เราเป็นคุณพ่อคุณแม่มือใหม่ครับ ... เป็นลูกสาวคนแรก ชื่อ
“น้องปุยเมฆ” วัยเดือนกว่าๆ
ผมทำงานประจำ ส่วนภรรยาผมเปิดร้านเครื่องเขียน ... ตอนนี้เราเลี้ยงน้องที่ร้านครับ
ช่วงสองสามสัปดาห์แรกหลังจากน้องคลอดยังไม่ยังไม่มีเรื่องราวใดเพราะน้องนอนอย่างเดียว
แต่ความหรรษามันเริ่มหลังจากนั้น ... เมื่อน้องเริ่มร้องกระจองอแง และ เริ่มกลับเวลา
กลางวันน้องหลับ แต่กลางคืนจะตื่นและร้อง กลางวันเธอทำงาน กลางคืนเลี้ยงน้อง
จึงทำให้เธอนอนพักผ่อนน้อย หลายวันเข้าๆ จนเกิดเป็นอาการเหนื่อยเมื่อยล้าสะสม
และเมื่อนั้นมันคือคราวเคราะห์ของผม ...
ผมทำงานกลับมาผมโดนตลอด เธอเริ่มจากบ่นงึมงำๆ หัวฟัดหัวเหวี่ยงๆ ฟาดงวงฟาดงา แปร๊นๆ
จนถึงขั้นจะเอางาแทงใส่พุ่งกะทิผม ... เจอหลายวันเข้าผมก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ ต้องเจอเถียง
“ตรูก็ทำงานหนักนะโว้ย!!! เหนื่อยเหมือนกันนะเฮ้ย!!! วันวันไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ”
ไม่ได้พูดออกไปนะ แค่คิดในใจเฉยๆ เพราะถ้าพูดถ้าเถียงเดี๋ยวเจอท่าหนุมานเหยียบกรุงลงกา
เถียงในใจท่าจะปลอดภัยกว่า ....
หลังจากโดนเหวี่ยงวีนอยู่หลายวันผมก็ไปทุ่มสมองครุ่นคิด ทำอย่างไรดี????
ในที่สุดผมก็ปิ๊งแว๊ปข้อเสนอที่เธอต้องพึงพอใจเป็นแน่ ฮึฮึฮึ ....
เย็นวันถัดมา ผมเริ่มดำเนินกลยุทธ์ ... ด้วยยุทธวิธีที่แผ่วเบา
โอบกอดจากด้านหลัง ... จุมพิตซอกคอนิดนึงพอเป็นกระษัย
“อะไร!!!!” เธอถามเสียงเข้ม ปนรำคาญ
“เหนื่อยมั้ยจ๊ะ” ผมพูดเบาๆ ข้างใบหู ... ตามด้วยจุมพิตเบาๆอีกที
“ป๊ารู้ว่านู๋เหนื่อย เอาอย่างนี้ เดี๋ยวกลางคืนป๊าช่วยเลี้ยงน้องเอง” ผมพูดต่อ
“ฮึ!!!ให้มันจริงเหอะ” น้ำเสียงผ่อนลงเยอะ ไม่รู้จากจุมพิตหรือคำพูด
แต่จะอะไรก็ช่างเถอะอย่างน้อยวันนี้ก็คงโดนวีนไม่มากเพราะผมชิงจังหวะทำตามแผนก่อน ...
ลูกผู้ชายอย่างผม พูดแล้วไม่คืนคำ บอกช่วยเลี้ยงก็คือช่วยเลี้ยง
เริ่มจากการอุ้มท่านั่ง ท่านอน เล่นคุย ให้นม ตอนนี้ผมแอ๊ดวานซ์ไปถึงร้องเพลงกล่อมนอน
แถมบรรลุท่าอุ้มเดินระดับแปด อุ้มเดินไปมาได้เป็นชั่วโมงๆกลางดึก ไม่รู้ทำได้ไง เก่งจริงๆพ่อใครหว่า
เล่นเกมจ้องตาดำครับ แต่หลับคู่ซะงั้น .... (โดนแอบถ่าย)
หลังจากผมช่วยเลี้ยง สถานการณ์เริ่มพลิกกลับครับพี่น้องจากหน้ามือเป็นหลังมือ
คืนหนึ่ง น้องเริ่มร้อง แม่มันอุ้มก็ไม่หยุด จนต้องถึงมือโปรฯอย่างผม
ผมพาอุ้ม พาเดินในห้อง ครางลูกคอเทพ น้องเริ่มเงียบ ... ภรรยานอนยิ้มอยู่บนเตียง ...
“หัวเราะอะไร เดี๋ยวปั๊ดให้อุ้มเองซะเลย ... นอนไปเลยไป!!!” ผมดุเสียงเข้ม
มันคือทีของผม กร๊ากๆๆ ฟินจุงเบย กร๊ากกกๆๆๆ
หลังจากที่ดำเนินยุทธวิธีมาได้ระยะหนึ่ง ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะเข้าทางผม
ดูได้จาก LINE ที่เธอส่งมา ... กร๊ากกกกกๆๆๆๆ แจ๋วววววว!!!
การเลี้ยงลูก เลี้ยงเด็กน้อย มันก็ต้องเหนื่อยก็ต้องล้าต้องเพลียเป็นธรรมดา
แต่ความเหนื่อยล้าจะไม่เป็นอุปสรรคครับ ถ้าเราเข้าใจปัญหาและช่วยกันจัดการมัน
คุณพ่อทั้งหลายอย่าลืมช่วยคุณแม่เลี้ยงลูกนะครับ
ลองดูครับ ... ผมลองแล้วหายวีนชะงัดนักแล 555+
…[^_^]…
เมื่อเธอเริ่มเหวี่ยงและวีน ... ผมจึงต้องจัดการทำอะไรสักอย่าง!!!
