ฟังดูบ้าบิ่นใช่ไหมคะ
แต่เกิดขึ้นจริงหลังจากที่ท้าทายกับเพื่อนต่างชาติเล่น ๆ แต่เค้าก็ชอบวิ่งมานานแล้ว และเป็นคนชวนเราวิ่ง เราเริ่มวิ่งไม่ถึงปีค่ะ
เพิ่งลงสมัครเมื่อเดือน กย ที่ผ่านมาค่ะ กะว่าจะตั้งใจซ้อมนะคะ เพราะกลัว ๆ อยู่เหมือนกัน แต่สภาพอากาศและอื่น ๆ ไม่เป็นใจสักนิดค่ะ ทำให้เริ่มซ้อมจริง ๆ เดือน ตค และสถานที่ซ้อมมืดเร็ว จะวิ่งต่อก็อันตรายค่ะ ขข้อแก้ตัวเยอะเลยซ้อมได้แค่นี้ค่ะ ตาม Endomondo
หลังจากนั้นก็มีอาการเจ็บเข่า อาจเป็นเพราะตีแบดด้วยค่ะ เลยพักยาว กลัวบาดเจ็บมาก ๆ เลยค่ะ
พอใกล้ ๆ วัน เพื่อนต่างชาติกลับบินมาร่วมไม่ได้ค่ะ เลยลังเลมาก เพราะบาดเจ็บ แถมมีม๊อป นั่นนี่ แต่พี่ที่จะไปด้วยเค้ายังเอาอยู่ค่ะ เราก็เลยเอาไงก็เอง ถึงแม้ในใจจะแช่งให้เลื่อนหรือ ฝนตก แหะ ๆ
มาถึงวันงานหมอให้ยัด Celebrex 400 mg ไปค่ะ แต่ต้องรับสภาพหลังวิ่งคงระบมแน่ ๆ ค่ะ
ถึงงานตี 1:30 ค่ะ ตื่นเต้น และยังดูเริงร่าอยู่ 555
เจอพี่ตูนลง FULL ครั้งแรกเหมือนกัน ว้าวววว
ออกตีสองเป๊ะค่ะ ตอนแรกวิ่งไปกะเพื่อน ๆ กลัวเจ็บวิ่งช้า ๆ หน่อย ถนอนขา แรงค่ะ แต่ตอน กม 8 ปวดฉี่ค่ะ ตายแล้วงานนี้ไม่มีห้องน้ำค่ะ เหลือบไปเห็น นักวิ่งชายหันข้างยืนฉี่เรียงกัน เฮ้อ จะเนียนด้วยก็ทำไม่ได้ เลยตัดสินใจวิ่งล่าห้องน้ำ ถามหาไปตลอดทาง ปวดมากค่ะ ไปเจอปั๊มที่ กม 18 ค่ะ โห วิ่งไปปั้มเข้าห้องน้ำ ลงสะพานไกลจัง เสียเวลาเกือบ 15 นาที ไม่เป็นธรรมสำหรับคนทำเวลาซะเลยค่ะ แย่จัง เค้าเอาห้องน้ำไปม๊อปหมดค่ะ รู้ทีหลัง
วิ่งต่อ จน กมที่ 26 เมื่อย ล้าค่ะ เลยหยุดยืดเรื่อย ๆ ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม ดีว่าเดี้ยงกลางทางค่ะ เพราะงานนี้อ่อนซ้อมมากๆค่ะ
เค้าแจกกล้วยดิบ แข็งโป๊กให้นักวิ่งค่ะ ใจร้ายสุด ๆ งานนี้ ไม่ดูแลเรา้ล้ยยยย ดูแต่ม๊อบ ใครหิวก็ต้องฝืนกระเดือกเข้าไปค่ะ
วิ่ง ๆ ยืด ไปเรื่อย ๆ อู้ถ่ายรูปตลอด จะได้ไม่เครียด เฮ้อออ เมื่อย ๆๆๆ
กม ยมบาลที่ 35 ใช่ไหมคะ ที่เค้าว่ากันว่า จะมีเสียงแว่วหูให้ยอมแพ้ ว่า จะมาวิ่งเพื่ออะไร ทำไมไม่นอนอยู่บ้านสบาย ๆ จะมาลำบากทรมานสังขารทำไมอ่ะค่ะ แต่ จขกท รู้สึกที่ 37.5 ค่ะ เพราะตอนนั้นอยากเห็นป้าย 40 แล้ว มันจะคิดเข้าข้างตัวเองสุด ๆ 555
