ก่อนจะเล่ารายละเอียดผมขอบอกกว่านะครับว่า ผมปกติดีทุกอย่าง ไม่ได้เป็นโรคซึมเซา ไม่ได้มีความคิดอยากฆ่าตัวตาย หรืออะไรก็แล้วแต่ ทุกอย่างที่จะเล่าให้ฟัง เป็นการสังเกตในพฤติกรรมที่อยู่ๆก็เกิดขึ้นมา โดยผมไม่ทราบสาเหตุ เลยเกิดความสงสัยขึ้นมา
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น 1เหตุการณ์ : 1สัปดาห์ ไม่ซ้ำกัน ซึ่ง ณ. วันนี้เป็นสัปดาห์ที่ 4 ซึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ว เรื่องมีแบบนี้ครับ
สัปดาห์ที่ 1. ปกติผมมักกจะใช้บันไดหนีไฟที่ข้างตัวตึกที่ทำงานอยู่ ซึ่งผมทำงานอยู่ชั้นที่ 4 ธรรมชาติของบันไดหนีไฟก็คือ มันจะก่อสร้างด้วยความไม่เรียบร้อย ฉาบฉวย ซึ่งด้านข้างของขั้นบันไดมันจะมีร่องกว่างพอประมาณ ระหว่างแนวของบันได กับผนังตึก ซึ่งร่องที่ว่านี้ กว่างพอที่คนๆนึงจะรอดผ่านไปได้ ผมใช้บันไดหนีไฟเป็นประจำมาหลายปีแล้ว ไม่มีอะไร เพราะระวังอยู่เสมอๆ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมในสัปดาห์นี้คือ อยู่ๆระหว่างเดินขึ้น-ลง ตามันจะชอบไปมองไอ้ร่องดังกล่าวมาก ใจก็คิดไปว่า
" อยากรู้จังถ้าเกิดเราล่วงลงจากร่องนี้ เราจะไปค้างตรงไหน แล้วจะมีความรู้สึกระหว่างนั้นอย่างไร "
คิดอยู่แบบนี้ประมาณ 3 วัน ระหว่าเวลานั้นก็จะคอยมองและคิดอยู่ตลอดว่า "อยากรู้จังๆ จะมาค้างตรงนี้แน่ๆ แล้วจะเป็นไงต่อ"
พอผ่านสัปดาห์นั้นไป ทุกอย่างก็จบลง ไม่มีความคิดแปลกๆแบบนี้ผุดขึ้น กับบันได้อีก กลับสู่ภาวะปกติ
.
.
.
สัปดาห์ที่ 2. ความคิดอยากลองเกิดขึ้นตอนที่ขับรถขึ้รสะพานยูเทิน ซึ่งจุดที่สูงที่สุดของสะพานยูเทิน คือตรงกลางสะพาน ความคิดมันก็เกิดขึ้นว่า
" ถ้าเราขับรถชนราวกันแล้วตกลงไปข้างล่าง มันจะมีความรู้สึกอย่างไรน้า ตอนชนจะรู้สึกไง ระหว่างล่วงละ แล้วตอนถึงพื้นละ มันจะเป็นไงน้า "
ทุกครั้งที่ขับรถขึ้นสะพานยูเทิน ความคิดแบบนี้มันก็จะเกิดขึ้นมา ซึ่งพอผ่านสัปดาห์นี้ไป ทุกอย่างก็เข้าสู่ภาวะปกติอีกเหมือนเดิม
.
.
.
สัปดาห์ที่ 3. ปกติเวลาล้างห้องน้ำก็จะระวังน้ำยาล้างห้องน้ำมากเป็นพิเศษ คือตั้งสติมาก เพราะกลัวน้ำยาล้างห้องน้ำเข้าตา และเหตุการณ์ในสัปดาห์นี้ก็เกี่ยวกับน้ำยาล้างห้องน้ำนี่เอง
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ระหว่างผมล้างห้องน้ำอยู่ อยู่ๆก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า
"อยากลองชิมน้ำยาล้างห้องน้ำจัง ว่ารสชาติมันจะเป็นไงน้า" ซึ่งระหว่างนั้นในหัวก็มีภาพน้ำยาล้างห้องน้ำเทใส่อยู่ในแก้ว สีสันสดใสมาก...555 มันน่าลองจริงๆ ก็ดูๆความคิดตัวเองไป ก็ลอกตัวเองไปว่ามันอันตรายนะ อย่าคิดแบบนี้
ปรากฎว่า มันไม่ยอมครับ ความคิดมันก็ผุดขึ้นมาอีกว่า " ขอแค่เอาปลายลิ้นแตะดูนิดเดียวเองได้มั้ย อยากรู้ความมันจะมีความรู้สึกตอนนั้นอย่างไง"
พอขัดห้องน้ำเสร็จ ความคิดนี้ก็อยู่กับผมต่ออีกประมาณ 2 วัน แล้วก็หายไป เข้าสู่ภาวะปกติ
จากทั้ง 3 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม ผมเลยงงมากว่า จิตคนเรามันเป็นอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ เพราะเท่าที่สังเกตดู ทุกความคิดที่เกิดขึ้น ไม่มีเลยที่จะบอกว่าตัวเองจะต้องตายถ้าทำตามสิ่งที่ผุดขึ้นมา แต่กลับกันซะอีก ความรู้สึกมันบอกว่า น่าสนุกดีนะ อยากรู้ อยากรู้จริงๆว่าจะรู้สึกอย่างไร มันน่าตื่นเต้นมากเลยนะ มันคงสุดยอดมาก
