ธนูเป็นอาวุธสำคัญในยุคกลางของอังกฤษที่เอาชนะ ฝรั่งเศส ปัจจุบันเป็นของสำคัญประจำชาติ เหมือนม้า ของชาวมงโกเลีย ที่บุกไปค่อนโลกสมัยเจงกิสข่าน พูดอีกอย่างธนูคือบรรพบุรุษของปืนในเชิงยุทธวิธี ในขณะที่หน้าไม้ คือ สไนเปอร์ไรเฟิล บรรดานักเซอรไววัลลิส (ไม่รู้ตั้งชื่อว่าอะไร)ยังให้ความสำคัญไม่น้อยกว่าปืน ที่แน่ๆคือ คันธนู กับลูกธนู ทำได้ด้วยเครื่องมือพื้นบ้าน (สมมุติว่าสิ้นโลก แล้วกระสุนปืนหายาก) ผู้ร่วมแสดงความเห็นอาจต้องการสื่อไปถึงธนูเพื่อการแข่งขัน หรือปืนเพื่อการแข่งขันราคาจึงแพงระยับ ไม่ใช่เรื่องแปลกครับ สมัยฝรั่งล่าสัตว์ในอัฟริกา หรือล่าเสือในอินเดีย ชนชั้นสูงเล่นปืนแพงๆกันทั้งนั้น
วกกลับมาที่ AK 47 ที่มีปรัชญาการออกแบบ ง่าย ถูก ทน และถึด(ทนทุกสภาวะ) มันอยู่คนละฟากกับปืน AR (บางคนเหน็บแนมว่าเป็นบาร์บี้ของผู้ชาย) หรือหรูกว่านั้นพวก SIG ของสวิส แต่คนมักถกเถียงกันว่าสภาพการรบ การขาดแคลนการปรนนิบัติบำรุง เต็มไปด้วย ฝุ่น โคลน AK น่าจะอยู่รอดมากกว่า  ในขณะที่อีกฟากจะพากันพิการเพราะไม่มีน้ำมันหยอด ปัญหาก็คงจะเถียงกันอีกอยู่ดีว่า จะเอาอย่างไร 5.56  หรือ 7.62x39 หรือ 7.62 ยังไม่นับกระสุนแบบอื่น ผมเชื่อว่า จะมีคนทำกระสุนขายทุกขนาด ขึ้นกับดีมานด์ ลองดูตลาดนัดปืนเถื่อนที่ชายแดนปากีสถานกับการทำปืนเถื่อนในฟิลิปปินส์ประกอบจะเข้าใจว่าทำไม ตาลีบันยังใช้ปืนยาว ลี เอนฟินด์ อย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน