สวัสดีทุกท่านครับ ผม อายุ 28 ปี ภรรยาอายุ 26 ปีครับ คบกันมา 8ปี แต่งงานกันมาแล้ว 4ปี มีลกด้วยกัน 2 คน ผมทำงานคนละที่กับภรรยาครับ จะเจอกันทุกเสาร์-อาทิตย์ ภรรยาผมอยู่บ้านกับครอบครัวของภรรยาและลูกๆครับ
   เรื่องเป็นแบบนี้ครับ ผมมาจับได้ว่าภรรยาคุยกับผู้ชายคนอื่น ผู้ชายคนนี้ผมมารู้ทีหลังว่า อายุ 20 ปี เมื่อต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา ภรรยาผมได้ทำงานที่ทำงานใหม่แล้วก็บอกกันคนในที่ทำงานว่ายังไม่มีครอบครัว วันแรกที่ผมจับได้เราทะเลาะกันแล้วผมก็ไม่คุยกับภรรยาอีก จนวันรุ่งขึ้นผมใจเย็นลงแล้วมาคุยกับภรรยาใหม่ ภรรยาบอกว่าจะเลิกคุยกับคนนั้นให้ได้แต่ขอเวลาหน่อยเพราะเธออายที่ไปบอกทุกคนในที่ทำงานว่าไม่มีครอบครัว แล้วให้ผมกลับมาทำงานตามปกติ ให้กลับบ้านได้ปกติ เสาร์-อาทิตย์ ช่วงที่ผมมาทำงานไม่เป็นอันทำอะไรเสียการเสียงานหมดทุกอย่าง เฝ้าแต่โทรไปหาภรรยาเรียกได้ว่าโทรจิกเลย จนภรรยาด่ากลับมาว่ารำคาญที่ผมโทร ผมพยายามทำทุกอย่างที่จะให้ผู้ชายคนนั้นรู้ว่ามีครอบครัว 1 เดือนเต็มที่ทำไป แต่ผลที่ได้กับมาคือ ภรรยาผมรู้ว่าผมทำแบบนั้น ภรรยายิ่งโทรไปคุยกับผู้ชายคนนั้นบ่อยขึ้น ออกไปหากันบ้าง ซึ่งต่อหน้าผมเธอก็ทำให้เห็น จนกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ซึ่งภรรยาผมบอกว่าเวลาคุยกับผมแล้วไม่สบายใจเลยต้องคุยกับคนอื่น ทั้งๆที่แต่ก่อนเรารักกันมาก มันทรมารมากนะครับที่เห็นภรรยาทำแบบนั้นต่อหน้า
   หลังจากที่รู้ว่าทำแบบนั้นไม่ได้ผล ตอนนี้ผมยอมถอยออกมาไม่พูดเรื่องที่ภรรยาทำ พยายามพูดคุยดีๆกับภรรยา พยายามปรับปรุงตัวเองใหม่เพื่อบางทีภรรยาจะเลิกคุยกับคนนั้นได้ ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าภรรยากับผู้ชายคนนั้นเลยเถิดกันไปถึงไหนแล้วแต่คนที่บ้านของภรรยาก็คอยช่วยดูให้แต่ก็ดูไม่ได้ตลอด ตอนนี้ยอมรับว่าทรมารมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่พยายามอดกลั้นความคิด อดทนเพื่อครอบครัว เพื่อลูกๆ
   ณ. วันนี้ภรรยาไม่สบายใจที่ผมกลับไปหาเธอ เพราะกลัวผู้ชายคนนั้นมาเห็นผม แล้วจะทำให้ภรรยากับผู้ชายคนนั้นทะเลาะกัน ให้ผมอยู่หลบๆซ่อนๆทั้งๆที่ผมเป็นสามีเธอ ตอนนี้ผมเชื่อว่าภรรยารักผมน้อยลงหรืออาจหมดรักไปแล้ว และหลงผู้ชายคนนั้นมากแต่ผมจะอดทนเพื่อครอบครัว รอวันที่ภรรยาผมกลับมาเหมือนเดิม เพราะผมรักภรรยา กับลูกมาก สงสารลูกๆมากครับตอนนี้
   ผม มี ทั้งเบอร์โทรของผู้ชายคนนั้น มีทั้งเฟรสบุ๊ค แต่ผมไม่กล้าโทรไป เพราะถ้าโทรไปภรรยาผมรู้ต้องโวยวายและอาจทำให้ภรรยาเป็นหนักกว่าเดิม  
   
.......ขออภัยด้วยนะครับ ผมอาจจะเป็นคนเล่าเรื่องไม่เก่งบวกกับความเครียดด้วยเวลาเล่าเรื่อง แต่ถ้าท่านใดได้เข้ามาอ่านเรื่องของผม และมีคำแนะนำหรือเปิดทางสว่างให้กับเรื่องชีวิตครอบครัวของผม   ขอขอบคุณไว้ล่วงหน้าครับ ผมจะมาอัฟเดรท เรื่องราวให้ฟังเรื่อยๆครับ
  
.......ยินดีรับฟัง ทุกคำแนะนำครับ..........


