อันนี้เป็นเรื่องที่แม่ผมได้บอกมานะครับ ผมมาก็อปให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ขอบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ (เพราะถ้าเช็คหลักฐานการเเข้าพัก ก็สามารถเช๊คจากทางโรงแรมได้เลย)
เมื่อวันอาทิตย์ที่10พย56เราและสามีได้เข้าพักที่โรงแรมนี้ในราคา2000บาท พร้อมอาหารเช้าและค่ามัดจำ500บาทเป็นเงินสดส่วนค่าโรงแรมเก็บโดยรูดบัตรเครดิต
หลังจากนอนค้างคืนตอนประมาณ10โมงเช้าก็ได้เช็คเอ้าท์ออกแล้วไปทำงานที่คอนโดใกล้ๆกันจนกลับมาบ้านความเหนื่อยค่ะ เพิ่งมานึกได้ตอนเช้าวันนี้ว่าได้เอากระเป๋าถือสีดำเก็บไว้ในช่องตู้วางโทรศัพท์
จึงรีบค้นเบอร์โรงแรมและแจ้งกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ ซึ่งแจ้งภายหลังว่าชื่อคุณนุชเธอรับสายเราจึงแจ้งชื่อและห้องและวันที่เข้าพักพร้อมบอกว่าลืมกระเป๋าไว้ในห้อง506 คุณนุชถามว่าสีดำใช่ไม๊คะ
เราดีใจคิดว่าเจอแน่บอกว่าใช่ค่ะคุณนุชเลยบอกว่าเดี๋ยวโอนสายให้คุยกับฝ่ายแม่บ้านนะคะสักพักมีผู้ชายรับสายถามรายละเอียดแล้วก็ขอเบอร์โทรกลับบอกว่าได้เรื่องแล้วจะโทรกลับ จนเกือบ40นาทีก็ไร้วี่แววเราเลยโทรกลับไปหน้าเคาน์เตอร์ได้รับคำตอบว่าแม่บ้านบอกว่าไม่เจอค่ะ เราเลยบอกว่าไหนตอนรับครั้งแรกยังถามว่ากระเป๋าสีดำใช่มั้ย
น้องคนนี้เลยยื่นสายให้คนชื่อนุชที่รับครั้งแรกรับ เค้าตอบว่าที่เค้าพูดหมายถึงเค้าเดาว่าอาจจะเป็นกระเป๋าสีน้ำตาลหรือสีดำหนูไม่ได้หมายถึงว่าเจอ (ดูมันแถ) แล้วก้อลงเอยด้วยโอนสายให้ฝ่ายแม่บ้านคุยแล้วจะโทรกลับเหมือนเดิมแต่จนแล้วจนเล่าเราก้อต้องตามเหมือนเดิม เราขอคุยกับผู้จัดการนางบอกว่าผจกป่วยนอนโรงพยาบาล ยืนยันว่ายังไงก้อไม่มี
เล่าให้น้องที่ไปทำงานที่คอนโดฟังน้องเลยอาสาโทรตามให้น้องบอกคุยกับฝ่ายแม่บ้านยืนยันเลยว่ายังงัยก็ไม่มี น้องเลยเข้าไปดูให้เองตอนนี้เค้ากลับบอกน้องว่าตอนแม่บ้านทำความสะอาดยังไม่ทันเสร็จก้อมีลูกค้าเช็คอินรายใหม่เข้ามา สรุปโยนบาปให้ลูกค้ารายใหม่ไหนตอนแรกบอกเช็คละเอียด สรุปอย่าได้ไปพักกันเลยนะคะ ความซื่อสัตย์ไม่มีแถมผีทะลุกำแพงใหัอีกต่างหากเห้อ!!!!
ขอเล่าเรื่องของโรงแรมนึงที่คุณพ่อกับคุณแม่ไปพักมานะครับ แถวพัทยา
อันนี้เป็นเรื่องที่แม่ผมได้บอกมานะครับ ผมมาก็อปให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ขอบอกว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ (เพราะถ้าเช็คหลักฐานการเเข้าพัก ก็สามารถเช๊คจากทางโรงแรมได้เลย)
เมื่อวันอาทิตย์ที่10พย56เราและสามีได้เข้าพักที่โรงแรมนี้ในราคา2000บาท พร้อมอาหารเช้าและค่ามัดจำ500บาทเป็นเงินสดส่วนค่าโรงแรมเก็บโดยรูดบัตรเครดิต
หลังจากนอนค้างคืนตอนประมาณ10โมงเช้าก็ได้เช็คเอ้าท์ออกแล้วไปทำงานที่คอนโดใกล้ๆกันจนกลับมาบ้านความเหนื่อยค่ะ เพิ่งมานึกได้ตอนเช้าวันนี้ว่าได้เอากระเป๋าถือสีดำเก็บไว้ในช่องตู้วางโทรศัพท์
จึงรีบค้นเบอร์โรงแรมและแจ้งกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ ซึ่งแจ้งภายหลังว่าชื่อคุณนุชเธอรับสายเราจึงแจ้งชื่อและห้องและวันที่เข้าพักพร้อมบอกว่าลืมกระเป๋าไว้ในห้อง506 คุณนุชถามว่าสีดำใช่ไม๊คะ
เราดีใจคิดว่าเจอแน่บอกว่าใช่ค่ะคุณนุชเลยบอกว่าเดี๋ยวโอนสายให้คุยกับฝ่ายแม่บ้านนะคะสักพักมีผู้ชายรับสายถามรายละเอียดแล้วก็ขอเบอร์โทรกลับบอกว่าได้เรื่องแล้วจะโทรกลับ จนเกือบ40นาทีก็ไร้วี่แววเราเลยโทรกลับไปหน้าเคาน์เตอร์ได้รับคำตอบว่าแม่บ้านบอกว่าไม่เจอค่ะ เราเลยบอกว่าไหนตอนรับครั้งแรกยังถามว่ากระเป๋าสีดำใช่มั้ย
น้องคนนี้เลยยื่นสายให้คนชื่อนุชที่รับครั้งแรกรับ เค้าตอบว่าที่เค้าพูดหมายถึงเค้าเดาว่าอาจจะเป็นกระเป๋าสีน้ำตาลหรือสีดำหนูไม่ได้หมายถึงว่าเจอ (ดูมันแถ) แล้วก้อลงเอยด้วยโอนสายให้ฝ่ายแม่บ้านคุยแล้วจะโทรกลับเหมือนเดิมแต่จนแล้วจนเล่าเราก้อต้องตามเหมือนเดิม เราขอคุยกับผู้จัดการนางบอกว่าผจกป่วยนอนโรงพยาบาล ยืนยันว่ายังไงก้อไม่มี
เล่าให้น้องที่ไปทำงานที่คอนโดฟังน้องเลยอาสาโทรตามให้น้องบอกคุยกับฝ่ายแม่บ้านยืนยันเลยว่ายังงัยก็ไม่มี น้องเลยเข้าไปดูให้เองตอนนี้เค้ากลับบอกน้องว่าตอนแม่บ้านทำความสะอาดยังไม่ทันเสร็จก้อมีลูกค้าเช็คอินรายใหม่เข้ามา สรุปโยนบาปให้ลูกค้ารายใหม่ไหนตอนแรกบอกเช็คละเอียด สรุปอย่าได้ไปพักกันเลยนะคะ ความซื่อสัตย์ไม่มีแถมผีทะลุกำแพงใหัอีกต่างหากเห้อ!!!!