จนถึง กม 40-42 เนี่ย ใจล้วน ๆ ค่ะ เพราะเท้าที่เหยียบพื้นมันชา ๆๆๆๆ ไม่รู้สุกอะไรแล้วค่ะ ฝืน ฮึด ทุกสิ่งค่ะ จนได้ยินคำว่า Congratulation เย้ ๆๆ
หลังจากนั้นสภาพ เท้าแย่ค่ะ 555 เอ๊ยร้อยหวาย เท้า เดินไม่ปกตินิดหน่อย ต้องพัก ๆๆ ค่ะ ครั้งต่อไปคงลงแต่จะซ้อมมากกว่านี้ค่ะ ทรมานไป 555
แต่ จขกท ชอบวิ่งแต่ระยะสั้นค่ะที่ผ่านมา ถ้าเทียบความเหนื่อย ไม่เหนื่อยเท่าระยะสั้นนะคะ เพราะไม่ได้เร่งความเร็ว แต่กล้ามเนื่อสู้ไม่ไหวฮะ
ประวัติการวิ่งนะคะ
เริ่มวิงครั้งแรก 5 K ADIDAS พย 2012 ปีที่แล้วค่ะ
ผลงาน Central World มินิ รองชนะเลิศ อันดับที่ 4
ผลงาน บางคนทีมินิมาราธอน ชนะเลิศ
ผลงาน นาวิกโยธิน มินิมาราธอน สัตหีบ รองชนะเลิศ อันดับที่ 2
ผลงาน งานสมุทรปราการ รองชนะเลิศ อันดับที่ 2
สาว ๆ ที่ชอบออกกำลังกาย หรือ หนุ่ม ๆ ที่ชอบกีฬา
ตามมาอ่านเรื่องราว แชร์ แลกเปลี่ยนกันได้ที่เพจนี้นะค๊าบบบบ
https://www.facebook.com/LoveSportGirl
ครั้งแรกกับ FULL MARATHON (ระยะ 42.198 KM) อ่อนซ้อมมาก ๆ เคยวิ่งไม่เกินมินิมาราธอน
แต่เกิดขึ้นจริงหลังจากที่ท้าทายกับเพื่อนต่างชาติเล่น ๆ แต่เค้าก็ชอบวิ่งมานานแล้ว และเป็นคนชวนเราวิ่ง เราเริ่มวิ่งไม่ถึงปีค่ะ
เพิ่งลงสมัครเมื่อเดือน กย ที่ผ่านมาค่ะ กะว่าจะตั้งใจซ้อมนะคะ เพราะกลัว ๆ อยู่เหมือนกัน แต่สภาพอากาศและอื่น ๆ ไม่เป็นใจสักนิดค่ะ ทำให้เริ่มซ้อมจริง ๆ เดือน ตค และสถานที่ซ้อมมืดเร็ว จะวิ่งต่อก็อันตรายค่ะ ขข้อแก้ตัวเยอะเลยซ้อมได้แค่นี้ค่ะ ตาม Endomondo
หลังจากนั้นก็มีอาการเจ็บเข่า อาจเป็นเพราะตีแบดด้วยค่ะ เลยพักยาว กลัวบาดเจ็บมาก ๆ เลยค่ะ
พอใกล้ ๆ วัน เพื่อนต่างชาติกลับบินมาร่วมไม่ได้ค่ะ เลยลังเลมาก เพราะบาดเจ็บ แถมมีม๊อป นั่นนี่ แต่พี่ที่จะไปด้วยเค้ายังเอาอยู่ค่ะ เราก็เลยเอาไงก็เอง ถึงแม้ในใจจะแช่งให้เลื่อนหรือ ฝนตก แหะ ๆ
มาถึงวันงานหมอให้ยัด Celebrex 400 mg ไปค่ะ แต่ต้องรับสภาพหลังวิ่งคงระบมแน่ ๆ ค่ะ
ถึงงานตี 1:30 ค่ะ ตื่นเต้น และยังดูเริงร่าอยู่ 555
เจอพี่ตูนลง FULL ครั้งแรกเหมือนกัน ว้าวววว
