เราเจอเรื่องราวแบบนี้มานานคะ อยากระบายให้ฟัง และอยากรู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
อยากขอให้เห็นใจคนที่ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างบนถนนใหญ่
เราทำงานในกทม. มาห้าปีค่ะ
ช่วงปีนึงก่อนหน้านี้ ย้ายมาอยู่บ้านแทนหอ เลยต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปรถไฟฟ้า
จากแถวบางนา ไป รถไฟฟ้าบีทีเอสอุดมสุข
นั่งทุกเช้า เวลาประมาณแปดโมงกว่าๆ บางวัน เจ็ดครึ่ง รถก็ติดทุกวันสายหลักคือถนนสุขุมวิท
เพราะว่าถ้าเดินไปบีทีเอสบางนาจากบ้านไกลมาก จะนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปบางนาก็เหมือนย้อนสถานี
เพราะเราไปลงอโศก ก็เลยนั่งไปอุดมสุขค่ะ
คือจากหลายครั้ง ที่ปลอดภัย และเจ็บตัว
เรามักพบว่า รถยนต์ส่วนตัว ทั้งกระบะและเก๋ง รวมถึงรถหรู
คงรำคาญที่มอเตอร์ไซค์ ซอกแซกไปเรื่อยๆตามถนน
บางครั้งก็หวุดหวิดโดนชน เมื่อกำลังเลี้ยวซ้าย ที่มีช่องว่าง แต่คุณเดินหน้ารถใส่
บางครั้งก็โดนกันชนรถขูดขา เขียวไปหลายวัน เพราะ คุณหักรถมาทางขวา ให้มันเหลือช่องแคบๆ เราจะได้ไปไม่ได้
บางครั้ง คุณบีบแตรไล่ เหมือนรถมอเตอร์ไซค์เป็นหมูหมา ทั้งที่มันมีช่องว่างให้ไหลไปได้ แต่คุณรถใหญ่เลยไปไม่ได้
บางครั้ง แค่ขยับอีกนิด เดินหน้า ถอยหลังหน่อย มอเตอร์ไซค์เป็นสิบก็จะไปได้แต่คุณก็ไม่ทำ
บางครั้งคุณเปิดกระจก เอามือถือบุหรี่มานอกรถ เราก็โดนเขม่าบุหรี่ บางทีก็โดนบุหรี่จี้ เจ็บนะคะ
คือเราเข้าใจนะคะ ว่าคงกลัวซอกแซกแล้วรถโดนขูด
แต่คนนั่งซ้อนอย่างเรา ก็ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยง เพราะคุณอคติกันแล้ว แกล้งเอามัน
อย่างเดินหน้ามาแรงๆใกล้ถึงแล้วเบรค ถ้าคนขับตกใจล้ม เราก็คงล้มด้วย อาจโดนรถทับ
ตอนที่คุณเบี่ยงขวามาตั้งใจให้เหลือช่องว่างน้อย แต่ความซวยมันตกที่เราเพราะรถมันไปครึ่งคันแล้ว ท่อนหลังก็คือคนซ้อนแบบเรา
ที่โดนกันชนรถ เจ็บตัวไป
เราไม่ได้บังคับ ให้คนขับเค้าซิ่ง ซอกแซก ไม่ได้อยากให้ขับเร็ว
แต่เราก็ชื่นชมในน้ำใจ แทกซี่ส่วนใหญ่ที่หลบให้ถอยให้
เรามองว่าถ้าทุกคนคิดว่า เราไม่ได้ไป คนอื่นก็ไม่ควรได้ไป รถมันคงติดเต็มถนน
มอเตอร์ไซค์เล็กๆ ถ้าติดแออัดกับรถยนต์รวมกัน ก็เต็มถนนอยู่ดี
บางทีถ้าลดอคติลง รถติดก็อาจน้อยลงได้
แล้วคนทำงานแบบเรา ที่ไม่มีรถแบบพวกคุณก็ไม่ต้องตกเป็นเหยื่ออารมณ์จนเจ็บตัว เสี่ยงตาย
วันนี้เราก็เกือบตาย เพราะรถคันนึง ที่ตั้งใจเดินหน้ามา ทั้งที่รู้ว่าจะไม่พ้น เราต้องยกขาขึ้นสูง คงเห็นชั้นในไปแล้วละ
แต้ต้องแลกกับการให้ขาเราไม่โดนรถคุณชน
ท้อใจค่ะ ทำไมถึงเห็นแก่ตัวกันจังเลย คุณโมโหคนขับ แต่คนซวยคือคนซ้อนท้ายนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านยาวๆแบบนี้นะคะ เหนื่อยใจคะ
