ดึกๆ อยู่คนเดียวก็ชอบคิดฟุ้งซ่านค่ะ
เรื่องนี้เป็นปัญหามานานทีเดียว เลยอยากรู้ว่าทุกคนที่มีแฟนจัดการปัญหานี้กันอย่างไร??

ส่วนตัวไม่มีแฟนค่ะ เวลาทั้งหมดเลยทุ่มไปที่เพื่อน
แก๊งเรามีประมาณ 10 คน คบกันมาตั้งแต่ประถมก็มี มัธยมก็มี

มีเพื่อนอยู่คนนึงตั้งแต่สมัยมัธยมก็มีแฟนเป็นพักๆ
ช่วงไหนมีแฟน พอเลิกเรียนก็หายหน้าไปเลย มีบอกลาบ้าง หายไปเลยบ้าง
เราก็เป็นอันเข้าใจว่า อ๋อ มันไปหาแฟน
แต่ช่วงที่มีแฟน มันไม่เคยโทรหาเพื่อนเลยค่ะ ชวนไปเที่ยววันเสาร์ อาทิตย์ ก็ปัดประจำว่านัดแฟนไว้
เราก็เข้าใจ แต่พอมันเลิกกับแฟน ตัวก็ติดกับเพื่อนขึ้นมาเชียว ไปไหนไปกัน

พอขึ้นมหาลัยแก๊งเราก็แยกย้ายกันไปทั่วประเทศ

แต่เพราะสนิทกันวันไหนใครกลับกรุงเทพ ก็บอกให้โทรหากันด้วย เย็นไหนว่างจะไปหา
เราก็ทุ่มสุดตัวตลอด ใครมาเมื่อไหร่ก็ไปหา มีมันคนเดียวที่เหมือนหายหน้าไปจากเรา ทั้งๆที่มันเรียนอยู่ในกรุงเทพแท้ๆ
เราเลยโทรไปหามันว่า "แกไม่ว่างเลยเหรอ? เพื่อนๆ อุตส่าห์มา"
มันก็บอกว่ามันนัดกับแฟนไว้ เราก็บอกว่าสักวันไม่เป็นไรหรอกน่า แฟนแกก็เจอกันทุกวัน แต่เพื่อนนานๆจะครบแก๊งที
แต่มันก็บอกว่าไม่อยากผิดสัญญากับแฟน เราเลยตัดบทว่า งั้นไม่เป็นไร
พอถึงคราวที่มันเลิกกับแฟนคนนี้ มันก็โทรไปถามเพื่อนที่เรียนอยู่ชลว่า "อาทิตย์นี้มาเจอกันมั้ย?"
เพื่อนเลยถามว่า "แล้วแฟนแกล่ะ" มันก็บอกว่า "เลิกแล้ว"
เพื่อนเราบอกไปว่าไม่ว่าง มันก็พูดตัดพ้อ "อะไรว้า? นานๆทีฉันจะว่าง จะไม่มาเจอกันหน่อยเหรอ?"

เท่านั้นล่ะ เพื่อนเราปรี๊ดแตก โวยใส่มันไปว่า "แกเห็นพวกเราเป็นอะไร พอมีแฟนก็ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน
พอเลิกกันก็เห็นความสำคัญของเราขึ้นมาเชียว สิ่งที่แกต้องการจากเราไม่ใช่เพื่อนหรอก แกต้องการแค่คนเอาไว้คุยแก้เหงาตอนไม่มีแฟนเท่านั้นแหละ ถ้าเรามีค่าแค่นั้นก็เลิกคบกันไปดีกว่า" เพื่อนเราก็วางหูไป และโทรมาเล่าให้เราฟัง

หลังจากนั้นเพื่อนคนนั้นก็โทรมาร้องไห้กับเรา เท่าที่จับใจความได้
มันไม่ได้อยากเลิกคบกับเรา แต่มันคิดว่ายังไงเราก็อยู่กับมันไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตาม แต่พอมีแฟนก็รักแฟนอยากอยู่ด้วย
เราก็เลยบอกให้มันโทรไปคุยกันเอง เราไม่อยากให้เพื่อนทะเลาะกัน จะพูดเข้าข้างใครก็ไม่ดี

เราก็คิดว่าการมีแฟนมันไม่ผิด แต่เพื่อนก็จะละเลยไม่ได้ ไม่ใช่เพราะเราไม่มีแฟน ถึงได้อยากให้เพื่อนมีเวลาให้เราตลอด
แต่เราอยากให้เพื่อนเข้าใจบ้างว่าเมื่อมีแฟน ก็ต้องมีเวลาให้เพื่อนฝูงบ้าง เมื่อเวลาผ่านไป คุณเดินหน้าไปตามเวลา
แต่ถ้าไม่หมั่นเติมเวลาให้เพื่อน เพื่อนก็จะอยู่ที่เดิม ไม่เดินหน้าตามคุณหรอกนะ แล้วสักวัน คุณจะเดินไปไกลจนมองไม่เห็นเพื่อนที่ยืนอยู่ "ที่เดิม" อีกเลย