        อัฟเดรท .... คือเมื่อก่อนภรรยาจะเป้นคนขี้หึงมาก แต่ผมก็ทำให้ภรรยารู้ว่าผมไม่เคยนอกใจ อาจเป็นเพราะการห่างกัน และผมไม่ได้ใส่ใจภรรยาเท่าที่ควร รู้จักแต่รักอย่างเดียวไม่สนใจรายระเอียดเรื่องรักเท่าที่ควร บวกกับภรรยาของผมไปทำงานแล้วเจอเพื่อนที่ทำงานอยู่ฝ่ายเดียวกันอีก 3 คน มีครอบครัวกันหมดแล้ว แต่ก็ทำพฤติกรรมเดียวกันคือแอบคุยแอบมีกิ๊กหว่านเสน่ห์ไปทั่ว คือเพื่อนผู้หญิงฝ่ายงานเดียวกับภรรยาผมจะรู้กันแค่ 3 คนว่ามีครอบครัวแล้วเท่านี่ผมสืบรู้มา ตอนนี้ผมให้คนที่ไว้ใจได้พยายามดูภรรยาอยู่ โอกาสที่จะคุยกับภรรยาแบบเปิดอกน้อยมากครับ เพราะพอผมเอ่ยปากคุยเรื่องนี้ทีไรภรรยาก็จะโมโหโวยวายใส่ผมทุกที


         อัฟเดรท 19/11/2556  เมื่อวันที่ 16 ที่ผ่านมา ตรงกับวันเกิดของผม ผมกลับไปบ้านภรรยา ไปหาลูกตามปกติ พาลูกๆไปทำบุญ พาไปเที่ยวฉลองวันเกิดกับลูกๆ แต่สิ่งที่ผมเจอก็คือภาพเดิมๆภรรยาผมก็ยังคงคุยกับผู้ชายคนนั้นเหมือนเดิมคุยกันตลอดเวลา ไม่เห็นผมอยู่ในสายตา ภรรยาเช่นเคยยังคงอยากให้ผมหลบๆซ่อนๆ เหมือนเดิม  วันที่ 17 เป็นวันลอยกระทง ผมช่วยที่บ้านภรรยาขายของขายของพร้อมทั้งดูแลลูกๆ พาลูกๆทั้ง 2 คนไปเที่ยวงานลอยกระทง ซึ่งทุกปีจะมีภรรยาไปด้วยแต่ปีนี้ไม่เป็นเหมือนทุกปี ภรรยาผมกลับบ้านช้ากว่าปกติ 2 ชั่วโมงอ้างว่าติดงาน มาถึงก็โทรศัพท์เดินผ่านหน้าผมเหมือนมองไม่เห็นผม แล้วเธอก็ลงมาช่วยที่บ้านเธอขายของ ผมก็พาลูกๆขึ้นไปนอน 4 ทุ่ม ผมลงมาไม่เจอภรรยา ถามญาติภรรยา เค้าตอบว่า ภรรยา ผมออกไปข้างนอก ผมเลยตัดสินใจขึ้นไปพูดกับลูกว่าพ่อคงต้องไปแล้วลูก พ่อจะพยายามมาหาบ่อยๆ พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด แล้วก็ตัดสินใจเดินหันหลังออกมาพร้อมเสียงร้องไห้ ของลูกๆ ที่ดังตลอดเวลา ตอนนี้ผมไม่ได้ติดต่อภรรยาอีกเลยตั้งแต่คืนนั้น และไม่คิดจะติดต่ออีก ถอยออกมาทำใจยอมรับความจริงเพราะสิ่งที่เธอทำมันทำร้ายจิตใจผมจนไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ทั้งๆที่ผมเป็นพ่อของลูกเธอเป็นสามีเธอและรักเธอหมดหัวใจ ตอนนี้พยายามทำใจกับเรื่องที่พบเจอ ซึ่งมันยากมากที่จะทำได้ แต่ก็จะพยายาม เรื่องลูก ไม่ต้องห่วงนะครับ อย่างไงผมก็ไม่ทังพวกเค้า ผมติดต่อกลับทางญาติผู้ใหญ่ที่ดูแลคนในครอบครัวภรรยาทั้งหมดและทุกคนเคารพญาติผู้ใหญ่คนนี้มากที่สุด ซึ่งตั้งแต่เกิดเรื่องมา จะมีญาติผู้ใหญ่คนนี้ที่ไม่รู้เรื่อง ผมเล่าความจริงให้ท่านฟัง ท่านบอกจะจัดการให้ ส่วนเรื่องลูกเค้าจะมาคุยกับผมอีกที ตอนนี้ผมแน่ใจแล้วว่า คนหมดรักแล้ว ทำอย่างไงเค้าก็ไม่กลับมา ทั้งๆที่ตอนรักกันเราดีกับเค้าทุกอย่าง เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ ตอนนี้ยังคงดูรูปลูกแล้วร้องไห้ ตลอด และยังคงหวังว่าภรรยาจะกับมาเป็นครอบครัวดังเดิม
   

               อัฟเดรท.....20/11/56  ผิดคลาดครับ ภรรไปบอกกลับญาติผู้ใหญ่ว่า คนที่คุยกับเธอเป็นแค่เพื่อน แล้วท่านก็เชื่อ อย่างว่าครับเค้าเป็นญาติกัน ผมเลยไม่พูดต่ออีกคงไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก  ภรรยาโกรธหนักเลย ที่ผมไปบอกเรื่องนี้กับญาติผู้ใหญ่เธอ แต่ผมก็ยังคงไม่คุยกับภรรยาเลยหลังจากเดินออกมาจากบ้านภรรยาคืนวันลอยกระทง ภรรยาโทรมาหาผมแต่ผมไม่รับสายเพราะรู้ว่าโทรมาโวยวายแน่ๆ ผมควรจะคุยกับภรรยาหรือ นิ่ง แบบนี้ดี แต่โทรไปถามน้องๆของภรรยาแทนครับ ตอนนี้ท่านใดที่เคยให้คำแนะนำ แล้ว ตอนนี้ผมมาอัฟเดรทเพิ่มเติมครับ และพร้อมรับคำแนะนำเสมอครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