ผม จขกท. นะครับ ก่อนอื่นเลย ต้องขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นนะครั
บที่ทำให้ผมกล้าไปหาหมอ ขออนุญาต แชร์ประสบการณ์การไปหาหมอของผมนะครับ

หลังจากที่ผมไปกล้าไปหาหมอ เนื่องด้วย อายมาก ๆ ครับ
แต่แล้ว ก็ทนไม่ไหวกลัวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ผมจึงตัดสินใจไปครับ

ผมเดินเข้าไปที่เคาเตอร์ประชารสัมพันธ์ เพื่อติดตอตามขั้นตอน
รู้สึกเคอะเขินมากครับ เวลาโดนถามว่าเป็นอะไรมา

เจ้าหน้าที่ : เป็นอะไรมาคะ ?
ผม : (เงียบอยู่พักนึง) ผมเป็นแผล..แผลที่อวัยวะเพศครับ

ผมคิดเพียงแต่ว่าโคตรหน้าอาย  แต่เจ้าหน้าที่น่ารักมากครับ
พยักหน้ารับทราบ และยิ้มให้อย่างสุภาพ แล้วเชิญผมไปพบคุณหมอครับ
คุณหมอเป็นผู้ชายครับ ทำให้ผมกล้าขึ้นอีกนิด

ผมก็เปิดให้คุณหมอดู คุณหมอก็พยักหน้าและถามคำถามผม

คุณหมอ : อาจจะเกิดจากการมีเพศสัมพันธ์....
ผม : (รีบชิงตอบก่อน) คือ ผมไม่เคยมีเพศสัมพันธ์เลยครับ
คุณหมอ : ถ้าอย่างนั้น อาจเกิดจากการเสียดสีของหนังหุ้ม เพราะของคุณไม่ได้ขลิบ  เพราะแบบนี้เกิดได้ 2 อย่างคือ
มี "เพศสัมพันธ์" หรือไม่ก็เกิดจาก "ช่วยตัวเอง" และไม่ต้องตกใจ เรื่องนี้ปกติมาก เพราะต่อไปในอนาคต
เมื่อคุณมีเพศสัมพันธ์อีก  ก็มีโอกาสเกิดการเสียดสีของหนังหุ้ม ได้อีก  วิธีแก้ถาวรก็คือ "ขลิบ"

และคุณหมอก็แนะนำวิธีรักษาคือ ให้ผม ล้างน้ำให้สะอาด...ถึงแสบก็ต้องทน!! (โคตรแสบครับ)
เสร็จแล้ว เช็ดให้แห้ง เช็ดไม่พอ ต้องเอาลมเป่าให้แห้งด้วย  ประมาณ 2-3 วัน อาการก็จะดีขึ้น
และช่วงนี้ เวลาผมฉี่ ต้องเช็ดอย่าให้เปียก เพราะอาจทำให้ น้องชายไม่แห้ง แผลอาจไม่หายได้
คุณหมอก็ให้ ยาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ และยาฆ่าเชื้อ 2 ตัว

สุดท้ายคุณหมอแอบเดินมากระซิบถามผมว่า "ไม่เคยจริง ๆ หรอ"  หมอแปลกใจเพราะปกติ
คนอายุ 20 ปีอย่างผม เขาก็เคยกันหมดแล้ว ฮ่า ๆ  

สรุปครับ   การไปหาหมอไม่ได้น่ากลัว อย่างที่คิดครับ ผมแค่เป็นแผล เพียงแค่แผลมันเกิดที่ จู๋ เท่านั้น
ไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยครับ   แต่ถ้ามัวแต่อาย มัวแต่คิดว่ามันจะหายเอง  ไม่มีใครรับประกันได้หรอกครับ
ว่า มันจะไม่แย่ลงไปอีกหรือไม่

ปล. ต้องขอบคุณทุกความคิดเห็นมาก ๆ นะครับ ที่ทำให้ผมกล้า ขอบคุณครับ.