แบบว่าชอบค่ะ ดูแล้วมีความสุขมาก
บทน่ารักมาก อยากให้มีแบบนี้อีกบ่อยๆเลยนะคะ

วันนี้เสียน้ำตาให้นางด้วย แปลกใจจัง ดูลำยองยังไม่ร้องไห้ซักหยด
ยิ่งตอนจบยิ่งเขินเองเลย เขินมาก
อาจเป็นเพราะเรื่องนี้ใกล้เคียงกับชีวิตคนจริงๆมั้งคะ
(ถึงบริบทแวดล้อม มันจะละค้อนละครก็เถอะ เช่นเจอโจร ของจริงคงอวสานตั้งแต่ตอนนั้นแล้วแหละ ชุดนางก็อีก)
แต่แก่นของเรื่องมันเป็นอะไรที่เราสัมผัสมันได้ คนธรรมดาก็คงชอบกัน รักกัน เกลียดกันอยู่ที่อารมณ์ประมาณนี้
ความรักของดร.ก็ดูจะเป็นความรักของผู้ชายธรรมดาๆคนนึง ไม่ใช่ซาตานที่ต้องตบจูบก่อนแล้วค่อยมารักกันได้
นางร้ายก็มีสติคิดได้เอง ไม่ต้องรอให้เป็นบ้าหรือถูกฆ่าตายตอนจบ
พ่อแม่ก็เป็นเพียงผู้สนับสนุนที่ดีให้ลูก ไม่ได้คอยกีดกัน ยุแยง เสี้ยมสอนสิ่งไม่ดีให้ลูก

สรุปว่ามีความสุขทุกครั้งที่ได้ดู เป็นกำลังใจให้ผลิตละครน่ารกๆแบบนี้อีกหลายๆเรื่องเลยนะคะ