ซึ่งณ. ตอนนี้ ไม่มีอะไรผุดขึ้นมาแล้ว ผมก็มานั่งคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่ ไม่ทราบว่าท่านใดพอรู้ หรือมีประสบการณ์คล้ายๆอย่างนี้ มาเล่าสู่กันฟัง ว่า " จิตคนเรานี้มันยากแท้หยั่งถึงจริงๆ "
มีเรื่องแปลกๆเกิดขึ้นกับผม...มันคืออะไรครับ
เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น 1เหตุการณ์ : 1สัปดาห์ ไม่ซ้ำกัน ซึ่ง ณ. วันนี้เป็นสัปดาห์ที่ 4 ซึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้ว เรื่องมีแบบนี้ครับ
สัปดาห์ที่ 1. ปกติผมมักกจะใช้บันไดหนีไฟที่ข้างตัวตึกที่ทำงานอยู่ ซึ่งผมทำงานอยู่ชั้นที่ 4 ธรรมชาติของบันไดหนีไฟก็คือ มันจะก่อสร้างด้วยความไม่เรียบร้อย ฉาบฉวย ซึ่งด้านข้างของขั้นบันไดมันจะมีร่องกว่างพอประมาณ ระหว่างแนวของบันได กับผนังตึก ซึ่งร่องที่ว่านี้ กว่างพอที่คนๆนึงจะรอดผ่านไปได้ ผมใช้บันไดหนีไฟเป็นประจำมาหลายปีแล้ว ไม่มีอะไร เพราะระวังอยู่เสมอๆ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมในสัปดาห์นี้คือ อยู่ๆระหว่างเดินขึ้น-ลง ตามันจะชอบไปมองไอ้ร่องดังกล่าวมาก ใจก็คิดไปว่า
" อยากรู้จังถ้าเกิดเราล่วงลงจากร่องนี้ เราจะไปค้างตรงไหน แล้วจะมีความรู้สึกระหว่างนั้นอย่างไร "
คิดอยู่แบบนี้ประมาณ 3 วัน ระหว่าเวลานั้นก็จะคอยมองและคิดอยู่ตลอดว่า "อยากรู้จังๆ จะมาค้างตรงนี้แน่ๆ แล้วจะเป็นไงต่อ"
พอผ่านสัปดาห์นั้นไป ทุกอย่างก็จบลง ไม่มีความคิดแปลกๆแบบนี้ผุดขึ้น กับบันได้อีก กลับสู่ภาวะปกติ
.
.
.
สัปดาห์ที่ 2. ความคิดอยากลองเกิดขึ้นตอนที่ขับรถขึ้รสะพานยูเทิน ซึ่งจุดที่สูงที่สุดของสะพานยูเทิน คือตรงกลางสะพาน ความคิดมันก็เกิดขึ้นว่า
" ถ้าเราขับรถชนราวกันแล้วตกลงไปข้างล่าง มันจะมีความรู้สึกอย่างไรน้า ตอนชนจะรู้สึกไง ระหว่างล่วงละ แล้วตอนถึงพื้นละ มันจะเป็นไงน้า "
ทุกครั้งที่ขับรถขึ้นสะพานยูเทิน ความคิดแบบนี้มันก็จะเกิดขึ้นมา ซึ่งพอผ่านสัปดาห์นี้ไป ทุกอย่างก็เข้าสู่ภาวะปกติอีกเหมือนเดิม
.
.
.
สัปดาห์ที่ 3. ปกติเวลาล้างห้องน้ำก็จะระวังน้ำยาล้างห้องน้ำมากเป็นพิเศษ คือตั้งสติมาก เพราะกลัวน้ำยาล้างห้องน้ำเข้าตา และเหตุการณ์ในสัปดาห์นี้ก็เกี่ยวกับน้ำยาล้างห้องน้ำนี่เอง
เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ระหว่างผมล้างห้องน้ำอยู่ อยู่ๆก็มีความคิดผุดขึ้นมาว่า
"อยากลองชิมน้ำยาล้างห้องน้ำจัง ว่ารสชาติมันจะเป็นไงน้า" ซึ่งระหว่างนั้นในหัวก็มีภาพน้ำยาล้างห้องน้ำเทใส่อยู่ในแก้ว สีสันสดใสมาก...555 มันน่าลองจริงๆ ก็ดูๆความคิดตัวเองไป ก็ลอกตัวเองไปว่ามันอันตรายนะ อย่าคิดแบบนี้
ปรากฎว่า มันไม่ยอมครับ ความคิดมันก็ผุดขึ้นมาอีกว่า " ขอแค่เอาปลายลิ้นแตะดูนิดเดียวเองได้มั้ย อยากรู้ความมันจะมีความรู้สึกตอนนั้นอย่างไง"
พอขัดห้องน้ำเสร็จ ความคิดนี้ก็อยู่กับผมต่ออีกประมาณ 2 วัน แล้วก็หายไป เข้าสู่ภาวะปกติ
จากทั้ง 3 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม ผมเลยงงมากว่า จิตคนเรามันเป็นอะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ เพราะเท่าที่สังเกตดู ทุกความคิดที่เกิดขึ้น ไม่มีเลยที่จะบอกว่าตัวเองจะต้องตายถ้าทำตามสิ่งที่ผุดขึ้นมา แต่กลับกันซะอีก ความรู้สึกมันบอกว่า น่าสนุกดีนะ อยากรู้ อยากรู้จริงๆว่าจะรู้สึกอย่างไร มันน่าตื่นเต้นมากเลยนะ มันคงสุดยอดมาก
ซึ่งณ. ตอนนี้ ไม่มีอะไรผุดขึ้นมาแล้ว ผมก็มานั่งคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่ ไม่ทราบว่าท่านใดพอรู้ หรือมีประสบการณ์คล้ายๆอย่างนี้ มาเล่าสู่กันฟัง ว่า " จิตคนเรานี้มันยากแท้หยั่งถึงจริงๆ "