มันเป็นเรื่องเล่าน่ะครับ(นิทาน) เมื่อนานมาแล้วเนี่ย จรเข้ เป็นสัตว์ที่เสียงดัง ตะกละ จึงจับสัตว์อื่นกินยาก อดมาหลายวัน เห็นสุนัขเดินผ่านมาก็อยากกินสุนัข แต่ไม่ทันสุนัขหลบได้จึงหัวเลาะใส่ จรเข้จึง ขอเป็นศิษย์เรียนวิชาจับสัตว์ สุนัขก็บอกว่าให้เจ้า ตะปบ อย่างรวดเร็วแล้วจะได้เหยื่อแน่นอน จรเข้ทำตามครับ แต่ไม่สำเร็จเพราะ กระโดดไม่ได้ จึงคิดว่าสุนัขหลอก ก็เลยแยกทางกัน แต่ก่อนจากสุนัขพูดว่า ชาตินี้เจ้าก็อดๆต่อไปนะ จรเข้จำฝังใจ เดินจากไปเจอแมว กำลังกินนก จึงถามว่า ท่านจับนกได้อย่างไรมันเร็วมากเลยนะ แมวจึงบอกว่า ท่านจงรอ รอ รอ รอ และ นิ่ง นิ่ง นิ่ง พอเหยื่อตายใจก็กัดอย่างรวดเร็ว โดยแมวทำให้ดูหนึ่งรอบ จรเข้จึงจำ และทำตาม ด้วยการรอที่ชายฝั่งน้ำ รอ ๆ ๆ จนมี สุนัข มา1 ตัว ซึ่งเป็นตัวที่เคยฝากความแค้นไว้ สุนัขก็จะมากินน้ำ จรเข้ก็ รอ และ นิ่ง จนสุนัขเข้าไกล้ จึงงับสุนัขแด๊กซะ จรเข้จึง สาบานว่าจะไม่ทำร้าย แมว ซึ่งเป็นผู้สอนวิธีการล่านี้ จบแล้ว... เด็กๆรีบเข้านอนนะครับ ฝันดีจ้า.....