วอนให้ผู้ขับรถยนต์เข้าใจ คนซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ไม่ได้อยากเสี่ยงตายแค่เพราะคุณรังเกียจรถเล็กชอบซอกแซก
อยากขอให้เห็นใจคนที่ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างบนถนนใหญ่
เราทำงานในกทม. มาห้าปีค่ะ
ช่วงปีนึงก่อนหน้านี้ ย้ายมาอยู่บ้านแทนหอ เลยต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปรถไฟฟ้า
จากแถวบางนา ไป รถไฟฟ้าบีทีเอสอุดมสุข
นั่งทุกเช้า เวลาประมาณแปดโมงกว่าๆ บางวัน เจ็ดครึ่ง รถก็ติดทุกวันสายหลักคือถนนสุขุมวิท
เพราะว่าถ้าเดินไปบีทีเอสบางนาจากบ้านไกลมาก จะนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปบางนาก็เหมือนย้อนสถานี
เพราะเราไปลงอโศก ก็เลยนั่งไปอุดมสุขค่ะ
คือจากหลายครั้ง ที่ปลอดภัย และเจ็บตัว
เรามักพบว่า รถยนต์ส่วนตัว ทั้งกระบะและเก๋ง รวมถึงรถหรู
คงรำคาญที่มอเตอร์ไซค์ ซอกแซกไปเรื่อยๆตามถนน
บางครั้งก็หวุดหวิดโดนชน เมื่อกำลังเลี้ยวซ้าย ที่มีช่องว่าง แต่คุณเดินหน้ารถใส่
บางครั้งก็โดนกันชนรถขูดขา เขียวไปหลายวัน เพราะ คุณหักรถมาทางขวา ให้มันเหลือช่องแคบๆ เราจะได้ไปไม่ได้
บางครั้ง คุณบีบแตรไล่ เหมือนรถมอเตอร์ไซค์เป็นหมูหมา ทั้งที่มันมีช่องว่างให้ไหลไปได้ แต่คุณรถใหญ่เลยไปไม่ได้
บางครั้ง แค่ขยับอีกนิด เดินหน้า ถอยหลังหน่อย มอเตอร์ไซค์เป็นสิบก็จะไปได้แต่คุณก็ไม่ทำ
บางครั้งคุณเปิดกระจก เอามือถือบุหรี่มานอกรถ เราก็โดนเขม่าบุหรี่ บางทีก็โดนบุหรี่จี้ เจ็บนะคะ
คือเราเข้าใจนะคะ ว่าคงกลัวซอกแซกแล้วรถโดนขูด
แต่คนนั่งซ้อนอย่างเรา ก็ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยง เพราะคุณอคติกันแล้ว แกล้งเอามัน
อย่างเดินหน้ามาแรงๆใกล้ถึงแล้วเบรค ถ้าคนขับตกใจล้ม เราก็คงล้มด้วย อาจโดนรถทับ
ตอนที่คุณเบี่ยงขวามาตั้งใจให้เหลือช่องว่างน้อย แต่ความซวยมันตกที่เราเพราะรถมันไปครึ่งคันแล้ว ท่อนหลังก็คือคนซ้อนแบบเรา
ที่โดนกันชนรถ เจ็บตัวไป
เราไม่ได้บังคับ ให้คนขับเค้าซิ่ง ซอกแซก ไม่ได้อยากให้ขับเร็ว
แต่เราก็ชื่นชมในน้ำใจ แทกซี่ส่วนใหญ่ที่หลบให้ถอยให้
เรามองว่าถ้าทุกคนคิดว่า เราไม่ได้ไป คนอื่นก็ไม่ควรได้ไป รถมันคงติดเต็มถนน
มอเตอร์ไซค์เล็กๆ ถ้าติดแออัดกับรถยนต์รวมกัน ก็เต็มถนนอยู่ดี
บางทีถ้าลดอคติลง รถติดก็อาจน้อยลงได้
แล้วคนทำงานแบบเรา ที่ไม่มีรถแบบพวกคุณก็ไม่ต้องตกเป็นเหยื่ออารมณ์จนเจ็บตัว เสี่ยงตาย
วันนี้เราก็เกือบตาย เพราะรถคันนึง ที่ตั้งใจเดินหน้ามา ทั้งที่รู้ว่าจะไม่พ้น เราต้องยกขาขึ้นสูง คงเห็นชั้นในไปแล้วละ
แต้ต้องแลกกับการให้ขาเราไม่โดนรถคุณชน
ท้อใจค่ะ ทำไมถึงเห็นแก่ตัวกันจังเลย คุณโมโหคนขับ แต่คนซวยคือคนซ้อนท้ายนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านยาวๆแบบนี้นะคะ เหนื่อยใจคะ