป็นเรื่องราวความรักที่ถูกห่อคลุมด้วยเรื่องราวทางการเมืองและการทหาร  ดรายไอซ์ ฉากหลังที่วิจิตรตระการ และเกาะเล็กๆที่มีต้นไม้ใหญ่โดดเดี่ยวแต่มีเรื่องราวความหลังของเด็กหญิงเด็กชายคู่นึงซึ่งเคยเกิดขึ้นที่นั่น ถูกดึงเข้ามาสร้างบรรยากาศและบงชี้ถึงความสัมพันธ์แน่นแฟ้นของเธอและเค้า มันเป็นความรัก ความรักที่ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะต้องลงเอยด้วยโศกนาฎกรรมที่แสนเศร้า ฐานันดรที่ถูกค้นพบว่าต่างกันมากมายขนาดที่ไม่อาจแม้แต่จะเอื้อนเอ่ยสรรพนามที่เคยเรียกหาสะดวกปาก  //อึดอัด สับสน คับแค้นใจ
เรื่องราววุ่นวายสลับซับซ้อนเกิดขึ้นพร้อมๆกัน หมุนเป็นกงล้อวนไปพร้อมๆกับบทเพลงบรรยายความรู้สึกอารมณ์ของตัวละคร

คนเล่นอิน คนดูอิน มันเป็นไปของมันอย่างนี้ มันไปของมันเรื่อยๆ

บทเพลงที่สอดคล้องกับบทพูดยังคงดำเนินต่อไป ตอนนี้ทุกชีวิตในโรงละครกำลังจับตาดูการเคลื่อนไหวทุกฝีก้าว ทุกการแสดงออกของทุกชีวิตที่อยู่บนเวที การเล่นเพราะความเชื่อที่ถูกแสดงออกมาจากบนเวที มันได้ถูกส่งผ่านลงมาข้างล่างเวที ความรู้สึกเช่นว่ากระจายไปทั่วทั้งฮอล์ เรื่องราวที่กำลังเข้มข้นกำลังจะถูกขยักเข้ามารวมกันเมื่อละครใกล้ถึงจุดคลี่คลาย ทุกชีวิตในโรงละครนั่งนิ่งเงียบงัน ไร้ซึ่งเสียงกระแอมไอแม้เพียงกระพีกริ้น ใคร่เห็นสุดท้ายปลายทางของเรื่องราวเป็นไปอย่างใจฝันอยากเห็นคู่พระนางที่รู้สึกผูกพันแม้เพียงเวลาไม่กี่ชั่วโมงมีความสุขสมหวัง แต่............ลักษณาวดีมิได้ต้องการให้มันเป็นไปอย่างที่หวัง



และฉากที่อโณทัยที่อยู่ในที่จองจำ พร้อมๆกับดาราผู้เป็นที่รักของเค้าลอบลงมาหาหลังจากที่ตนเองเป็นคนที่เอ่ยปากปลิดชีวิตชายผู้เป็นที่รักยิ่งของตนเอง ทั้งสองโผเข้ากอดซึ่งกันและกัน  หญิงสาวร้องไห้ระงมอยู่ภายใต้อกอุ่นๆของเค้าในคืนก่อนวันประหาร



เมื่อนั้น.................



น้ำตาของผู้ชายอก8ศอกอย่างผม ก็ไหลลงมาอาบแก้มอย่างที่ไม่อายคนนั่งข้างๆเพราะผมก็เหลือบเห็นว่าเธอไปก่อนผมตั้งนานแล้ว



เลือดขัตติยา เดอะมิวสิคัล