ออกตีสองเป๊ะค่ะ ตอนแรกวิ่งไปกะเพื่อน ๆ กลัวเจ็บวิ่งช้า ๆ หน่อย ถนอนขา แรงค่ะ แต่ตอน กม 8 ปวดฉี่ค่ะ ตายแล้วงานนี้ไม่มีห้องน้ำค่ะ เหลือบไปเห็น นักวิ่งชายหันข้างยืนฉี่เรียงกัน เฮ้อ จะเนียนด้วยก็ทำไม่ได้ เลยตัดสินใจวิ่งล่าห้องน้ำ ถามหาไปตลอดทาง ปวดมากค่ะ ไปเจอปั๊มที่ กม 18 ค่ะ โห วิ่งไปปั้มเข้าห้องน้ำ ลงสะพานไกลจัง เสียเวลาเกือบ 15 นาที ไม่เป็นธรรมสำหรับคนทำเวลาซะเลยค่ะ แย่จัง เค้าเอาห้องน้ำไปม๊อปหมดค่ะ รู้ทีหลัง
วิ่งต่อ จน กมที่ 26 เมื่อย ล้าค่ะ เลยหยุดยืดเรื่อย ๆ ช้า ๆ ได้พร้าเล่มงาม ดีว่าเดี้ยงกลางทางค่ะ เพราะงานนี้อ่อนซ้อมมากๆค่ะ
เค้าแจกกล้วยดิบ แข็งโป๊กให้นักวิ่งค่ะ ใจร้ายสุด ๆ งานนี้ ไม่ดูแลเรา้ล้ยยยย ดูแต่ม๊อบ ใครหิวก็ต้องฝืนกระเดือกเข้าไปค่ะ
วิ่ง ๆ ยืด ไปเรื่อย ๆ อู้ถ่ายรูปตลอด จะได้ไม่เครียด เฮ้อออ เมื่อย ๆๆๆ
กม ยมบาลที่ 35 ใช่ไหมคะ ที่เค้าว่ากันว่า จะมีเสียงแว่วหูให้ยอมแพ้ ว่า จะมาวิ่งเพื่ออะไร ทำไมไม่นอนอยู่บ้านสบาย ๆ จะมาลำบากทรมานสังขารทำไมอ่ะค่ะ แต่ จขกท รู้สึกที่ 37.5 ค่ะ เพราะตอนนั้นอยากเห็นป้าย 40 แล้ว มันจะคิดเข้าข้างตัวเองสุด ๆ 555
จนถึง กม 40-42 เนี่ย ใจล้วน ๆ ค่ะ เพราะเท้าที่เหยียบพื้นมันชา ๆๆๆๆ ไม่รู้สุกอะไรแล้วค่ะ ฝืน ฮึด ทุกสิ่งค่ะ จนได้ยินคำว่า Congratulation เย้ ๆๆ
หลังจากนั้นสภาพ เท้าแย่ค่ะ 555 เอ๊ยร้อยหวาย เท้า เดินไม่ปกตินิดหน่อย ต้องพัก ๆๆ ค่ะ ครั้งต่อไปคงลงแต่จะซ้อมมากกว่านี้ค่ะ ทรมานไป 555
แต่ จขกท ชอบวิ่งแต่ระยะสั้นค่ะที่ผ่านมา ถ้าเทียบความเหนื่อย ไม่เหนื่อยเท่าระยะสั้นนะคะ เพราะไม่ได้เร่งความเร็ว แต่กล้ามเนื่อสู้ไม่ไหวฮะ
ประวัติการวิ่งนะคะ
เริ่มวิงครั้งแรก 5 K ADIDAS พย 2012 ปีที่แล้วค่ะ
ผลงาน Central World มินิ รองชนะเลิศ อันดับที่ 4
ผลงาน บางคนทีมินิมาราธอน ชนะเลิศ
ผลงาน นาวิกโยธิน มินิมาราธอน สัตหีบ รองชนะเลิศ อันดับที่ 2
ผลงาน งานสมุทรปราการ รองชนะเลิศ อันดับที่ 2
สาว ๆ ที่ชอบออกกำลังกาย หรือ หนุ่ม ๆ ที่ชอบกีฬา
ตามมาอ่านเรื่องราว แชร์ แลกเปลี่ยนกันได้ที่เพจนี้นะค๊าบบบบ
https://www.facebook.com/LoveSportGirl