แค่อยากชวนคุยครับ ว่าทริปประทับใจที่สุด ที่ผ่านมาของเพื่อนนักปั่น จำกันได้ไหมครับ
ว่าทริปไหน และเพราะอะไรจึงยกให้เป็น ที่สุด.....ของแจ้
เริ่มที่ผมก่อนนะครับ ในฐาะนะคนหาเรื่อง (คุย)
ทริปที่ประทับใจที่สุดคือ หัวหิน-ภูเก็ต ผมมีโอกาสเกาะติดการแข่งขัน ทัวร์ออฟไทยแลนด์
2013 เส้นทาง สุพรรณบุรี – ภูเก็ต แต่วันแรกที่สุพรรณบุรี เป็นการปั่นรอบเมือง
เกรงจะไปรบกวนนักกีฬา เพราะโดนน็อครอบแหงๆอยู่แล้ว ผมเลยไปเริ่มที่ หัวหิน
5 เสตจ 5 วัน เฉลี่ยระยะทาง 130-190 กม. นักกีฬาออกสตาร์ท 09.00 น ทุกวัน
ผม ออกก่อน 3 ชั่วโมง คือ 06.00 น ไม่ได้เป็นนักปั่นอาชีพเหมือนเขา ต่อให้ผม 3 ชั่วโมงละกัน
ประทับใจตรงที่ ผมต้องถึงเส้นชัยก่อนเขาให้ได้ ไม่งงั้นต้องหยุดปั่น หลบลงข้างทาง
เพื่อไม่ให้เกะกะการแข่งขัน เลยเหมือนบังคับให้เราปั่นแบบเอาจริง อู้ไม่ได้ พยายามทำทุกอย่างเหมือนโปร
ทั้งที่เพิ่งปั่นปีแรก ศึกษาสัญลักษณ์ป้ายที่บอก ผมปั่นถึงก่อนนักกีฬาไม่ถึงชั่วโมง โดยเฉพาะ สเตจสุดท้าย
พังงา – ภูเก็ต ผมมีปัญหายางรั่ว เปลี่ยนเองแบบไม่เก่ง มื้อไม้สั่นไปหมด กลัวไม่ทัน สเตจสุดท้ายแล้ว
ไม่อยากมีรอยด่างในทริป ซึ่งผมก็ปั่นถึง สะพานหินเส้นชัยได้ทัน แต่ไม่ถึง 5 นาที โฆษกสนามประกาศ
“ มาแล้วครับ อัดกันมาแล้วครับ กลุ่มแรก 9 คัน มีนักกีฬาไทยด้วยครับ ”
อารมณ์ตอนนั้น มันสุดยอดมากที่เราทำได้ แม้จะเฉียดฉิวมากๆ ชนิดที่ยังหอบแฮ๊กๆอยู่เลย
และทำให้ได้ข้อสรุปกับตัวเองว่า
“ ไปฝึกปั่นมาอีกสองชาติ จึงจะลงแข่งกับเขาได้”
มีความสุขกับการปั่นจักรยาน นะครับ
ที่สุด.....ของแจ้.
ว่าทริปไหน และเพราะอะไรจึงยกให้เป็น ที่สุด.....ของแจ้
เริ่มที่ผมก่อนนะครับ ในฐาะนะคนหาเรื่อง (คุย)
ทริปที่ประทับใจที่สุดคือ หัวหิน-ภูเก็ต ผมมีโอกาสเกาะติดการแข่งขัน ทัวร์ออฟไทยแลนด์
2013 เส้นทาง สุพรรณบุรี – ภูเก็ต แต่วันแรกที่สุพรรณบุรี เป็นการปั่นรอบเมือง
เกรงจะไปรบกวนนักกีฬา เพราะโดนน็อครอบแหงๆอยู่แล้ว ผมเลยไปเริ่มที่ หัวหิน
5 เสตจ 5 วัน เฉลี่ยระยะทาง 130-190 กม. นักกีฬาออกสตาร์ท 09.00 น ทุกวัน
ผม ออกก่อน 3 ชั่วโมง คือ 06.00 น ไม่ได้เป็นนักปั่นอาชีพเหมือนเขา ต่อให้ผม 3 ชั่วโมงละกัน
ประทับใจตรงที่ ผมต้องถึงเส้นชัยก่อนเขาให้ได้ ไม่งงั้นต้องหยุดปั่น หลบลงข้างทาง
เพื่อไม่ให้เกะกะการแข่งขัน เลยเหมือนบังคับให้เราปั่นแบบเอาจริง อู้ไม่ได้ พยายามทำทุกอย่างเหมือนโปร
ทั้งที่เพิ่งปั่นปีแรก ศึกษาสัญลักษณ์ป้ายที่บอก ผมปั่นถึงก่อนนักกีฬาไม่ถึงชั่วโมง โดยเฉพาะ สเตจสุดท้าย
พังงา – ภูเก็ต ผมมีปัญหายางรั่ว เปลี่ยนเองแบบไม่เก่ง มื้อไม้สั่นไปหมด กลัวไม่ทัน สเตจสุดท้ายแล้ว
ไม่อยากมีรอยด่างในทริป ซึ่งผมก็ปั่นถึง สะพานหินเส้นชัยได้ทัน แต่ไม่ถึง 5 นาที โฆษกสนามประกาศ
“ มาแล้วครับ อัดกันมาแล้วครับ กลุ่มแรก 9 คัน มีนักกีฬาไทยด้วยครับ ”
อารมณ์ตอนนั้น มันสุดยอดมากที่เราทำได้ แม้จะเฉียดฉิวมากๆ ชนิดที่ยังหอบแฮ๊กๆอยู่เลย
และทำให้ได้ข้อสรุปกับตัวเองว่า
“ ไปฝึกปั่นมาอีกสองชาติ จึงจะลงแข่งกับเขาได้”
มีความสุขกับการปั่นจักรยาน นะครับ