กระทู้นี้แตกประเด็นจาก
http://ppantip.com/topic/31224564
Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@ppantip.com
(Established on 15 July 08)
Combined with
1. KA (KenAnn) Chinese Forum
http://www.kenann.net/forum.php
2. Anne Thongprasom Taiwanese Fanclub
http://annethongprasom.sclub.tw
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.sclub.tw
3. KA forever (International) Forum
http://z15.invisionfree.com/KAFOREVER/index.php?s=203d201bb0064edfd27fbc80e29222d8&act=idx
4. Anne Thong Chinese Forum
http://annethongchinsefanclub.5d6d.com/bbs.php
*********************************************************************************
ในภาวะที่ตนเองโดดเดี่ยวตลอดมา เขมชาติไม่เคยรู้ว่าความผูกพันในครัวเรือนเป็นอย่างไร หากชั่วขณะที่เด็กชายทั้งสองเข้ามาพันพัว สิ่งที่เขาคิดว่าควรจะน่ารำคาญ กลับนำความเพลิดเพลินมาให้อย่างประหลาด
นอกจากจะยึดเขาเป็นเพื่อนเล่นแล้ว เด็กชายทั้งสองยังยืดเขาเป็นเพื่อนคุยด้วย และอีกหลายครั้งที่เด็กชายทั้งสองมาจับจูงมือเขาคนละข้าง มือเล็ก นุ่ม อบอุ่น ส่งกระแสความอ่อนโยนจับหัวใจอย่างประหลาด ถ้า...ถ้าเพียงแต่เสียงใสๆ นั้น จะออกปากเต็มเสียงว่า
"คุณพ่อ!"
อะไรอย่างหนึ่งยอกปลาบขึ้นมาในอก ความโศกศัลย์ซาบซึ้งปลาบไปทั่วร่าง
(เครดิต: คัดย่อจากบทประพันธ์โดย "นาริน")
((((( รวมข่าว รวมมิตร A&K ))))) #558 "อย่าลืมฉัน" พ่อลูกผูกพัน
Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@ppantip.com
(Established on 15 July 08)
Combined with
1. KA (KenAnn) Chinese Forum
http://www.kenann.net/forum.php
2. Anne Thongprasom Taiwanese Fanclub
http://annethongprasom.sclub.tw
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.sclub.tw
3. KA forever (International) Forum
http://z15.invisionfree.com/KAFOREVER/index.php?s=203d201bb0064edfd27fbc80e29222d8&act=idx
4. Anne Thong Chinese Forum
http://annethongchinsefanclub.5d6d.com/bbs.php
*********************************************************************************
ในภาวะที่ตนเองโดดเดี่ยวตลอดมา เขมชาติไม่เคยรู้ว่าความผูกพันในครัวเรือนเป็นอย่างไร หากชั่วขณะที่เด็กชายทั้งสองเข้ามาพันพัว สิ่งที่เขาคิดว่าควรจะน่ารำคาญ กลับนำความเพลิดเพลินมาให้อย่างประหลาด
นอกจากจะยึดเขาเป็นเพื่อนเล่นแล้ว เด็กชายทั้งสองยังยืดเขาเป็นเพื่อนคุยด้วย และอีกหลายครั้งที่เด็กชายทั้งสองมาจับจูงมือเขาคนละข้าง มือเล็ก นุ่ม อบอุ่น ส่งกระแสความอ่อนโยนจับหัวใจอย่างประหลาด ถ้า...ถ้าเพียงแต่เสียงใสๆ นั้น จะออกปากเต็มเสียงว่า
"คุณพ่อ!"
อะไรอย่างหนึ่งยอกปลาบขึ้นมาในอก ความโศกศัลย์ซาบซึ้งปลาบไปทั่วร่าง
(เครดิต: คัดย่อจากบทประพันธ์โดย "นาริน")