ดิฉันกับแฟน (ดิฉัน 25 ปี แฟน 30 ปี) เป็นเพื่อนร่วมงาน อยู่กลุ่มเดียวกัน สนิทสนมกันมาปีกว่า
ต่อมาจึงพัฒนาความสัมพันธ์ ตกลงคบหาดูใจกันได้ประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา
จึงเปลี่ยนพฤติกรรม โดยไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ตามปกติของคนที่เป็นแฟนกัน
ส่วนใหญ่จะไปทานข้าวเย็น เดินห้าง ดูหนัง หลังเลิกงานด้วยกัน 2 คนเป็นประจำ
เรา 2 คนอยู่หอเดียวกัน แต่คนละห้อง ตั้งแต่เริ่มบรรจุงานจนถึงปัจจุบัน
แฟนเช่าอยู่ห้องข้างๆ ตั้งแต่ยังไม่เป็นแฟนกัน จึงสนิทกันเป็นพิเศษ  (ไม่เคยมีอะไรกัน)
พอเป็นแฟนกันจึงไม่ต้องปรับตัวอะไรมากมาย ไว้ใจที่จะไปไหนมาไหนกับแฟนตลอด
แต่ปัญหามาเกิดเมื่อคุณแม่ดิฉันไม่พอใจที่ดิฉันมักจะไปไหนมาไหนกับแฟนเสมอ ท่านบอกไม่ดี คนอื่นจะครหา
ท่านกลัวว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ ก็รับรู้ และเห็นว่าไปทำงานและกลับด้วยกันเสมอ จะพูดในทางที่เสียหาย
ท่านจึงอยากให้หมั้นกันไว้ก่อน ดิฉันเห็นว่า ค่อนข้างจะเร็วไป ความสัมพันธ์ยังไม่ถึงขั้นที่จะคิดได้ถึงขนาดนั้น
อยาดจะดูๆกันไปก่อน จึงปรึกษากับแฟน แฟนก็บอกว่าน่าจะดูกันไปก่อน
ดิฉันจึงพูดกับคุณแม่ว่าดิฉันกับแฟนเห็นว่าน่าจะดูกันไปก่อนดีกว่า ท่านไม่พอใจ หาว่าแฟนเราคงไม่จริงจัง เฮ้ออ
ไม่รู้ว่าจะทำไงดีค่ะ หมั้นกันก็เร็วไป หรือว่าไม่ต้องใกล้ชิดกัน ไม่ต้องไปไหนมาไกนกันเหมือนแต่ก่อนดี ทางไหนคือทางออกที่ดีคะ