ขอออกตัวก่อนว่าเมื่อก่อน จขกท.ไม่ได้ชอบแมวหรือรักแมวมาก่อน แต่ประมาณ 1 เดือนก่อนได้ไปรับครอบครัวน้องแมวจรหลังโรงงานที่ จขกท. ทำงานอยู่มาเลี้ยงโดยตั้งใจไว้แต่แรกว่าจะเลี้ยงสักพักเพื่อให้เด็กๆอ้วนท้วนสมบูรณ์ หน้าตาน่ารัก จะได้หาบ้านให้เด็กๆง่ายขึ้น แต่พอมาอยู่ด้วยกัน กินนอน ดูแล สารพัดเก็บขี้ เก็บเยี่ยวน้อง ความผูกพันธ์มันบังเกิด เด็กๆก็น่ารักจนโงหัวไม่ขึ้น แต่ก็ต้องจำใจหาบ้านให้เด็กๆ เพราะที่หอห้ามเลี้ยง ไม่มีเวลาพาไปหาหมอ ไม่มีเวลาดูแล......และแล้วเด็กตัวแรกได้บ้านใหม่ จขกท.ถึงกับนอนร้องไห้ มันเศร้ามาก แค่คิดถุงหน้าน้องน้ำตาก็ไหล จะห้ามความคิดตัวเองได้ยังไงดี T T ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