โลกแสนกว้าง
ความรักฉันเดินทางไม่มีหยุด
บางครั้งเหิมเติมใจให้เร่งรุด
หลายครั้งทรุดเสียเหงื่อเจือน้ำตา

อีกหลายครั้งและหลายครั้ง
หากดวงใจฉันยังปรารถนา
วิ่งคว้าไขว่คว้าขวับหายลับลา
ทอดชีวาทอดอาลัยในชีวิต

นั่นโน่นขวักไขว่สายใยยุ่ง
รังรุงแต่งตามนิยามจิต
ใฝ่ฝันความงามตามนิมิต
ปรับนิดเติมนั่นวันละน้อย

โลกแสนกว้าง
หมุนให้ใจฉันคว้างเกินวางปล่อย
ท่ามมรรคาเปลี่ยวเหงายังเฝ้าคอย
ใครหนึ่งถอยมารับปรับใจตรึง
.......................................

โลกทึมเทาเหงาใช่ไหมใจเจ้าเอ๋ย
ไม่รู้เลยหรือกระไรใครคิดถึง
ริ้วคลื่นทบใช่กลบรอยคอยคะนึง
ส่งใจหนึ่งฝากลมพรมรำเพย

ถึงอีกฟากฟ้าไกลแสนใหญ่กว้าง
อย่าลาร้างแรมเลือนเตือนคำเอ่ย
ส่งคิดถึงอุ่นละมุนคนคุ้นเคย
เพียงแค่เผยวจีผ่านก็ซ่านทรวง.



สวัสดีทุกคนที่รักค่ะ

ห่างหายไปนานมาก ด้วยภารกิจการงานที่แสนวุ่นวาย
คิดเอาเองว่าคงจะมีคนคิดถึงอยู่บ้าง

จึงผุดกลอนเวิ่นเว้อ เพ้อฝัน ในวันฟ้าครึ้มตามประสาคนมีปัญญาน้อยนิดมาให้อ่านกันเล่นๆ

ขอบคุณผู้เข้ามาอ่าน ร่วมกระทู้ และเป็นกำลังใจให้สาวน้อยค่ะ


หมายเหตุ  หยิบรูปประกอบมาจาก google ค่ะ