พอดี จขกท กำลังจะซื้อทาวน์เฮ้าส์ ราคา3.6 ล้าน วางเงินจอง จ่ายเงินดาวน์เรียบร้อย ทีนี้ก็ส่งเรื่องกู้ เตรียมใจไว้แล้วระดับนึงค่ะว่า บ้าน 3.6 ผ่อน30ปี กว่าจะหมดคงเป็น 7.x ล้าน ปรากฏว่ากู้ได้ 100%ค่ะ แต่พอมาอ่านรายละเอียดที่ธ.สีม่วงส่งมาให้ ถึงกับหงายเงิบกับดอกเบี้ยโหดนรกแตก นอยส์แตกชนิดกู่ไม่กลับเลยค่ะ กลับมานั่งคิดกับสามีว่ายอมถอยเสียค่าดาวน์สามแสนไปดีกว่าไหม แล้วกู้ซ่อมบ้านแทน หรือจะเดินหน้าต่อดี

สินเชื่อที่แบงค์ม่วงให้มาดังนี้ค่ะ
สินเชื่อบ้าน 3.6 ล้าน ผ่อน 30 ปี ผ่อนเดือนละ 25,xxx.-
ประกัน 22x,xxx ผ่อน 30 ปี เดือนละ 1,600.- (ไม่ผ่อนได้ไหม จะได้ไม่โดนดอกเบี้ย?)
สินเชื่อตกแต่ง 1xx,xxx ผ่อน 30 ปี เดือนละ 800.- (คิดว่าไม่กู้แน่นอน)
แต่ถ้ากู้หมด สรุปแค่ปีแรก เราต้องผ่อนเดือนละ 27,xxx.-
พอเราเอาไป คูน30ปี = 10 ล้าน!!!

OMG!! บ้าน 3.6ล้าน กลายเป็น 10 ล้าน......นี่ยังไม่ได้คิดดอกเบี้ยปีที่ 2 ที่จะปล่อยดอกเบี้ยลอยตัวกับไอ้ค่า MRR อะไรนั่นอีกนะคะ
เลยอยากถามเพื่อนๆที่ซื้อบ้านเป็นของตัวเองแล้ว ว่าใช้หลักการอะไรในการตัดสินใจมีหนี้ก้อนโตที่ต้องอยู่ติดตัวเราไปถึง 30 ปีเหรอคะ? แล้วมันมีวิธีที่เราไม่ต้องจ่ายดอกโหดขนาดนี้บ้างไหมคะ? เช่น รีไฟแนนซ์ทุกๆ 3ปี, มีเงินก้อนก็โป๊ะเข้าไป (โป๊ะยังไงให้ต้นลด?)

ออกตัวก่อนนะคะ จขกท.ไม่เคยเป็นหนี้อ่ะค่ะ เลยอึ้งกิมกี่ บ้านที่อยู่ปัจจุบันจ่ายหมดตั้งแต่รุ่นคุณพ่อแล้วค่ะ (แต่อายุบ้านร่วม 20ปี++ ทรุดโทรมมาก เลยคิดว่าซื้อใหม่ดีกว่า) รถเราผ่อนก็จริง แต่ไม่ได้หนักหนาสาหัสเท่าบ้าน
2 คนสามี-ภรรยา เงินเดือนรวมกัน 8x,xxx.- มีภาระดังนี้ค่ะ แม่(จขกท) คชจ.ในบ้าน ค่าผ่อนรถ(เหลืออีก 2ปี) กับหมาอีก 2 ตัวแค่นั้นค่ะ