แอบสงสาร ว่าจริงๆถ้าแม่อบรมมาดี ลำยองเป็นคนสวย นิสัยพื้นฐาน(ที่แม่ไม่ได้สอน) ไม่ได้เลวทราม
เอานิสัยลำยองนุ่นที่เราชอบนะ
1. มีอะไรเช่นเงินทอง บ้าน แบ่งให้น้องกินน้องใช้
2. มีเงินมีของ แบ่งให้แม่
3. เว้นแต่ตอนกำนัน
็เห็นนางรักทีละคนนะ ตอนก้อร้อก้อติกกับสันต์(รักแรก) ก็หวานมาก ไม่ได้จะเอาแต่ได้อย่างเดียว ดูแล้วนางน่าจะรักสันต์จริง แต่ตอนนั้นเด็ก แรงทั้งคู่ ไปกันไม่รอด(มีนิสัยเสียที่แม่แลสปอยล์ไว้เยอะ เช่นหัดให้กินเหล้า(ยาดอง) ตามใจไม่เคยให้ทำงานจนขี้เกียจตัวเป็นขน โตมากับครอบครัวสลัม ยายแลก็พูดจาไม่เพราะ ปากก็จัด ถ้าลำยองได้รับการอบรมดีๆมาตั้งแต่เด็กไม่แน่ว่าชีวิตรักกับสันต์ไม่ล่มขนาดนี้)
4. ด่าลูก ไม่สนใจเลี้ยง ที่บ้านตัวเองก็ประมาณนี้เหมือนผลิตๆๆลูกแล้วก็อยู่ด้วยแต่ทิ้งๆขว้างๆ บวกนิสัยที่โดนสปอยล์มาแต่เด็ก แม่สอนให้กินเหล้า เลยเละ แต่จริงๆนางก็อยู่กับลูกนะ ไอ้ที่ต่อรองกับสันต์ ปู่ย่า เพราะต้องการเอาชนะ ไม่ใช่ว่าอยากทำลายชีวิตวันเฉลิมหรอก นางไม่ได้เป็นคนซับซ้อนขนาดนั้น ออกจะโง่เง่าหลายๆหน(ลำยองนะ ไม่ใช่นุ่น)
5. นิสัยดูดเงินผู้ชาย ยายแลก็เคยพูดให้ทำ แต่พอยายแลคิดได้ ลำยองกลับมีนิสัย(พ่อแม่รังแกฉัน)ฝังรากแล้ว แถมโง่ขนาดนี้จะไปรู้ได้ยังไงอันไหนกงจักร อันไหนดอกบัว
6. ด้วยความที่ร่ำเรียนมาน้อย คิดอะไรก็อยู่ในโลกแคบๆ เลยดำเนินชีวิตผิดๆ ไม่มีแม่ไม่มีครูที่ดี
ความจริงตามบท เราน่าจะสงสารยายแลมากที่สุด
แต่ยายแลที่เป็นแม่แท้ๆ ไม่อบรมขัดเกลา จึงเรียกได้ว่าชีวิตลำยองพังเพราะนิสัยตัวเองกับสิ่งที่แม่สปอยล์มาจนขนาดนี้ อีกอย่าง ลำยองโดนน้องด่าจะไปเชื่อถือน้องตัวเองได้ยังไงในเมื่อคิดว่าตัวเองแน่ เป็นลูกพี่
พอแม่ตัวเองคิดได้ จะหวังให้ลูกคิดตามตัวเองทัน มันยาก เพราะเหมือนเส้นผมบังภูเขา ยายแลมองจากมุมตัวเอง แต่ลำยองมองตัวเองไม่เห็น ง่ายๆ มองไม่เห็นขนตาตัวเองหรอก(ใครเห็นก็แปลก) นิสัยคนเราเมื่อปลูกฝังมานาน จะแก้ไขในเวลาไม่นาน แก้ยาก อย่าว่าแต่ลำยอง คนในสังคมที่เห็นแก่ๆ ยังทำเรื่องชั่วได้เนี่ย ไม่ใช่เพราะมองตัวเองไม่เห็นหรือ
ในขณะที่วันเฉลิม ถ้าดูกันจริงๆยังมีที่พึ่งพิง มีหลวงตา มีคนอื่นคอยสอนตั้งแต่เล็กแต่น้อย
ดูๆไปเราจึงเวทนาลำยองมากที่สุด ถ้านางได้รับการอบรมที่ดี ชีวิตอาจไปโลด(ในทางดี) ดูนุ่นเล่นแล้วเศร้ามาก จะเกลียดก็เกลียดไม่ลงเพราะคนอื่นมีส่วนทำให้ลำยองก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน แถมนาง(ในเรื่อง)ก็โง่ได้ใจ คงคิดไม่ได้อยู่แล้ว
ตอนนี้นางเริ่มมีอาการโรคร้ายยังไม่รู้ตัว ดูแล้วยิ่งหดหู่ จะว่าไปเรื่องนี้แก้บทไปเยอะ ไม่งั้นหดหู่กว่านี้อีก
