ชาวพุทธเขาบอกกันว่าคนบ้านั้นมี 500 จำพวก

และพวกหนึ่งก็คือบ้าเป่านกหวีด พวกนี้ปัญญาอ่อนจัด เป่าเสียงปรี๊ด ๆ บางคนบอกเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่

แต่ผมมองว่าเหมือนเสียงกรีดร้องของพวกผีเปรตขอส่วนบุญมากกว่า

แถวบ้านผมไม่เห็นมีใครเป่า ถ้ามาเป่าไล่ผม ๆ จะให้มันเป่าให้เป็นลมชักตาตั้งสักที

ถามว่า คนเป่ากับคนถูกเป่าไล่ คนไหนอยู่ใกล้เสียงนกหวีดมากกว่ากัน

คนเป่าน่ะ นกหวีดมันอยู่ใกล้หูไม่ถึงคืบ มันย่อมได้ยินดังกว่าคนอื่นแน่ ๆ มันหนวกหูมากกว่าใคร แต่ไม่รู้สึกตัว

เมื่อมันทนเป่าอยู่ได้ทั้ง ๆ ที่หนวกหู  แสดงว่ามันบ้าจัดจนเกินเยียวยาแล้ว

โดยเฉพาะเวลาเป่าพร้อมกันหลายตัวจะเกิดเสียงฮาโมนิคแสบแก้วหูมาก มาสิ  ใครอยากจะเป่าไล่ผมก็เชิญได้เลย

พอมันจะเลิกเป่าก็กวนบาทาให้มันเป่าต่ออย่าให้มันหยุด  คราวหลังมันจะได้เข็ด

อย่าไปเดินหนีแบบ จาตุรณต์ หรือเอานกหวีดมาเป่าแข่งแบบ ปลอดประสพ   อย่างนั้นมันแก้เผ็ดพวกบ้านี้ไม่ได้หรอก

เชื่อผมสิ