ผมทำงานประจำ ส่วนภรรยาผมเปิดร้านเครื่องเขียน ... ตอนนี้เราเลี้ยงน้องที่ร้านครับ
ช่วงสองสามสัปดาห์แรกหลังจากน้องคลอดยังไม่ยังไม่มีเรื่องราวใดเพราะน้องนอนอย่างเดียว
แต่ความหรรษามันเริ่มหลังจากนั้น ... เมื่อน้องเริ่มร้องกระจองอแง และ เริ่มกลับเวลา
กลางวันน้องหลับ แต่กลางคืนจะตื่นและร้อง กลางวันเธอทำงาน กลางคืนเลี้ยงน้อง
จึงทำให้เธอนอนพักผ่อนน้อย หลายวันเข้าๆ จนเกิดเป็นอาการเหนื่อยเมื่อยล้าสะสม
และเมื่อนั้นมันคือคราวเคราะห์ของผม ...
ผมทำงานกลับมาผมโดนตลอด เธอเริ่มจากบ่นงึมงำๆ หัวฟัดหัวเหวี่ยงๆ ฟาดงวงฟาดงา แปร๊นๆ
จนถึงขั้นจะเอางาแทงใส่พุ่งกะทิผม ... เจอหลายวันเข้าผมก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ ต้องเจอเถียง
“ตรูก็ทำงานหนักนะโว้ย!!! เหนื่อยเหมือนกันนะเฮ้ย!!! วันวันไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ”
ไม่ได้พูดออกไปนะ แค่คิดในใจเฉยๆ เพราะถ้าพูดถ้าเถียงเดี๋ยวเจอท่าหนุมานเหยียบกรุงลงกา
เถียงในใจท่าจะปลอดภัยกว่า ....
หลังจากโดนเหวี่ยงวีนอยู่หลายวันผมก็ไปทุ่มสมองครุ่นคิด ทำอย่างไรดี????
ในที่สุดผมก็ปิ๊งแว๊ปข้อเสนอที่เธอต้องพึงพอใจเป็นแน่ ฮึฮึฮึ ....
เย็นวันถัดมา ผมเริ่มดำเนินกลยุทธ์ ... ด้วยยุทธวิธีที่แผ่วเบา
โอบกอดจากด้านหลัง ... จุมพิตซอกคอนิดนึงพอเป็นกระษัย
“อะไร!!!!” เธอถามเสียงเข้ม ปนรำคาญ
“เหนื่อยมั้ยจ๊ะ” ผมพูดเบาๆ ข้างใบหู ... ตามด้วยจุมพิตเบาๆอีกที
“ป๊ารู้ว่านู๋เหนื่อย เอาอย่างนี้ เดี๋ยวกลางคืนป๊าช่วยเลี้ยงน้องเอง” ผมพูดต่อ
“ฮึ!!!ให้มันจริงเหอะ” น้ำเสียงผ่อนลงเยอะ ไม่รู้จากจุมพิตหรือคำพูด
แต่จะอะไรก็ช่างเถอะอย่างน้อยวันนี้ก็คงโดนวีนไม่มากเพราะผมชิงจังหวะทำตามแผนก่อน ...
ลูกผู้ชายอย่างผม พูดแล้วไม่คืนคำ บอกช่วยเลี้ยงก็คือช่วยเลี้ยง
เริ่มจากการอุ้มท่านั่ง ท่านอน เล่นคุย ให้นม ตอนนี้ผมแอ๊ดวานซ์ไปถึงร้องเพลงกล่อมนอน
แถมบรรลุท่าอุ้มเดินระดับแปด อุ้มเดินไปมาได้เป็นชั่วโมงๆกลางดึก ไม่รู้ทำได้ไง เก่งจริงๆพ่อใครหว่า
เล่นเกมจ้องตาดำครับ แต่หลับคู่ซะงั้น .... (โดนแอบถ่าย)
หลังจากผมช่วยเลี้ยง สถานการณ์เริ่มพลิกกลับครับพี่น้องจากหน้ามือเป็นหลังมือ
คืนหนึ่ง น้องเริ่มร้อง แม่มันอุ้มก็ไม่หยุด จนต้องถึงมือโปรฯอย่างผม
ผมพาอุ้ม พาเดินในห้อง ครางลูกคอเทพ น้องเริ่มเงียบ ... ภรรยานอนยิ้มอยู่บนเตียง ...
“หัวเราะอะไร เดี๋ยวปั๊ดให้อุ้มเองซะเลย ... นอนไปเลยไป!!!” ผมดุเสียงเข้ม
มันคือทีของผม กร๊ากๆๆ ฟินจุงเบย กร๊ากกกๆๆๆ
หลังจากที่ดำเนินยุทธวิธีมาได้ระยะหนึ่ง ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะเข้าทางผม
ดูได้จาก LINE ที่เธอส่งมา ... กร๊ากกกกกๆๆๆๆ แจ๋วววววว!!!
การเลี้ยงลูก เลี้ยงเด็กน้อย มันก็ต้องเหนื่อยก็ต้องล้าต้องเพลียเป็นธรรมดา
แต่ความเหนื่อยล้าจะไม่เป็นอุปสรรคครับ ถ้าเราเข้าใจปัญหาและช่วยกันจัดการมัน
คุณพ่อทั้งหลายอย่าลืมช่วยคุณแม่เลี้ยงลูกนะครับ
ลองดูครับ ... ผมลองแล้วหายวีนชะงัดนักแล 555+
…[^_^]…