ลำยอง นุ่น สำหรับเราดูแล้วทำไมไม่เกลียดนะ ที่แน่ๆไม่ใช่เพราะลำยองสวย (ต่อในกระทู้)
เอานิสัยลำยองนุ่นที่เราชอบนะ
1. มีอะไรเช่นเงินทอง บ้าน แบ่งให้น้องกินน้องใช้
2. มีเงินมีของ แบ่งให้แม่
3. เว้นแต่ตอนกำนัน็เห็นนางรักทีละคนนะ ตอนก้อร้อก้อติกกับสันต์(รักแรก) ก็หวานมาก ไม่ได้จะเอาแต่ได้อย่างเดียว ดูแล้วนางน่าจะรักสันต์จริง แต่ตอนนั้นเด็ก แรงทั้งคู่ ไปกันไม่รอด(มีนิสัยเสียที่แม่แลสปอยล์ไว้เยอะ เช่นหัดให้กินเหล้า(ยาดอง) ตามใจไม่เคยให้ทำงานจนขี้เกียจตัวเป็นขน โตมากับครอบครัวสลัม ยายแลก็พูดจาไม่เพราะ ปากก็จัด ถ้าลำยองได้รับการอบรมดีๆมาตั้งแต่เด็กไม่แน่ว่าชีวิตรักกับสันต์ไม่ล่มขนาดนี้)
4. ด่าลูก ไม่สนใจเลี้ยง ที่บ้านตัวเองก็ประมาณนี้เหมือนผลิตๆๆลูกแล้วก็อยู่ด้วยแต่ทิ้งๆขว้างๆ บวกนิสัยที่โดนสปอยล์มาแต่เด็ก แม่สอนให้กินเหล้า เลยเละ แต่จริงๆนางก็อยู่กับลูกนะ ไอ้ที่ต่อรองกับสันต์ ปู่ย่า เพราะต้องการเอาชนะ ไม่ใช่ว่าอยากทำลายชีวิตวันเฉลิมหรอก นางไม่ได้เป็นคนซับซ้อนขนาดนั้น ออกจะโง่เง่าหลายๆหน(ลำยองนะ ไม่ใช่นุ่น)
5. นิสัยดูดเงินผู้ชาย ยายแลก็เคยพูดให้ทำ แต่พอยายแลคิดได้ ลำยองกลับมีนิสัย(พ่อแม่รังแกฉัน)ฝังรากแล้ว แถมโง่ขนาดนี้จะไปรู้ได้ยังไงอันไหนกงจักร อันไหนดอกบัว
6. ด้วยความที่ร่ำเรียนมาน้อย คิดอะไรก็อยู่ในโลกแคบๆ เลยดำเนินชีวิตผิดๆ ไม่มีแม่ไม่มีครูที่ดี
ความจริงตามบท เราน่าจะสงสารยายแลมากที่สุด
แต่ยายแลที่เป็นแม่แท้ๆ ไม่อบรมขัดเกลา จึงเรียกได้ว่าชีวิตลำยองพังเพราะนิสัยตัวเองกับสิ่งที่แม่สปอยล์มาจนขนาดนี้ อีกอย่าง ลำยองโดนน้องด่าจะไปเชื่อถือน้องตัวเองได้ยังไงในเมื่อคิดว่าตัวเองแน่ เป็นลูกพี่
พอแม่ตัวเองคิดได้ จะหวังให้ลูกคิดตามตัวเองทัน มันยาก เพราะเหมือนเส้นผมบังภูเขา ยายแลมองจากมุมตัวเอง แต่ลำยองมองตัวเองไม่เห็น ง่ายๆ มองไม่เห็นขนตาตัวเองหรอก(ใครเห็นก็แปลก) นิสัยคนเราเมื่อปลูกฝังมานาน จะแก้ไขในเวลาไม่นาน แก้ยาก อย่าว่าแต่ลำยอง คนในสังคมที่เห็นแก่ๆ ยังทำเรื่องชั่วได้เนี่ย ไม่ใช่เพราะมองตัวเองไม่เห็นหรือ
ในขณะที่วันเฉลิม ถ้าดูกันจริงๆยังมีที่พึ่งพิง มีหลวงตา มีคนอื่นคอยสอนตั้งแต่เล็กแต่น้อย
ดูๆไปเราจึงเวทนาลำยองมากที่สุด ถ้านางได้รับการอบรมที่ดี ชีวิตอาจไปโลด(ในทางดี) ดูนุ่นเล่นแล้วเศร้ามาก จะเกลียดก็เกลียดไม่ลงเพราะคนอื่นมีส่วนทำให้ลำยองก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน แถมนาง(ในเรื่อง)ก็โง่ได้ใจ คงคิดไม่ได้อยู่แล้ว
ตอนนี้นางเริ่มมีอาการโรคร้ายยังไม่รู้ตัว ดูแล้วยิ่งหดหู่ จะว่าไปเรื่องนี้แก้บทไปเยอะ ไม่งั้นหดหู่กว่านี้อีก